Φυσική παρουσία ή εξ αποστάσεως εκπαίδευση;


ΤΗΣ ΝΙΚΟΛΙΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ*

Από τον περασμένο Μάρτιο, καλούμαστε όλοι να λειτουργήσουμε σε μια σκληρή και αναπόφευκτη ανάγκη, με προτεραιότητες μας τη διασφάλιση της υγείας και την επαναφορά μας στην προηγούμενη καθημερινότητά μας.

Η αποκοπή από το κοινωνικό περιβάλλον φαντάζει άδικη στα μάτια κάθε παιδιού, οι περιστάσεις όμως το επιβάλλουν. Οφείλουμε να συμβάλουμε ο καθένας από τη μεριά του ώστε να ξεπεράσουμε όσο το δυνατό πιο γρήγορα τη νέα αυτή κρίση και με το μικρότερο κόστος. Το απολύτως κατανοητό πρόβλημα που προκύπτει είναι ο περιορισμός των μαθητών στα σπίτια τους και η δυσκολία στην εξεύρεση τρόπων εποικοδομητικής απασχόλησης τους στον άπλετο χρόνο που διαθέτουν. Η διακοπή της ρουτίνας τους, μεταφράζεται στο μυαλό τους σαν κάποιου είδους διακοπών και η επαναφορά τους στην ενασχόληση με εκπαιδευτικές δραστηριότητες είναι πιο δύσκολη από ποτέ.  

 Η σημασία της δια ζώσης εκπαίδευσης είναι αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, σε περιόδους μεγάλων κρίσεων, όπως αυτήν που διανύουμε, ο άνθρωπος γίνεται δημιουργικός, εφευρετικός, ξεπερνά τα όρια που πίστευε ότι είχε. Έτσι και οι δάσκαλοι, γενικής και ειδικής εκπαίδευσης, από τη στιγμή που κλήθηκαν να διδάξουν χωρίς τη φυσική παρουσία των μαθητών τους, ακολουθώντας τις κατευθυντήριες γραμμές του Υ.Π.Π.Α.Ν. για σύγχρονη και ασύγχρονη εξ αποστάσεως διδασκαλία, δημιουργούν πεδία μάθησης έξω από τα καθιερωμένα πρότυπα. Πρωτοτυπούν, με σκοπό να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον των μαθητών τους και να εξασφαλίσουν την ουσιαστική συμμετοχή τους. Ετοιμάζουν δραστηριότητες διαδραστικές και ελκυστικές, προσαρμοσμένες στις προσωπικότητες των μαθητών που έχουν μαζί τους. Πάνω απ’ όλα μεριμνούν για την κοινωνικοποίηση τους έστω και διαδικτυακά, φροντίζουν να διατηρήσουν την επαφή τους με τη σχολική πραγματικότητα, τους εμψυχώνουν, τους θυμίζουν πόσο νοιάζονται.

Όπως είναι αναμενόμενο, το ωρολόγιο πρόγραμμα αλλά και ο αριθμός και η φύση των μαθημάτων που προσφέρονται τη συγκεκριμένη περίοδο έχουν υποστεί αλλαγές, ενώ οι ώρες ενισχυτικής διδασκαλίας έχουν διακοπεί. Τώρα όμως, είναι πιο συχνή η προσωπική επαφή και η επικοινωνία των εκπαιδευτικών τόσο με τους μαθητές όσο και με τους γονείς τους σε ατομικό επίπεδο. Το μοίρασμα των προβληματισμών και η έκφραση των ανησυχιών τους, γίνεται σε πνεύμα αλληλοκατανόησης για την κοινή κρίση που αντιμετωπίζουμε.

Στις 14 Ιανουαρίου λάβαμε την οδηγία από το Υ.Π.Π.Α.Ν. να επικοινωνήσουμε με τους γονείς παιδιών που εντάσσονται σε προγράμματα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης και αδυνατούν να παρακολουθήσουν ικανοποιητικά το εξ αποστάσεως πρόγραμμα που τους παρέχεται, με σκοπό όσοι ενδιαφέρονται, να συμμετέχουν με φυσική παρουσία σε συναντήσεις με τους εκπαιδευτικούς της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Η οδηγία ήταν επακόλουθο της εισήγησης της Επιτρόπου Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Μαρίας Στυλιανού-Λοττίδη) στις 12 Ιανουαρίου, σύμφωνα με την οποία καλούσε το Υ.Π.Π.Α.Ν. να επανεξετάσει την απόφασή του για τα παιδιά µε αναπηρία που φοιτούν στις Ειδικές Μονάδες των σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης, ώστε µε τη λήψη εξατομικευμένων μέτρων να συνεχίσουν απρόσκοπτα τη εκπαίδευση τους (…). 

Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΔΣ του Παγκύπριου Συνδέσμου Ειδικών Παιδαγωγών στις 15 Ιανουαρίου, αυτό αποτελεί μια πολύ καλή πρακτική, αφού θα μπορέσουν να εντοπίσουν τους μαθητές για τους οποίους χρειάζεται να προσαρμοστεί ακόμη περισσότερο η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, σχεδιάζοντας κατάλληλα την ισότιμη συμμετοχή τους, χωρίς εμπόδια. (…) Τονίζεται όμως, ότι η προσέλευση μόνο των μαθητών που τυγχάνουν ΕΑΕ σε άδεια σχολεία, προάγει τον διαχωρισμό, τις ανισότητες και τις διακρίσεις και έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές της Ενιαίας Εκπαίδευσης. Τα τελευταία χρόνια το ΥΠΠΑΝ έχει επιλέξει να ακολουθήσει τον δρόμο της Ενιαίας Εκπαίδευσης, ξεκαθαρίζοντας πως τα παιδιά που λαμβάνουν ΕΑΕ είναι πρώτα μαθητές της γενικής τάξης. Το ΔΣ του ΠΣΕΙΠ μας καλεί λοιπόν να αναλογιστούμε, αν αυτή η απόφαση είναι όντως προς το συμφέρον αυτών των μαθητών και δε θα επηρεάσει την ψυχική τους ευεξία.

Επιπρόσθετα, κριτικά σκεπτόμενος κάποιος, εύλογα μπορεί να θεωρήσει ότι μια τέτοια απόφαση εμπεριέχει το υπονοούμενο ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση που παρέχεται από τους εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, δεν είναι ικανοποιητική ή είναι λιγότερο αποτελεσματική από αυτήν της γενικής εκπαίδευσης και σε περίπτωση που ευσταθεί, μας θίγει σαν επαγγελματίες.

Ας κρατήσουμε τα θετικά που προκύπτουν από την τωρινή εμπειρία μας, φροντίζοντας να τα διατηρήσουμε και στην συνέχεια. Ας πορευτούμε με σύνεση και στοχασμό, αποφεύγοντας βεβιασμένες κινήσεις από τις οποίες ελλοχεύει ο κίνδυνος να παρασυρθεί σωρεία προβλημάτων. Έχουμε την πίστη ότι η μεταξύ μας στήριξη ταυτόχρονα με ολοκληρωμένο σχεδιασμό από τους αρμοδίους θα μας οδηγήσουν σε ρεαλιστική έξοδο από την κρίση της πανδημίας.  

*Εκπαιδευτικός Ειδικής Εκπαίδευσης 

Μέλος Ε.Ε. ΠΑΔΕΔ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ Λευκωσίας




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










1630