ΤΗΣ ΡΕΒΕΚΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΠΙΕΡΗ*
Μια νέα σχολική χρονιά ξεκινά με δύσκολες συνθήκες και πάλι. Κάνοντας μια αναδρομή στους τελευταίους μήνες θα πρέπει να αναφέρουμε τις αλλαγές που θα έχουμε από φέτος. Η επέκταση του χρόνου του Υπεύθυνου Τμήματος σε συναδέλφους που θα αναλάβουν Α', Β', Γ' και Στ' τάξεις, διάφορες εκπαιδευτικές πολιτικές που υιοθετούνται ή ενισχύονται φέτος, όπως η στοχευμένη παροχή ενισχυτικής διδασκαλίας σε παιδιά με μεταναστευτική βιογραφία, αλλά και στα παιδιά που χαρακτηρίζονται ως υψηλού ρίσκου μέσα από το πρόγραμμα αλφαβητισμού του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, το πιλοτικό πρόγραμμα για πρόληψη της βίας, χαρακτηρίζονται ως θετικά βήματα για την αποτελεσματικότητα του δημόσιου σχολείου.
Ταυτόχρονα, όμως, όλα τα πιο πάνω συνεπάγονται περισσότερη ανάγκη οργάνωσης και διοίκησης από πλευράς διευθυντικής ομάδας των σχολικών μονάδων. Η διαχείριση των νέων συνθηκών, αλλά και η ύπαρξη όλων των παλαιότερων συνθηκών απαιτούν από τη διεύθυνση χρόνο και κόπο.
Η πανδημία έχει πλήξει τα τελευταία δύο χρόνια και όπως φαίνεται, θα συνεχίσει να επηρεάζει και τη φετινή χρονιά την εκπαίδευση. Η εξ αποστάσεως, οι ξαφνικές ολικώς ή μερικώς διακοπές φοίτησης με φυσική παρουσία λόγω κατ οίκον περιορισμών ή κρουσμάτων απαιτούν συνεχείς αλλαγές στο πρόγραμμα διδασκαλίας.
Τα φαινόμενα οικογενειακής βίας, συναισθηματικών μεταπτώσεων ενηλίκων και ανηλίκων, αλλά και οι οικονομικές δυσκολίες στις πλείστες οικογένειες των παιδιών έχουν αυξηθεί. Όλα αυτά επηρεάζουν τα σχολεία και αυξάνουν την ανάγκη συνεργασίας με διάφορες υπηρεσίες (ψυχικής υγείας, γραφείο κοινωνικής ευημερίας) και άλλους φορείς (παρατηρητήρια για βία, αστυνομία, κοινότητες κτλ).
Ακόμη και οι αλλαγές σε γειτονικές ή και πιο μακρινές χώρες, επηρεάζουν την εκπαίδευση. Το κύμα προσφύγων έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο στο άμεσο μέλλον. Τα σχολεία καλούνται να βοηθήσουν παιδιά διαφόρων κουλτούρων, με βιώματα άσχημα και χωρίς γνώσεις της γλώσσας να ενσωματωθούν στην κοινότητά τους αλλά και να έχουν θετικά αποτελέσματα.
Όλα τα πιο πάνω, θα επιδρούν στην κοινωνία μακροπρόθεσμα. Τα σχολεία, ως χώρος συμβίωσης των παιδιών καθίστανται αυτόματα και χώρος επούλωσης πληγών, προστασίας από τη βία, δημιουργίας θετικού και ήρεμου κλίματος και φυσικά χώρος διδασκαλίας και βελτίωσης μαθησιακών αποτελεσμάτων.
Αν προστεθούν σε όλα τα πιο πάνω και οι δυσκολίες που οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί ή το βοηθητικό προσωπικό αντιμετωπίζουν, ως μέλη αυτής της κοινωνίας, σε προσωπικό ή οικογενειακό επίπεδο, γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι ο ρόλος της διευθυντικής ομάδας κρίνεται ως καίριος.
Ο συντονισμός των εκπαιδευτικών, η στήριξη όσων την έχουν ανάγκη, η επίβλεψη του παιδαγωγικού έργου του σχολείου, η διαχείριση εκπαιδευτικών προγραμμάτων, η οργάνωση επιμορφώσεων εντός και εκτός σχολικής μονάδας, η συνεργασία με τους συνδέσμους γονέων, τις σχολικές εφορίες, τις δημοτικές ή κοινοτικές αρχές, η εκτίμηση κινδύνου στο χώρο εργασίας, η βελτίωση του κτιρίου και του περιβάλλοντος χώρου, η συνεργασία με το βοηθητικό προσωπικό του σχολείου, είναι ευθύνες που βαραίνουν τη διευθυντική ομάδα κάθε σχολικής μονάδας.
Εν αναμονή και του νέου σχεδίου αξιολόγησης, όπου διευθυντές - τριες και βοηθοί διευθυντές/τριες θα επιφορτιστούν με το έργο της αξιολόγησης, αλλά και της στήριξης εκπαιδευτικών γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι απαιτήσεις σε διοικητικό έργο αυξάνονται κατακόρυφα.
Είναι, λοιπόν, αυτονόητο ότι οι 23 ώρες διδασκαλίας που αναλογούν σε βοηθούς διευθυντές/τριες και οι 11 έως 19 (αναλόγως τύπου σχολείου) που αναλογούν σε διευθυντές/τριες δυσχεραίνουν το έργο της διοίκησης.
Το ΥΠΠΑΝ θα πρέπει με αίσθημα ευθύνης, τόσο απέναντι στους εκπαιδευτικούς αλλά πρωτίστως απέναντι στα παιδιά και τους γονείς να προχωρήσει σε άμεσες αλλαγές. Επιβάλλεται η επιμόρφωση βοηθών διευθυντών/τριών άμα τη προαγωγή τους. Εκ των ων ουκ άνευ θεωρείται πλέον η μείωση του διδακτικού χρόνου που αναλογεί στη διευθυντική ομάδα.
Η επένδυση στην εκπαίδευση αποτελεί επένδυση στο μέλλον!
*Βοηθός Διευθύντρια Δημοτικής Μέλος Γραμματείας ΠΑΔΕΔ Πρωτοπορία, Γραμματέας ΠΟΕΔ Λευκωσίας
