Μια βαθμίδα αγνοείται

ΤΗΣ ΣΤΕΛΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ - ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ*

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Διάβασα με μεγάλη προσοχή την ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας αναφορικά με τη λειτουργία των σχολείων, με ημερομηνία 16 Απριλίου, 2021. Τη διάβασα με ανάμικτα συναισθήματα: περιέργεια για το περιεχόμενο, ανακούφιση για την έκδοσή της και αγωνία για την εφαρμογή της. Προσπάθησα να δω με κατανόηση τις αυστηρές συστάσεις που δεν υποχρέωναν και να δικαιολογήσω την πρακτική αυτή. Δεν ανήκω στην μερίδα των αναγνωστών που απορρίπτουν πριν κατανοήσουν. Προσπαθώ πάντα να ζυγίζω, να μετρώ, να λαμβάνω υπόψη όλες τις οπτικές και μετά να αποφασίζω. Ακόμα και όταν απορρίπτω, έχω πάντα στο μυαλό μου το ενδεχόμενο ανάκλησης της στάσης μου.

Το κυρίαρχο συναίσθημά μου, απέναντι στην εν λόγω ανακοίνωση είναι η απογοήτευση. Δυστυχώς, για ακόμα μια φορά, η επίσημη στάση του ΥΠΠΑΝ δεν δίνει την αρμόζουσα σημασία και προσοχή σε μια μεγάλη και ιδιαίτερη μερίδα εκπαιδευτικών και παιδιών που συναντούμε στη βαθμίδα της Προσχολικής Εκπαίδευσης. Και επειδή ανέφερα ότι πάντα προσπαθώ να κατανοήσω πριν να κρίνω, παραδέχομαι ότι ο «πονοκέφαλος» που ονομάζεται «Προσχολική και Πανδημία» είναι μεγάλος και ο γρίφος παραμένει και δύσκολος και άλυτος. Εντούτοις, μιλάμε για μια βαθμίδα η οποία σήκωσε μόνη και αβοήθητη μεγάλο βάρος της υγειονομικής κρίσης: εκπαιδευτικοί πρώτης γραμμής, σε ασφυκτικά γεμάτες τάξεις, με αδυναμία εφαρμογής πρωτοκόλλων (λόγω ηλικίας μαθητικού πληθυσμού) και δυσκολίες στην εφαρμογή του Αναλυτικού Προγράμματος, δίνουν καθημερινά το παρόν τους, προσπαθώντας να στηρίξουν παιδιά, οικογένειες, οικονομία, εκπαιδευτικό σύστημα και υγεία με μεγάλο προσωπικό -σωματικό και συναισθηματικό- κόστος και ελάχιστη στήριξη.

Στην τελευταία σας ανακοίνωση αναμέναμε ως λειτουργοί της προδημοτικής εκπαίδευσης, έστω και την υστάτη, την προσοχή σας. Μια βαθμίδα η οποία βιώνει καθημερινά δύσκολες συνθήκες για τις οποίες ΚΑΝΕΝΑΣ φορέας δεν φρόντισε να καλυτερεύσουν σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση, αξίζει έστω και τώρα κάτι περισσότερο. Αυτή λοιπόν η βαθμίδα άξιζε, τουλάχιστον, να αντιμετωπιστεί με τη στοιχειώδη ευαισθησία της ελάχιστης αναφοράς και της υποτυπώδους προσπάθειας για στήριξη και άμβλυνση των δυσκολιών, με ξεκάθαρες και καθολικές οδηγίες ή έστω με αυστηρές συστάσεις (όπως αναφέρεται δις στην τελευταία σας ανακοίνωση). Η έμφαση θα ήταν καλό να δοθεί στις πιο κάτω κατευθύνσεις:

• στον ανώδυνο πλέον (δειγματοληπτικό έστω) έλεγχο των παιδιών, που βάσει έρευνας και βιβλιογραφίας είναι ασυμπτωματικοί φορείς, ώστε να διασφαλιστεί η ασφαλής για όλους και ορθή λειτουργία των νηπιαγωγείων
• στην εφαρμογή πρωτοκόλλου για απομόνωση παιδιών που αποτελούν επαφές της οικογένειάς τους ή έχουν οποιαδήποτε συμπτώματα και επαναφοίτησή τους μετά από σχετικό έλεγχο
• στην άμεση προτεραιοποίηση εμβολισμού εκπαιδευτικών προσχολικής εκπαίδευσης, αναγνωρίζοντας την υπηρεσία τους ως υπηρεσία πρώτης γραμμής και το ανάλογο ρίσκο έκθεσή τους.

Σημειώνεται ότι προς τη σωστή κατεύθυνση τελεί η τελευταία ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία κατά την επαναλειτουργία των σχολείων ΟΛΟΙ οι μαθητές προτρέπονται αυστηρά να υποβληθούν σε σχετική εξέταση.

Αξιότιμε κύριε υπουργέ, παρά την απογοήτευση που προκαλεί η μη απόδοση της αρμόζουσας σημασία στην προσχολική εκπαίδευση, εντούτοις, υπάρχουν ακόμα περιθώρια ξεκάθαρης και υπεύθυνης τοποθέτησης και στήριξης της εν λόγω βαθμίδας. Βοηθήστε με να ανακαλέσω, έστω και την υστάτη.

Ευχαριστώ για τον χρόνο και τη διάθεση να με ακούσετε. Ευελπιστώ ότι η αλλαγή πλεύσης του ΥΠΠΑΝ, έστω και τώρα, θα εξομαλύνει τις δύσκολες συνθήκες λειτουργίας των νηπιαγωγείων μας.

Με εκτίμηση

Στέλια Δημητρίου-Μιχαηλίδου   

*Εκπαιδευτικός Προσχολικής