ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ*
Από το 1994 η UNESCO και κατ’ επέκταση οι Επίσημοι Φορείς της Εκπαίδευσης σε κάθε Κράτος, η Διεθνής των Εκπαιδευτικών και οι ανά τον κόσμο Εκπαιδευτικές Οργανώσεις έχουν ορίσει την 5η Οκτωβρίου κάθε χρόνου ως την Παγκόσμια Μέρα Εκπαιδευτικού. Η συγκεκριμένη μέρα ορίστηκε σε ανάμνηση της 5ης Οκτωβρίου του 1966, κατά την οποία συνομολογήθηκε μεταξύ του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, ILO και της UNESCO το ΝΟΜΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ του Εκπαιδευτικού, το οποίο συνυπογράφηκε συνακόλουθα από όλα τα Κράτη Μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Συγκεκριμένα τη μέρα αυτή, 5 Οκτωβρίου 1966, οργανώθηκε από την UNESCO σε συνεργασία με το Διεθνές Γραφείο Εργασίας ειδικό Διακυβερνητικό Συνέδριο, το οποίο υιοθέτησε το πλαίσιο των δικαιωμάτων και των υπευθυνοτήτων που συνιστούν και κατοχυρώνουν το στάτους του εκπαιδευτικού.
Στη διακήρυξη υποδεικνύονται τα διεθνώς αποδεκτά επίπεδα για την αρχική εκπαίδευση αλλά και τη συνεχή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, την εργοδότηση και τις συνθήκες διδασκαλίας, μάθησης και εργασίας.
Περιλαμβάνει αναλυτικά συστάσεις για τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών, σε διάφορα επίπεδα στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για την εκπαίδευση μέσα από την οδό των διαπραγματεύσεων με τις εκπαιδευτικές αρχές.
Κρίνεται, δε, ακόμα πιο σημαντική η συμμετοχή στις διεργασίας λήψης αποφέσεων περί διαμόρφωσης εκπαιδευτικής πολιτικής όταν υπογραμμίζεται από τη Διεθνή Κοινότητα ο εξαιρετικά σημαντικός ρόλος τους στην επίτευξη των στόχων της Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, ιδιαίτερα για το Κεφάλαιο 4 που αφορά την Εκπαίδευση.
Ως εκ τούτου τη μέρα αυτή υπενθυμίζεται ο σημαντικός ρόλος των εκπαιδευτικών στην παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα αλλά και ευρύτερα στη διακυβέρνηση και σχεδιασμό πολιτικής για την εκπαίδευση.
Παγκόσμια Μέρα Εκπαιδευτικού 2020
Το φετινό αφιέρωμα της UNESCO στον εκπαιδευτικό δεν μπορούσε να είναι άλλο από τη συμβολή του στην παροχή εκπαίδευσης στους μαθητές του εν μέσω πανδημίας. Η Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών, αρμόδια για την Εκπαίδευση, στις Επιστήμες και τον Πολιτισμό στην Υφήλιο, καταγράφει με πολύ συγκεκριμένο τρόπο τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που τα 63 εκατομμύρια των εκπαιδευτικών κατέβαλαν σε όλο τον κόσμο για να κρατήσουν και να υποστηρίξουν στον μέγιστο δυνατό βαθμό σε διαδικασίες μάθησης τους 1.6 δισεκατομμύρια μαθητές σε όλες τις χώρες της Γης. Διαδικασίες μάθησης που κλήθηκαν να τις πραγματώσουν εξ αποστάσεως.
Διαπιστώνει με σαφήνεια, τεκμηριωμένα, πως τα προβλήματα στις υποδομές ήταν πολλαπλά, η ξαφνική διακοπή της λειτουργίας των σχολείων βρήκε τους πρωταγωνιστές, ήτοι εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς απροετοίμαστους, οι οικονομικά δυσπραγούσες οικογένειες δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στη διαδικτυακή εκπαίδευση, οι εκπαιδευτικοί μετέρχονταν ποικίλες μεθόδους και αξιοποιούσαν όποια και όσα διαδικτυακά μέσα είχαν στη διάθεσή τους για να ανταποκριθούν. Σημειώνει, δε, η UNESCO, με κατηγορηματικό τρόπο πως ενώ τα προβλήματα ήταν αναρίθμητα, σύνθετα και πολλές φορές ανυπέρβλητα για τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, οι Εκπαιδευτικές Αρχές των χωρών δεν παρείχαν την απαιτούμενη υπό τις περιστάσεις καθοδήγηση και, κυρίως, υποστήριξη προς τους εκπαιδευτικούς και το έργο τους ενώ την ίδια ώρα επικρατεί στις Κοινωνίες η αμφισβήτηση του επαγγελματικού κύρους του εκπαιδευτικού.
Το φετινό αφιέρωμα στον εκπαιδευτικό θέτει τον εκπαιδευτικό ως οδηγό μέσα στην κρίση που μαίνεται και του αναγνωρίζει τον ρόλο το να ορίσει εκ νέου, να φανταστεί εκ νέου το μέλλον τόσο της εκπαίδευσης όσο και των νέων ανθρώπων που καλείται να τους προσφέρει αγωγή, εκπαίδευση, παιδεία.
Τους αναγνωρίζει, ως εκ τούτου, η UNESCO ένα ρόλο κεντρικό αλλά εναποθέτει στους ώμους τους μια τεράστια ευθύνη, που ενώ νιώθουν δυνατοί να την αναλάβουν εντούτοις τα δεδομένα είναι δυσμενή γι’ αυτούς. Και ευθύνη για τη δυσμένεια των δεδομένων ευθύνη φέρουν εξ όσων συνάγεται από τις διακήρυξη της UNESCO για την Παγκόσμια Μέρα του Εκπαιδευτικού 2020 οι Κυβερνήσεις διά των Υπουργείων Παιδείας – Εκπαίδευσης, τα οποία είτε αρνούνται είτε αδιαφορούν να προφέρουν την απαιτούμενη διοικητική, οικονομική και παιδαγωγική υποστήριξη.
Επί των τύπων των ήλων
Η 5η Οκτωβρίου είναι η μέρα, όπου οι εκπαιδευτικοί νιώθουν ότι το αφιέρωμα γι’ αυτούς, ιδιαίτερα τα τελευταία 20 χρόνια, είναι μια χαραμάδα φωτός μέσα στην αντάρα της αμφισβήτησης και της απαξίωσης που πολλοί καλλιεργούν μέσα στις κοινωνίες. Την ίδια ώρα είναι μια ευκαιρία ανασύνταξης, αναδιάταξης και ανασυγκρότησης των δυνάμεων εκείνων που πιστεύουν στην αξία και τον ρόλο του εκπαιδευτικού για να πιέσουν προς τις Αρχές των Κρατών για εκπαιδευτική πολιτική που θα υποστηρίζει τον εκπαιδευτικό και θα σέβεται πραγματικά την πραγμάτωση του ιερού δικαιώματος του κάθε παιδιού στη μόρφωση και την αγωγή.
Επί τη ευκαιρία της Παγκόσμιας Μέρας του Εκπαιδευτικού 2020, που συγκυριακά συμπίπτει με την αλλαγή στην ηγεσία της ΠΟΕΔ, επιβάλλεται να τονίσουμε πως είναι η δική μας ευκαιρία ως συλλογική έκφραση των εκπαιδευτικών Δημοτικής, Προδημοτικής και Ειδικής Εκπαίδευσης να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας, να αναδιοργανώσουμε τη λειτουργία της Οργάνωσής μας, να επαναδιατυπώσουμε το όραμά μας, να ενισχύσουμε τις κοινωνικές μας συμμαχίες και να πορευτούμε αποφασιστικά διεκδικώντας για τους εκπαιδευτικούς μας τη θέση που τους αξίζει και την απαιτούμενη υποστήριξη, την οποία το Κράτος έχει υποχρέωση να παρέχει, για να προσφέρουν στην κοινωνία αυτό που μπορούν και επιθυμούν να δώσουν, αυτό που οι μαθητές μας δικαιούνται.
Τα μηνύματα της UNESCO της φετινής διακήρυξης είναι εύληπτα, σαφή και ευανάγνωστα. Δεν έχει, ως εκ τούτου, καμιά μα καμιά δικαιολογία το ΥΠΠΑΝ και η Κυβέρνηση αλλά ούτε και τα Πολιτικά Κόμματα, τα οποία έμαθαν να κρύβονται πίσω από τις Κυβερνητικές αποφάσεις αποψίλωσης και διάλυσης του Δημόσιου Σχολείου, να μην αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στον εκπαιδευτικό ως εργαζόμενο και ως λειτουργία του Δημόσιου Σχολείου και του έργου του.
*Εκπαιδευτικός
Πρόεδρος ΑΚίΔΑ
