ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*
Στόχος του συγκεκριμένου άρθρου είναι να εξηγηθούν κάποια πράγματα που αφορούν τη στάση εργασίας, τόσο τη συγκεκριμένη όσο γενικότερα καθώς και πως η ΠΟΕΔ οδηγήθηκε σε μια τέτοια απόφαση.
Αρχικά να πούμε πως αποδείξαμε πάμπολλες φορές πως η απεργία είναι η τελευταία μας επιλογή και πριν πάρουμε μια τέτοια απόφαση κάνουμε ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ. Τα τελευταία δύο χρόνια εν καιρώ πανδημίας, αυτό έγινε πιο έντονο αφού συναισθανόμενοι την ευθύνη που έχουμε απέναντι στην Κοινωνία, στους Γονείς αλλά και στα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ πρώτοι εμείς παλέψαμε για να έχουμε ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΝΟΙΚΤΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗ. Αποφύγαμε με κάθε τρόπο να πάρουμε οποιαδήποτε μέτρα επιβάρυναν τους γονείς και τα παιδιά αντιλαμβανόμενοι την ήδη δύσκολη θέση στην οποία όλοι βρίσκονται.
Αυτό πολλές φορές μάλιστα μας άφησε εκτεθειμένους απέναντι τόσο σε συναδέλφους που φορτώνονταν το ένα μετά το άλλο τα επιπλέον καθήκοντα, διερωτώμενοι γιατί η ΠΟΕΔ δεν αντιδρά, όσο απέναντι και στους γονείς ή την κοινωνία που πολλές φορές απαιτούσε από τους Εκπαιδευτικούς να αντιδράσουν απέναντι σε αποφάσεις που λαμβάνονταν.
Στηρίξαμε αποφάσεις που είχαν στόχο τα σχολεία να παραμείνουν ΑΝΟΙΚΤΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗ τις πλείστες φορές κόντρα στα συμφέροντα και των ίδιων των μελών μας…
ΣΥΝΑΙΣΘΑΝΟΜΕΝΟΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ:
- ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΑΜΕ ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ όταν φορτωνόμασταν το ένα μετά το άλλο επιπλέον καθήκοντα που στις πλείστες φορές δεν μας αναλογούσαν
- ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΑΜΕ ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ παρ’ όλο που τα σχολεία από την αρχή της χρονιάς δουλεύουν υποστελεχωμένα χωρίς αντικαταστάτες. Οι εκπαιδευτικοί δουλεύουν χωρίς διαλείμματα χωρίς ούτε αυτό να είναι αρκετό για να καλυφθούν οι ανάγκες των σχολικών μονάδων
- ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΑΜΕ όταν οι διευθύνσεις των σχολείων μετατράπηκαν σε γραφείς του Υπουργείου Υγείας
- ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΑΜΕ ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ όταν μερίδα γονιών, επειδή διαφωνούσαν με αποφάσεις της Κυβέρνησης προπηλάκιζαν και κτυπούσαν συναδέλφους
- ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΑΜΕ ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ όταν τοποθετήθηκαν εκρηκτικοί μηχανισμοί σε σχολεία (υπό άλλες συνθήκες αυτό θα οδηγούσε αυτόματα σε στάση Εργασίας)
- ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΑΜΕ ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ όταν επιτήδειοι έκαψαν σχολεία
Τη Δευτέρα ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ούτε για μισθούς, ούτε για ωράρια εργασίας ούτε για οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε κάποιος εκτός κλάδου να μας κατηγορήσει. Ούτε για ασήμαντους λόγους όπως λανθασμένα κάποιοι αφήνουν να εννοηθεί…
Τη Δευτέρα ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΜΕ ΠΡΩΜΕΤΩΠΙΔΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ των Νηπιαγωγείων μας. Ο κλάδος ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ να δείξει την απαιτούμενη και αναμενόμενη ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ. Τα παιδιά και οι Εκπαιδευτικοί στα Νηπιαγωγεία εργάζονται ΩΣ ΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΔΗΜΙΑ. Σε μια τάξη με 25 παιδιά, χωρίς μάσκα και χωρίς κανένα διαγνωστικό έλεγχο ο εκπαιδευτικός, η βοηθός, οι συνοδοί και όλα τα παιδιά, και κατ’ επέκταση και οι οικογένειες τους, είναι καθημερινά εκτεθειμένοι. Ζητούμε εδώ και αρκετό καιρό το ελάχιστο. Αν μη τι άλλο να ελέγχονται τα παιδιά της Προδημοτικής Εκπαίδευσης 1 φορά την εβδομάδα με 1 τεστ. Ούτε αυτό δεν έγινε δυνατό να ικανοποιηθεί τη στιγμή που σε άλλους χώρους γίνονται τεστ με συχνότητα πολύ μεγαλύτερη.
Εγώ θα ρωτήσω ξεκάθαρα κοιτάζοντας στα μάτια τον κάθε συνάδελφο. ΑΝ αύριο αποφασιζόταν πως τα παιδιά της τάξης του ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ούτε να φορούν μάσκα, ούτε να κάνουν τεστ, ούτε test to stay ούτε τίποτα και Ο ΙΔΙΟΣ καλείτο από τον Εργοδότη να μπαίνει στην τάξη και να διδάσκει κανονικά θα ανέμενε την αντίδραση της συντεχνίας του ή όχι; Θα ανέμενε από τους υπόλοιπους συναδέλφους να τον στηρίξουν ή όχι; Αν απαντήσουμε αυτά τα ερωτήματα θεωρώ πως θα αντιληφθούμε και γιατί πρέπει ΟΛΟΙ τη Δευτέρα, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε, να στηρίξουμε την απόφαση της Οργάνωσης.
Το έχω πει κατ’ επανάληψη πως Ο ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΧΝΙΩΝ είναι να μπορούν να χρησιμοποιούν τη δύναμη της μαζικότητας που τους προσφέρεται από τα μέλη τους για να διεκδικούν οι πολλοί για τους λίγους. Αν ο κάθε ένας περιμένει να αντιδράσει ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΦΟΡΑ κάτι, τότε θα πρέπει να γνωρίζει πως σε εκείνες τις περιπτώσεις κάποιοι άλλοι θα έχουν επιλέξει κατά παρόμοιο τρόπο να μην αντιδράσουν. Με τέτοια νοοτροπία τίποτα δεν θα μπορεί να κερδηθεί αφού καμιά συντεχνία δεν έχει δύναμη για να μπορέσει να διεκδικήσει.
Είμαι σίγουρος πως τα αισθήματα Ευθύνης, Αλληλεγγύης και Συναδελφικότητας είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένα στον Εκπαιδευτικό κόσμο και κανένας συνάδελφος δεν περιμένει εμένα να του εξηγήσω το αυτονόητο. Είμαι λοιπόν σίγουρος πως τη Δευτέρα όλοι θα στηρίξουμε την απόφαση της Οργάνωσης και θα απαιτήσουμε παιδιά και εκπαιδευτικοί στην Προδημοτική να βρίσκονται στο σχολείο αν μη τι άλλο με την ασφάλεια ενός διαγνωστικού ελέγχου την εβδομάδα (ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΜΕ) .
*Β.Γ.Γραμματέας ΠΟΕΔ
