ΤΗΣ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΖΑΧΑΡΙΟΥ*
Αρχικά, θεωρώ ότι δεν υπάρχει κάτι που να αντικαθιστά πλήρως την ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία ή τη δια ζώσης αλληλεπίδραση δασκάλου και μαθητή για την αποτελεσματική διδασκαλία.
Παρόλ’ αυτά όμως, η τεχνολογία είναι αναπόφευκτα μέρος της ζωής μας και θεωρώ θετικό να ξέρουμε να την χρησιμοποιούμε για όσο το δυνατόν πιο πολλές παραμέτρους της καθημερινότητάς μας: ενημέρωση, ψυχαγωγία, επικοινωνία, ηλεκτρονικές αγορές, εκπαίδευση.
Μέσω της τηλεκπαίδευσης, οι μαθητές μαθαίνουν να αυτενεργούν, εφόσον έχουν κυρίως οι ίδιοι την ευθύνη να παρακολουθούν τα μαθήματά τους και να στέλνουν τις εργασίες τους.
Είναι γεγονός αναντίλεκτο ότι οι περισσότεροι μαθητές, ήδη είναι εξοικειωμένοι με τα τεχνολογικά μέσα και αφιερώνουν αρκετό χρόνο σε δραστηριότητες που αφορούν υπολογιστές ή άλλα τεχνολογικά μέσα. Επομένως, η τηλεκπαίδευση είναι μια ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν τα τεχνολογικά μέσα για μαθησιακούς σκοπούς. Ίσως με αυτό τον τρόπο αποκτήσουν μια πιο θετική σχέση με τη μαθησιακή διαδικασία εφόσον αυτή διενεργείται σε ένα πλαίσιο προσιτό και γνώριμο για αυτούς.
Θεωρώ ότι -με την προϋπόθεση ότι χρησιμοποιούμε σύγχρονα λειτουργικά μέσα, στα οποία έχουν όλοι οι δάσκαλοι και μαθητές πρόσβαση και επιμόρφωση - η τηλεκπαίδευση μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη μαθησιακή διαδικασία και να καλύπτονται με επάρκεια οι πυρηνικές γνώσεις που αφορούν στην ύλη της κάθε σχολικής βαθμίδας.
Σε αυτές τις ιδιάζουσες συνθήκες που η φυσική παρουσία και εκπαίδευση στο σχολικό χώρο δεν είναι εφικτή, τόσο εμείς ως εκπαιδευτικοί όσο και οι μαθητές μας, πρέπει να προσαρμοζόμαστε έτσι ώστε να επιτύχουμε το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα στη μαθησιακή διαδικασία.
Συμπερασματικά, η όλη μας προσπάθεια θα πρέπει να επικεντρώνεται στα τεχνολογικά μέσα που αφορούν την εξ αποστάσεως εκπαίδευση μέχρι να μας επιτρέψουν οι συνθήκες να λειτουργούμε ομαλά στο «φυσικό» μας σχολικό περιβάλλον.
*Συμβασιούχος Εκπαιδευτικός Δημοτικής Εκπαίδευσης
Μέλος Συμβουλίου ΠΑΔΕΔ Πρωτοπορία Λευκωσίας
