ΤΗΣ ΡΕΒΕΚΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΠΙΕΡΗ*
(Ο όρος εκπαιδευτικός για χάριν οικονομίας χρησιμοποιείται στο άρθρο και για τα δύο γένη)
Οι εξελίξεις των τελευταίων χρόνων έχουν φέρει πολλές αλλαγές στις ζωές όλων. Οικονομικές κρίσεις, κοινωνικά προβλήματα, ανεργία, πανδημία, ψυχοσυναισθηματικά θέματα, όλα σε έξαρση. Τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά, έχουμε έρθει αντιμέτωποι με πρωτόγνωρες συνθήκες. Καλούμαστε όλοι να ανταπεξέλθουμε σε δυσκολίες και προβλήματα καθημερινά.
Το σχολείο ως ζωντανός οργανισμός έχει κι αυτό επηρεαστεί. Τα προβλήματα που η κάθε οικογένεια βιώνει μεταφέρονται μέσω των παιδιών, συνήθως υπό άλλες μορφές, στο χώρο του σχολείου. Μαθησιακές δυσκολίες που έχουν τη βάση τους σε ψυχοσυναισθηματικούς λόγους, αντιδράσεις και παραβατική συμπεριφορά παιδιών, μειωμένη επικοινωνία με γονείς είναι μόνο μερικά από όσα έχει να διαχειριστεί ο εκπαιδευτικός στο σχολείο.
Η πρόοδος του κάθε παιδιού, η συναισθηματική και σωματική του υγεία, η ομαλή διαβίωσή του στο χώρο του σχολείου αλλά πολλές φορές και εκτός, είναι ζητήματα που αναλαμβάνει ο εκπαιδευτικός ο οποίος απασχολείται τις πιο πολλές διδακτικές περιόδους σε ένα τμήμα. Αυτός που στη γλώσσα της εκπαίδευσης ονομάζουμε Υπεύθυνος Τμήματος.
Εννοείται, φυσικά, ότι ευθύνη αυτών των εκπαιδευτικών αποτελούν και όλες οι δράσεις του τμήματός του, καλλιτεχνικές, παιδαγωγικές, περιβαλλοντικές κτλ. Επιπρόσθετα ο νόμος ορίζει τον εκπαιδευτικό αυτό ως υπεύθυνο για την αξιολόγηση των παιδιών, για ενημέρωση των γονέων και αν παραστεί ανάγκη ως το άτομο που συμμετέχει σε πολυθεματικές ομάδες που αφορούν περιπτώσεις παιδιών του τμήματός του. Αναμένεται από τον εκπαιδευτικό αυτό να υλοποιεί στο τμήμα του, τις αποφάσεις της Αρμόδιας Αρχής αλλά και του Διδασκαλικού Συλλόγου, να συντονίζει και διοργανώνει εκπαιδευτικές επισκέψεις και εκδρομές, να συμμετέχει με το τμήμα του σε προγράμματα ή διαγωνισμούς και γενικά να μεριμνεί για την βελτίωση όλων των παιδιών στο σύνολο αλλά και εξατομικευμένα.
Αν αναλογιστεί κανείς τις ιδιαίτερες συνθήκες των τελευταίων δύο σχολικών χρονιών, την τήρηση πρωτοκόλλων, την αναστολή της φυσικής παρουσίας των παιδιών στη σχολική μονάδα, την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, τον εγκλεισμό των παιδιών στο σπίτι, τον περιορισμό των δραστηριοτήτων τους, μια πιθανή νοσηλεία είτε των ιδίων είτε οικείων τους και γενικά την όλη συναισθηματική ανασφάλεια που επέφερε η πανδημία, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί σε ποιο βαθμό πρέπει να δράσει ο Υπεύθυνος Τμήματος. Μια δράση που θα χρειαστεί υπομονή, γνώσεις, αντοχές, χρόνο.
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι επιβεβλημένη η στήριξη και ενίσχυση του εκπαιδευτικού που αναλαμβάνει την ευθύνη ενός τμήματος. Η ίδια η κοινωνία αλλά και το αρμόδιο υπουργείο παιδείας ίσως να έχει την κατάλληλη χρονικά στιγμή μέσα σε αυτή την πανδημία να επενδύσει σε ανθρώπινο δυναμικό, να στηρίξει το θεσμό του υπεύθυνου τμήματος και να δώσει στην παιδεία μας νέες και καλύτερες προοπτικές. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη τέτοια στήριξη σε τέτοιους θεσμούς έχει ήδη ξεκινήσει θέλοντας να στηρίξουν ακόμη περισσότερο το εκπαιδευτικό τους σύστημα εν μέσω πανδημίας.
*Γραμματέας ΕΕ ΠΟΕΔ Λευκωσίας
Μέλος Γραμματείας ΠΑΔΕΔ
