(Περί Δημοκρατίας ο λόγος)
ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ*
Διαπιστώνεται, επισημαίνεται, καταγράφεται, συζητείται εδώ και καιρό η άρνηση του ΥΠΑΝ να προωθήσει λύσεις σε κρίσιμα προβλήματα και να δώσει απαντήσεις σε κρίσιμα ζητούμενα στη Δημοτική, Προδημοτική και Ειδική Εκπαίδευση.
Ταυτόχρονα διαπιστώνεται, επισημαίνεται, καταγράφεται, συζητείται εδώ και καιρό η απαξίωση του ΥΠΑΝ να διεξαγάγει θεσμικό διάλογο τόσο για θέματα που η συνδικαλιστική πλευρά των δασκάλων, των νηπιαγωγών, των ειδικών εκπαιδευτικών θέτει όσο και για πολιτικές που το ίδιο θέλει να εφαρμόσει.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αυτή η απαξίωση εκφράστηκε, εκδηλώθηκε με τον πιο άκομψο και αντιδεοντολογικό τρόπο, πλην, όμως, απερίφραστα στον χώρο της Δημοκρατίας, στη Βουλή.
Δυστυχώς η άρνηση του ΥΠΑΝ για δημοκρατικές διαδικασίες για επίλυση προβλημάτων και εισαγωγή νέων πρακτικών ή αλλαγή υφιστάμενων συνιστά γενεσιουργό παράγοντα παρατεταμένης έντασης, αμφισβήτησης ως προς τις προθέσεις της ηγεσίας του ΥΠΑΝ, κατ’ επέκταση και της Κυβέρνησης και όξυνσης των προβλημάτων. Προφανώς τελικοί αποδέκτες των συνεπειών αυτής της πρακτικής που το ΥΠΑΝ ακολουθεί καθίστανται τα παιδιά σε ό, τι αφορά συνθήκες εκπαίδευσης και ασφάλειας και υγείας αλλά και οι εκπαιδευτικοί σε ό, τι αφορά τις εργασιακές συνθήκες και όρους και τα αναγκαία εργαλεία για να προσφέρουν αυτό που μπορούν και επιθυμούν στους μαθητές τους.
Δυσάρεστη έκπληξη προκάλεσε, προσθετικά, το τελευταίο, ημερολογιακά, γεγονός, όταν το ΥΠΑΝ μετά από 6 χρόνια σιωπής, παρουσίασε στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Παιδείας τους Κανονισμούς Λειτουργίας του σχολείου της Δημοτικής Εκπαίδευσης, οι Βουλευτές ενημερώθηκαν ότι το συγκεκριμένο έγγραφο ΔΕΝ αποτελεί προϊόν θεσμικού διαλόγου και από πλευράς της Επιτροπής αυτό, ακόμα, ΔΕΝ επεστράφη στον αρμόδιο Υπουργό με την εντολή να πράξει τα δέοντα.
ΕΝΑΓΏΝΙΟ το ΕΡΩΤΗΜΑ: Τελικά ποιο είναι το πλέον ανησυχητικό και, ίσως, επικίνδυνο; Το ότι η Δημόσια Εκπαίδευση συνεχίζει να ταλανίζεται από άλυτα και συνεχώς εντεινόμενα και αυξανόμενα προβλήματα ή το ότι αρμόδιοι Υπουργοί και Βουλευτές για τη Δημόσια Εκπαίδευση πορεύονται σε ατραπούς αντίθετης κατεύθυνσης από τους οδοδείκτες Δημοκρατίας;
Υ.Γ. Σαφώς για τη συλλογική έκφραση των δασκάλων, των νηπιαγωγών και των ειδικών εκπαιδευτικών ο δρόμος διαφαίνεται μονόδρομος.
Πρόεδρος Α.Κί.ΔΑ.
