«Test to stay»: Τρεις προβληματισμοί, μία εισήγηση και τρία ερωτήματα


ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ*

Το «test to stay» είναι ένα μέτρο το οποίο έχει εφαρμοστεί με επιτυχία σε μερικές χώρες στο εξωτερικό και κυρίως σε συγκεκριμένες πολιτείες (Λος Άντζελες, Ιλινόι) των Η.Π.Α. Για την πολιτεία του Λος Άντζελες υπάρχουν μάλιστα και ερευνητικά δεδομένα που τεκμηριώνουν και επιστημονικά τη στατιστικά σημαντική μείωση του αριθμού των κρουσμάτων στα σχολεία που εφαρμόστηκε το μέτρο αυτό.

Βεβαίως δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι το μέτρο λειτουργεί θετικά εκεί και όπου συνδυάζεται με άλλα αποτελεσματικά μέτρα στα σχολεία, όπως αυστηρή τήρηση αποστάσεων στις αίθουσες διδασκαλίας, μειωμένος αριθμός μαθητών ανά τμήμα, εξαερισμός αιθουσών κ.ά. Μέτρα τα οποία απουσιάζουν παντελώς από τα δικά μας σχολεία.

Ως εκ τούτου, η πιθανή εφαρμογή του «test to stay» στα δικά μας σχολεία, ενδεχομένως να οδηγήσει σε ακριβώς αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Δηλαδή, αντί να μειώσει τον ρυθμό μετάδοσης του ιού, να τον αυξήσει, με ό,τι συνέπειες θα προκύψουν από αυτό. Γενικώς είναι ένα μέτρο, που με βάση τα δικά μας δεδομένα (σε αρκετά επίπεδα) στα σχολεία, θα δημιουργήσει αρκετά προβλήματα τόσο ουσίας όσο και πρακτικής εφαρμογής. Θα περιοριστώ να αναφέρω τρία, τα οποία κρίνω ως πιο σημαντικά.

Πρώτον, χωρίς την εφαρμογή πρόσθετων μέτρων στα σχολεία, πιθανό να οδηγήσει σε διασπορά του ιού. Οι στενές επαφές κρούσματος, άρα με αυξημένες πιθανότητες νόσησης, θα συνεχίζουν τη φοίτησή τους στο σχολείο. Ειδικότερα, θα συνεχίζουν τις δραστηριότητές τους μέσα σε μικρές αίθουσες διδασκαλίας χωρίς τις απαραίτητες αποστάσεις και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Παρομοίως και στα διαλείμματα. Βεβαίως θα κάνουν ράπιτ τεστ το πρωί και για να μπουν στην τάξη θα πρέπει το τεστ να είναι αρνητικό, αλλά πόσες φορές μέχρι σήμερα δεν είδαμε το φαινόμενο κάποιος να είναι θετικός, αλλά να έχει αρνητικό ράπιτ τεστ και να χρειάζεται pcr για να επιβεβαιωθεί η θετικότητά του; Δεν είναι οι επιδημιολόγοι που μας έλεγαν τόσο καιρό ότι οι επαφές είναι ωρολογιακές βόμβες αν κυκλοφορούν και δεν μπαίνουν σε καραντίνα; Δεν είναι οι ίδιοι που μας λένε καθημερινά ότι η μετάλλαξη «Όμικρον» μεταδίδεται ταχύτητα;

Δεύτερον, σε επίπεδο σχολείου θα δημιουργηθούν σημαντικά προβλήματα στον συναισθηματικό κόσμο των παιδιών, κυρίως των παιδιών που θα είναι επαφές. Τα παιδιά αυτά, που θα συνεχίζουν να είναι στο σχολείο, ενδεχομένως να στιγματίζονται από τα άλλα παιδιά. Πώς θα νιώθουν τα παιδιά αυτά; Θα προτιμούσαν να είναι στο σχολείο αλλά στιγματισμένα και απομονωμένα από τα άλλα τα παιδιά ή στο σπίτι τους χωρίς τον κίνδυνο αυτό; Η Επίτροπος Προστασίας των δικαιωμάτων του Παιδιού τι άποψη έχει για αυτό;

Τρίτον, αφού στόχος του μέτρου είναι να παραμείνουν ανοιχτά τα σχολεία και να λειτουργούν με όσο περισσότερα παιδιά γίνεται, ποιος μας εγγυάται ότι οι γονείς άλλων παιδιών, που δεν θα είναι επαφές, θα τα στέλνουν κανονικά στο σχολείο; Δεν θα φοβούνται ότι θα κολλήσουν τα παιδιά τους και έτσι να αποφασίζουν από μόνοι τους να τα κρατούν στο σπίτι; Και έτσι, αντί να έχουμε όσο περισσότερα παιδιά γίνεται στα σχολεία, να μειώνουμε τον αριθμό τους. Πώς θα αντιδράσουν γονείς και εκπαιδευτικοί, αν μετά την εφαρμογή του μέτρου θα δημιουργηθεί αλυσίδα μετάδοσης σε μια τάξη ή σε ένα σχολείο;

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω καλό θα ήταν να γίνονταν δεύτερες  σκέψεις όσον αφορά την εφαρμογή του Test to stay στα δικά μας σχολεία, με τα δεδομένα που τα συνοδεύουν. Αν όμως η κυβέρνηση επιμένει να το εφαρμόσει, έστω και προαιρετικά για τους γονείς, καταθέτω την εξής εισήγηση: Τα παιδιά που καταγράφονται ως επαφές να μπαίνουν άμεσα σε καραντίνα στο σπίτι για 3 ημέρες, αντί 7 που είναι τώρα. Το απόγευμα της 3ης ημέρας, να κάνουν ράπιτ τεστ, όπως άλλωστε προνοείται μέχρι τώρα. Την 4η ημέρα το πρωί, πριν μπουν στην τάξη τους, να κάνουν ράπιτ τεστ και αν είναι αρνητικό να εισέρχονται στην τάξη. Το ίδιο θα γίνεται την 5η και την 6η ημέρα. Την 7η ημέρα κάνουν κανονικά το pcr τεστ και αν είναι και αυτό αρνητικό ελευθερώνονται πλήρως, όπως άλλωστε προνοείται και τώρα. Το τεστ αυτό θα μπορούσε να γίνεται και το απόγευμα της 6η ημέρας, ώστε να μην χάνεται η επόμενη μέρα από το σχολείο. Ουσιαστικά η πρόταση μεταφέρει την εφαρμογή του «test to stay» από την 1η ημέρα στην 4η ημέρα και μετά. Έτσι περιορίζονται τα όποια προβλήματα, όπως έχουν αναλυθεί πιο πάνω, που πηγάζουν από την άμεση εφαρμογή του μέτρου από την 1η ημέρα.

Η πιο πάνω εισήγηση δεν αναιρεί τη θέση μου ότι η εφαρμογή του «test to stay» το πιο πιθανό θα λειτουργήσει ανάποδα από ό,τι ο στόχος του. Αν όμως η κυβέρνηση θέλει εδώ και τώρα να το εφαρμόσει, ας μην πάει απευθείας από το ένα άκρο στο άλλο άκρο. Δηλαδή από τις 7 ημέρες καραντίνα να πάει άμεσα στις 0 μέρες καραντίνα. Ας μετριάσει τον κίνδυνο, μεταβαίνοντας από τις 7 ημέρες σε πρώτο στάδιο στις 3 ημέρες, στη βάση της εισήγησης πιο πάνω.

Κλείνοντας, αντί επιλόγου, θα θέσω τα ευθέως τα τρία ερωτήματα. Πρώτον αληθεύει ότι η προτροπή - απαίτηση για την εφαρμογή του test to stay στα σχολεία, προήλθε από γνωστούς επιχειρηματικούς κύκλους, που πρώτιστη έγνοιά τους είναι το κέρδος; Δεύτερον, μήπως τα σχολεία, δηλαδή τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούνται ως πειραματόζωα, για το ενδεχόμενο πλήρους διακοπή της καραντίνας για τις επαφές σε όλη την κοινότητα, που και πάλι είναι προτροπή – απαίτηση των ίδιων επιχειρηματικών κύκλων; Τρίτον, μήπως τα σχολεία, δηλαδή τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούνται ως πειραματόζωα, για τον τρόπο που εφαρμόζεται η ανοσία της αγέλης;

*ΒΔ Δημοτικής

PhD Εκπαιδευτική Ηγεσία και Πολιτική

Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










968