ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΤΙΝΗ*
Οι ιδιαίτερες συνθήκες μέσα στις οποίες ξεκίνησε η νέα χρονιά 2021 με την επαναλειτουργία των Νηπιαγωγείων και των Ειδικών Σχολείων, αλλά και την εξ αποστάσεως εκπαίδευση που εφαρμόζεται σε καθολική βάση στα Δημοτικά Σχολεία, δημιούργησε αναπόφευκτα μια σειρά από δυσκολίες τις οποίες οι διευθύνσεις και οι εκπαιδευτικοί καλούνται να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν.
Ειδικά για τα Νηπιαγωγεία και τα Ειδικά Σχολεία, πολύ ορθή είναι η πρόσφατη ανακοίνωση της ΠΑΔΕΔ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ (7/1/2021), σύμφωνα με την οποία η ΠΑΔΕΔ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ θεωρεί «ως ανεξήγητη και προβληματική τη διαφοροποίηση που υπήρξε ανάμεσα σε νηπιαγωγεία / ειδικά σχολεία και δημοτικά και η οποία, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις μας, δεν επεξηγήθηκε ποτέ στην βάση επιδημιολογικών ή άλλων κριτηρίων».
Στα Δημοτικά σχολεία, όπως συμβαίνει κάποιες φορές σε έκτακτες καταστάσεις, σε μικρό αριθμό σχολικών μονάδων έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο της υπερβολής, όσον αφορά κάποιες ρυθμίσεις που αφορούν την παρουσία του ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ στα σχολεία. Σε αυτό έχει συμβάλει και η μη ξεκάθαρη οδηγία που έχει δοθεί μέσα από σχετική εγκύκλιο.
Η δική μου άποψη είναι όπως οι διευθυντές/ντριες και οι διδασκαλικοί σύλλογοι, που αποτελούν το ανώτατο σώμα σε κάθε σχολείο, να επανεξετάσουν εκεί και όπου κρίνεται αναγκαίο, το κεφάλαιο ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. Η ανάγκη για ύπαρξη του αναγκαίου προσωπικού κατά τη διάρκεια της περιόδου 11-29 Ιανουαρίου πρέπει να λαμβάνει υπόψη την αποφυγή φαινομένων συγχρωτισμού, αλλά και της εκτέλεσης της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης ή των υπολοίπων εργασιών που πρέπει να γίνονται στις σχολικές μονάδες. Αυτό ήταν και το μήνυμα που μεταφέρθηκε και από τον ΥΠΠΑΝ προς την ΠΟΕΔ σε πρόσφατη τηλεσυνάντηση που είχαν.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω, η εισήγησή μου είναι να ληφθούν υπόψη οι ακόλουθες αρχές στη λήψη αποφάσεων, με βάση το πνεύμα του διατάγματος:
1) Την αδήριτη ανάγκη για περιορισμό των μετακινήσεων στις άκρως απαραίτητες (με βάση το σημείο 2.2. του διατάγματος),
2) Τη γενική προτροπή και πνεύμα του διατάγματος για ύπαρξη μόνο του απαραίτητου προσωπικού στους χώρους εργασίας, που (κατά τη γνώμη μου) εύλογα μπορεί να ερμηνευτεί με ποσοστό όχι μεγαλύτερο του 15%,
3) Την ανάγκη σεβασμού του δικαιώματος τηλεργασίας για όλους και όλες,
4) Τον σεβασμό και την αλληλεγγύη ανάμεσα στους συναδέλφους, με αμοιβαίες υποχωρήσεις,
5) Το δικαίωμα σε όσους επιθυμούν να εργαστούν από τον χώρο της σχολικής μονάδας.
Ελπίδα είναι όλοι και όλες να συμβάλουν μέσα από πνεύμα συνεργασίας και σύμπνοιας στην επικράτηση κλίματος αλληλεγγύης και συναδελφικότητας. Με τη σκέψη προς τους συναδέλφους Δημοτικής, Ειδικής και Προδημοτικής Εκπαίδευσης, παντοτινή είναι η ευχή για δύναμη και υγεία σε όλους. Θα είμαστε στις επάλξεις όπως πάντα για το καλύτερο για τον κλάδο μας.
*Εκπαιδευτικός, Εκπρόσωπος ΠΑΔΕΔ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ στη Γραμματεία ΠΟΕΔ
