ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
Η εκπαιδευτική κοινότητα βρίσκεται αυτές τις μέρες για άλλη μια φορά στο προσκήνιο διαβουλεύσεων σχετικά με την αντιμετώπιση της πανδημίας covid-19. Η έναρξη της σχολικής χρονιάς είναι 4 μέρες μακριά και ακόμη μελετώνται τα σενάρια με τα οποία θα στηθεί το εκπαιδευτικό σκηνικό. Οι οικονομικές επενδύσεις στην ΠΑΙΔΕΙΑ κατά τα φαινόμενα σταμάτησαν στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο. Οι διακηρυσσόμενες προτάσεις του ΥΠΠΑΝ έπαψαν να υφίστανται σε μια μέρα και η απλή πρόταση «όλοι με μάσκα» αντικατέστησε κάθε πλάνο. Δε μελετήθηκε ωστόσο το όλο εγχείρημα καθώς ο ΠΟΥ είχε αλλιώς διακηρύξει το «θέμα μάσκα». Ευτυχώς λύθηκε σχετικά νωρίς σε σχέση με την ανακοίνωσή του.
Σειρά πήρε το θέμα των θρανίων των μαθητών ώστε να τηρούνται οι αποστάσεις οι οποίες συνίστανται από τα υγειονομικά πρωτόκολλα σε όλες τις χώρες αλλά και τον ΠΟΥ. Η Κυβέρνηση και το Υπουργικό Συμβούλιο πρέπει να καταλάβουν πως οποιοιδήποτε λύση και να εφαρμοστεί χρειάζεται να δαπανηθούν χρήματα στην Παιδεία του τόπου ΑΜΕΣΑ!!!! Εξηγώντας το συνειρμό μου αναφέρω τα εξής:
Όταν αποφασίστηκε η επιβολή της καραντίνας σε όλο τον πληθυσμό, η Κυβέρνηση αναγκάστηκε να πληρώνει χρήματα σε όλο τον εργατικό πληθυσμό ο οποίος δεν εργαζόταν.
Όταν έκλεισαν τα σχολεία τον Μάρτιο αναγκάστηκε να πληρώνει τον εργαζόμενο πληθυσμό που είχε παιδιά κάτω των 15 ετών και δεν μπορούσε να τα αφήσει μόνα στο σπίτι τους πέρα από τους εργαζόμενους οι οποίοι ήταν σε καραντίνα, ή έκλεισε η εργασία τους κλπ.
Τον Μάιο συγκεκριμένα, η ΟΕΒ συνέστησε στο ΥΠΠΑΝ και την Κυβέρνηση γενικότερα πως η επανεκκίνηση της οικονομίας θα γινόταν ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ πήγαιναν στο σχολείο. Έτσι και έγινε, με την εκ περιτροπής φοίτηση. Τώρα δεν άλλαξε κάτι όσο αφορά στη φιλοσοφία.
Στη συνέχεια, πολλές ήταν οι ανακοινώσεις πως «η οικονομία της Κύπρου δε σηκώνει δεύτερο lockdown”, τόσο από τους επιδημιολόγους όσο και από τους Κυβερνώντες. Ταυτόχρονα εξασφαλίστηκε κονδύλι απλό την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς και δάνειο για αντιμετώπιση της πανδημίας. Πού θα διατεθεί το κονδύλι αυτό;
Ποιος είναι ο πιο ευαίσθητος τομέας που αν επηρεαστεί τότε θα παραλύσουν τα πάντα; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ; Ο ιός δεν πρόκειται να μας αφήσει. Ήρθε για να μείνει μαζί μας για όσο θέλει. ΕΜΕΙΣ ΠΩΣ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ; Ο στρατηγικός σχεδιασμός όπως προτείνεται από τους επιστήμονες περιλαμβάνει το στάδιο της ιεράρχησης προτεραιοτήτων.
Διερωτώμαι λοιπόν, ποιος άλλος τομέας πέραν της ΠΑΙΔΕΙΑΣ και της ΥΓΕΙΑΣ είναι που χρειάζεται να λάβει μεγάλο κονδύλι στήριξης και να κάνει αναδιάρθρωση ώστε να βοηθήσει στην διατήρηση της σταθερότητας;
Προχωρώντας πιο πέρα χρησιμοποιώ και μια φράση που άκουσαν πολλάκις οι εκπαιδευτικοί κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης «η κρίση, γίνεται ευκαιρία». Ας γίνει λοιπόν και ΤΩΡΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ και πάλι. Η επένδυση στην Παιδεία με όλα όσα προτείνονται από τους εκπαιδευτικούς. Οι πολίτες πληρώνουν φόρους και έχουν απαιτήσεις από τους Κυβερνώντες. Οι πολίτες δεν είναι εκπαιδευτικοί και δεν μπορούν να υποστούν αυτοί το κόστος της ελλιπούς οργάνωσης και επένδυσης στην Παιδεία.
Μείωση μαθητών στις τάξεις, μονά θρανία με Plexiglas για όλους τους μαθητές, διορισμός επιπλέον εκπαιδευτικών στα σχολεία όπου υπάρχον οι αίθουσες για διαμοιρασμό των μαθητών, αναζήτηση άλλων ΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΧΏΡΩΝ για δημιουργία επιπλέον αιθουσών διδασκαλίας, τεχνολογικός εξοπλισμός και προετοιμασία για το ενδεχόμενο άλλου τοπικού εγκλεισμού και εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης από τα σχολεία, διπλά θρανία με Plexiglas σε σχήμα Π και αλλαγή του πρωτοκόλλου ώστε να υπάρχει νομική κάλυψη των εκπαιδευτικών στο θέμα αποστάσεις στις αίθουσες διδασκαλίας. Οι προτάσεις είναι πολλές. Σε κάθε σχολείο μπορεί να εφαρμοστεί και κάτι διαφορετικό ανάλογα με τις ανάγκες και τα δεδομένα του.
Χρονικά δεδομένου ότι είμαστε 4 μέρες πριν το άνοιγμα των σχολείων όντως έχει υπάρξει μεγάλη αργοπορία. Αν υπάρξει όμως η θέληση και η κατάλληλη οργάνωση ο στόχος δεν είναι ανέφικτος. Μπορεί να ξεκινήσουν τα σχολεία με ένα πρώτο πλάνο το διαμοιρασμό των μαθητών σε άλλες αίθουσες και χώρους με εργοδότηση επιπλέον εκπαιδευτικών και στη συνέχεια να εφαρμοστεί ένα άλλο δεύτερο όπως η ολοκλήρωση της εφαρμογής των Plexiglas σε μονά θρανία. Η πρώτη εβδομάδα μπορεί να αφιερωθεί σε αυτό και κάθε σχολείο μπορεί να κάνει τις δικές του εισηγήσεις τις οποίες το ΥΠΠΑΝ θα κληθεί να καλύψει χωρίς να δημιουργηθούν άλλα προβλήματα.
Τα σημαντικά δεδομένα είναι ΔΥΟ. 1) Η πανδημία δεν πρόκειται να τελειώσει τώρα και 2) ΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΣΧΟΕΛΙΟ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ και θα δημιουργηθεί και κοινωνική αναταραχή.
Ας κάνουν τους υπολογισμούς οι αρμόδιοι. Ποιο κοστίζει στην Κυβέρνηση και την οικονομία περισσότερο; Μια επένδυση σε θέματα που αφορούν στην ΠΑΙΔΕΙΑ; Ή η πληρωμή επιδομάτων λόγω καταστροφής της οικονομίας;
*Εκπαιδευτικός
ΜΒΑ – Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού και Εργασιακές Σχέσεις;
.jpg)
