Αντίδραση της κοινωνίας σε κάθε μορφή κακοποίησης


ΤΟΥ ΦΙΛΙΟΥ ΦΥΛΑΚΤΟΥ*

Ντροπή – Αίσχος – Τιμωρία! Λέξεις που μας διαπέρασαν στο άκουσμα σεξουαλικής κακοποίησης ανθρώπων: ανηλίκων, ενηλίκων, αθλητών/τριών, μαθητών/τριών, υπαλλήλων, συγγενών, φίλων από απάνθρωπους-θύτες. Θύτες υπεράνω υποψίας, με θέσεις εξουσίας απέναντι στα θύματά τους.

Η αναθεωρημένη νομοθεσία 91(Ι)2014 για την «Πρόληψη και Καταπολέμηση Σεξουαλικής Κακοποίησης ή/και Εκμετάλλευσης Παιδιών» ως εναρμόνιση με την Οδηγία 2011/93/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η Σύμβαση Lanzarote της 25ης Οκτωβρίου 2007 και άλλες διεθνείς, ευρωπαϊκές και εγχώριες συμβάσεις και νομοθεσίες, ενώ είναι σημαντικά εργαλεία για τη διαχείριση αυτών των φαινομένων, δεν είναι αρκετά για να εξαλείψουν ή να περιορίσουν, έστω στο ελάχιστο, τις ανεπίτρεπτες πράξεις κακοποίησης οποιαδήποτε μορφής.

Κυβέρνηση και Βουλή, έχουν εγκύψει στα θέματα αυτά εστιάζοντας στο τρίπτυχο: Πρόληψη – Καταπολέμηση – Διαχείριση. Η υιοθέτηση Εθνικής Στρατηγικής (Δεκέμβριος 2016), η σύσταση Συμβουλευτικής Επιτροπής Πρόληψης και Καταπολέμησης της Βίας στην Οικογένεια, η δημιουργία Ειδικής Ανακριτικής Ομάδας στην Αστυνομία στελεχωμένης με εξειδικευμένο προσωπικό, το «Σπίτι για το Παιδί» (Ιανουάριος 2017), είναι μερικά από τα σημαντικά βήματα που έγιναν.

Τα Υπουργεία Εργασίας, Παιδείας, Υγείας και Δικαιοσύνης, συνεργάστηκαν προκειμένου να πλαισιώσουν σφαιρικά το πρόβλημα και να παρέμβουν σε όλα τα επίπεδα που αυτό διακτινώνεται: οικογένεια, σχολείο, κοινωνία. Στην ψηφιακή εποχή που ζούμε, η προσοχή στρέφεται και στο καινοφανές φαινόμενο της Διαδικτυακής Άγρας Ανηλίκων, γνωστό ως grooming, σε μια προσπάθεια να προστατευτούν οι επιρρεπείς ανήλικοι από τον κίνδυνο να ενδώσουν σε τέτοιες τακτικές.

Υπάρχουν πολλά ακόμη που η Πολιτεία έχει υποχρέωση να κάνει προς αυτή την κατεύθυνση. Όπως η ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού των Εκπαιδευτικών Ψυχολόγων και των Κοινωνικών Λειτουργών, για να μπορούν να παρεμβαίνουν ποιοτικά και ουσιαστικά. Η δημιουργία νέων δομών και υποδομών για καλύτερη και αποτελεσματικότερη πρόληψη αλλά και διαχείριση. Εφαρμόζονται, ήδη, από το Υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με την Αρχή Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων, πιλοτικά προγράμματα «πρωτογενούς πρόληψης» με την εμπλοκή Κοινωνικών Λειτουργών τόσο σε σχολικές μονάδες όσο και σε κοινότητες. Είναι σημαντικό, μέσα από αυτά τα προγράμματα να εξαχθούν τα ανάλογα συμπεράσματα για να προχωρήσουμε στην περαιτέρω επέκτασή τους.

Η γνώση και η εμπειρία για την κοινωνία καταδεικνύουν περίτρανα ότι χρειάζεται ακόμη, πέρα από τις υποχρεώσεις του Κράτους και η εμπλοκή όλων εμάς, των ενεργών πολιτών και γενικά των απλών ανθρώπων στη μεγάλη αυτή προσπάθεια. Απαιτείται να ενεργοποιήσουμε τα αντανακλαστικά του πολίτη που νοιάζεται για το πρόσωπο της διπλανής πόρτας, που δεν κωφεύει στο κάλεσμα για βοήθεια, που δεν προσπερνά αλληθωρίζοντας τα σημάδια της κακοποίησης και της εκμετάλλευσης. Μόνο με  την υποψία κακοποίησης/εκμετάλλευσης οποιασδήποτε μορφής, είναι αρκετό για να δράσουμε βάσει όσων καθορίζονται από το νομοθετικό πλαίσιο-ασπίδα που διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια. Τις όποιες ελλείψεις ή/και κενά, μπορούμε, σε κάποιο βαθμό, να τα καλύψουμε, αρκεί να είμαστε ευαισθητοποιημένοι και καλά ενημερωμένοι για αυτά τα θέματα. Ο εκπαιδευτικός κόσμος είναι ήδη έντονα ευαισθητοποιημένος στο ζήτημα αυτό, όπως και η ίδια η νομοθεσία ορίζει και πολλές είναι οι φορές που μέσα από τις παρεμβάσεις τους, έρχονται στο φως περιστατικά που χρειάζονται στήριξη και αρωγή.

Τον «όρκο της σιωπής» που βαραίνει τα θύματα και εξυπηρετεί μόνο τους θύτες, εμείς, οι ενεργοί πολίτες, πρέπει να τον τσακίσουμε. Συσπειρωμένοι σαν μια γροθιά γύρω από αυτά τα θέματα, μπορούμε να ορθώσουμε την ασπίδα θάρρους και προστασίας των θυμάτων ενισχύοντάς τα έτσι, να ζητήσουν έγκαιρα βοήθεια όταν υπόκεινται σε οποιαδήποτε μορφής κακοποίηση, σωματική, λεκτική, ψυχική, πνευματική. Όταν γνωρίζουν ότι η κοινωνία, οι άνθρωποι δίπλα τους όχι απλώς δεν θα τους κατακρίνουν ή θα τους στιγματίσουν, αλλά αντιθέτως θα γίνουν ένα με αυτούς, μόνο τότε, θα μπορέσουν να ορθώσουν ανάστημα, να μιλήσουν ελεύθερα και με τον τρόπο αυτό να διασωθούν ανθρώπινες ψυχές και ζωές.

Με μοναδικό κίνητρο την αγάπη για τους συνανθρώπους μας που μπορεί να υποφέρουν – βασική αρχή της Ορθόδοξης Χριστιανικής Διδασκαλίας και Παράδοσης αλλά και αυτονόητο χαρακτηριστικό της «ανθρωπιάς» - αξίζει πραγματικά να συμβάλουμε στην ύφανση του κοινωνικού δικτύου προστασίας από όλες τις μορφές κακοποίησης.

Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο!

*Εκπαιδευτικός, Πρώην Πρόεδρος ΠΟΕΔ




Share on Facebook


Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter











1042