ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΟΛΔΑΤΟΥ*
Οι τελευταίες δύο σχολικές χρονιές 2020 – 2021 και 2021 – 2022 ανέδειξαν τις ελλείψεις στην στελέχωση των σχολείων από αντικαταστάτες. Με την ευθύνη να μη βαραίνει τους ίδιους, αλλά το υπουργείο.
Χρόνιες παθήσεις που κρύβονταν κάτω από ευνοϊκές, τυχαίες συμπτώσεις συνθηκών, για το υπουργείο, δεν επέτρεπαν την ανάδειξη του προβλήματος που μαστίζει τους ίδιους τους αντικαταστάτες, καθώς και τις σχολικές μονάδες.
Στο παρόν άρθρο θα αναφερθούμε στη δεύτερη όψη του προβλήματος που αφορά τη στελέχωση των σχολικών μονάδων και έμμεσα τους αντικαταστάτες. Αυτά τα δύο χρόνια, αποτέλεσαν το πρώτο δείγμα γραφής για το τι θα επακολουθήσει μετά το 2027, όταν ο κατάλογος διοριστέων θα διαγραφεί, συνεπακόλουθα και οι χιλιάδες των εκπαιδευτικών που εργάζονται ως αντικαταστάτες.
Τα σχολεία ,ιδιαίτερα, τη φετινή χρονιά αντιμετώπισαν τρομερές ελλείψεις από διδακτικό προσωπικό, λόγω της πανδημίας που ταλανίζει και επηρεάζει ακόμη τις ζωές μας.
Η μέθοδος του χανζαπλάστ που χρησιμοποιεί το υπουργείο σε κάθε τραύμα που υπάρχει στο δύσμοιρο σώμα της Παιδείας, δε γιατρεύει τις πληγές, παρά μόνο καλύπτει προσωρινώς την αιμορραγία ελπίζοντας σε ένα θαύμα κυριολεκτικά, ώστε να ιανθεί η ασθενής.
Μετά το 2027 ο κατάλογος διοριστέων θα καταργηθεί κι ενώ παραμένει αβέβαιος και θολός ο τρόπος που θα διορίζονται οι αντικαταστάτες, το υπουργείο παρουσιάζεται ως άλλη Μαρία Αντουανέτα προτείνοντας λύσεις, οι οποίες αποδεικνύουν την άγνοια της πραγματικότητας. Επιπρόσθετα, η μη ξεκάθαρη αναφορά στη νομοθεσία για τον τρόπο εξεύρεσης αντικαταστατών, καθώς και τον τρόπο πρόσληψης, μισθοδοσίας, εργασιακά δικαιώματα, φέρνει μαύρα σύννεφα πάνω από τα κεφάλια των ήδη ταλαίπωρων αντικαταστατών, υπό τον φόβο – τρόμο της εμφάνισης της μεθόδου για πάσα νόσο, αγοράς υπηρεσιών, που τόσο αρέσκεται η παρούσα κυβέρνηση να εφαρμόζει ή να συνεχίζει την εφαρμογή της σε άλλους θεσμούς, ακόμη κι αν η δικαστική εξουσία έχει αποφανθεί ως παράνομη την εφαρμογή της.
Το απεχθές σενάριο τα σχολεία να παραμείνουν μετά το 2027 χωρίς διδακτικό προσωπικό είναι ορατός. Αν θεωρήσουμε ως ορθή τη φημολογία που θέλει τους διορισμούς σε θέσεις αντικαταστατών, από τον κατάλογο διορισίμων, με τον εν λόγω κατάλογο να έχει εξαντληθεί μόνο από τις συμβάσεις που έχουν δοθεί, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο που οδηγεί το υπουργείο την εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων. Αν ο αριθμός των εκπαιδευτικών που βρίσκονται στον κατάλογο παραμείνει χαμηλός, υπενθυμίζουμε πως για εισδοχή στον κατάλογο αυτό εξασφαλίζεις θέση μόνο με την επιτυχία σε εξετάσεις που γίνονται κάθε δύο χρόνια με το ποσοστό επιτυχίας να βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα (19% στις εξετάσεις 2021), φαίνεται ως περισσότερο από βέβαιο την παραμονή σε χαμηλό πλήθος εκπαιδευτικών που κρίνει το υπουργείο ως «κατάλληλους». Αν τώρα, θεωρήσουμε πως στην τελευταία εξέταση, πριν την κατάργηση του καταλόγου διοριστέων δηλαδή, ρίξουν το επίπεδο δυσκολίας των εξετάσεων με απώτερο σκοπό να γίνει μαζική εισδοχή στον κατάλογο διορισίμων, θα είναι απλώς ακόμη ένα φιάσκο από τα πολλά που συνηθίζει το υπουργείο.
Λύσεις υπάρχουν γι’ αυτά τα προβλήματα και μάλιστα από τους άμεσα εμπλεκόμενους, απ’ αυτούς που γνωρίζουν τη σχολική πραγματικότητα, τις δυσκολίες, τα προβλήματα, τις ελλείψεις εκ των έσω. Ποιοι είναι αυτοί; Οι αντικαταστάτες. Οι εκπαιδευτικοί που έχουν οργώσει τα σχολεία ολόκληρης της Κύπρου, έχουν τραβήξει κουπί υπό αντίξοες συνθήκες και δεν έχουν παραδοθεί, όσα χτυπήματα και απαξίωση δέχονται από τον εργοδότη τους.
Εισηγούμαστε τη διατήρηση του καταλόγου διοριστέων και μετά το 2027 για την εξασφάλιση ικανοποιητικού βαθμού εκπαιδευτικών διαθέσιμων για διορισμό στη θέση του αντικαταστάτη, αλλά και τη συνέχιση του ποσοστού 50% - 50% στους διορισμούς μόνιμου και με σύμβαση προσωπικού.
Ας δείξει επιτέλους ότι το Υπουργείο Παιδείας, διαθέτει το ανθρώπινο πρόσωπο πίσω από το προσωπείο του τεχνοκράτη με μόνο σκεπτικό την εξοικονόμηση χρημάτων σε λάθος τομέα, αλλά ο πολιτισμός να βρίσκεται στον ορίζοντα τον οποίο στοχεύει και ταξιδεύει προς αυτόν.
*Πρόεδρος Κλαδικής Αντικαταστατών Λευκωσίας
Γενικός Αντιπρόσωπος ΔΗ.ΑΝ.Α
