Οι αντοχές του σχολείου απέναντι στη βία και παραβατικότητα

ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ*

Κρίσιμο ζήτημα της σχολικής καθημερινότητας. Παιδιά που ταλαιπωρούνται - θύτες και θύματα, γονείς σε ένα φαύλο κύκλο διερεύνησης, διαγνώσεων και αναζήτησης ανακουφιστικών μέτρων, σχολεία και εκπαιδευτικοί σε πλέγμα αδυναμίας διεξοδικών λύσεων εντός του παιδαγωγικού πλαισίου των Κανονισμών και έλλειψης ουσιαστικής υποστήριξης από τους Αρμόδιους Κρατικούς Φορείς.

Στο αμέσως προηγούμενο διάστημα σε δύο εκπαιδευτικά συναπαντήματα λόγου και διαλόγου, τα οποία η Ανεξάρτητη Κίνηση Δασκάλων, Νηπιαγωγών και Ειδικών Εκπαιδευτικών διοργάνωσε, με ομιλητές από τον χώρο της Εκπαίδευσης, της Κοινωνιολογίας και της Φιλοσοφίας, τους κ.κ. Μάριο Βρυωνίδη, Κωνσταντίνο Κωνσταντίνου και Νίκο Λεκκό, και παρόντες δεκάδες συναδέλφους, που βιώνουν το συγκεκριμένο πρόβλημα στην καθημερινότητά τους, διαπιστώθηκε, μέσα από την αποτύπωση τής πραγματικότητας, η ανάγκη ενίσχυσης των σχολικών μας μονάδων για τη διαχείριση του συγκεκριμένο φαινομένου.

Με άξονα τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα του σχολείου αφενός ως εκπαιδευτικοί καλούμαστε να διεξέλθουμε τις νέες πρόνοιες των Κανονισμών Λειτουργίας του Δημοτικού Σχολείου και το τι πλαίσιο διαμορφώνεται, οι οποίο αναμένεται να ψηφιστούν από την Ολομέλεια της Βουλής τις επόμενες μέρες, αφετέρου καταθέτουμε την αγωνία μας μα και την απαίτησή μας η Πολιτεία να κατανοήσει επιτέλους την ευθύνη της για πραγματική υποστήριξη των σχολείων.

Συγκεκριμένα, πέρα από την ανάπτυξη περαιτέρω παιδαγωγικών ενεργειών, οι οποίες διατυπώνονται στο νέο κανονιστικό πλαίσιο, είναι σαφές, από τα όσα διαπιστώνονται και καταγράφονται καθημερινά στα σχολεία πως, ανάμεσα σε άλλα:

1. Με συντονισμό του ΥΠΑΝ θα πρέπει να αναπτυχθεί σε συνέργεια με τα Υπουργεία Υγείας και Δικαιοσύνης και το Υφυπουργείο Πρόνοιας μηχανισμός άμεσης ανταπόκρισης στις αγωνιώδεις κλήσεις των σχολείων, ώστε οι Υπηρεσίες τους, όπως Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας, Άμεσης Παρέμβασης, Κοινωνικές Ευημερίας, Σπίτι του Παιδιού, Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων, Αστυνομίας να συντρέχουν με τις κατάλληλες Πολυθεματικές Ομάδες Ειδικών τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τα παιδιά που τις έχουν ανάγκη.
2. Το Υπουργείο Οικονομικών οφείλει να αναθεωρήσει την πολιτική περιορισμών για ζητούμενα αυτά στον χώρο της εκπαίδευσης και να επενδύσει στην πρόληψη της ενήλικης παραβατικότητας. Ερευνητικά δεδομένα υπάρχουν, τα οποία μπορεί να τα αξιοποιήσει ως τεκμήρια για μια ουσιαστική αναδιαμόρφωση της άτεγκτης στάσης που τηρεί εδώ και 14 χρόνια.
3. Η δημιουργία πολυθεματικών κέντρων, τα οποία ουκ ολίγοι Υπουργοί της Παιδείας υποσχέθηκαν, γίνονται με την πάροδο του χρόνου όλο και πιο αναγκαία. Πρέπει να δημιουργηθούν χθες!
4. Στο ίδιο το σχολείο, ως συνέχεια του πιο πάνω, πρέπει να παραχωρείται η δυνατότητα παρουσίας Βοηθητικού προσωπικού, στο βαθμό που υπάρχει η ανάγκη και όχι στον βαθμό που κρίνεται από τις λογιστικές πράξεις του Υπουργείου οικονομικών.

Βαίνουμε προς το τέλος ακόμα μιας σχολικής χρονιάς. Πολλά σχολεία έχουν φτάσει στα όρια των αντοχών τους. Πολλοί γονείς δεν έχουν από πού να κρατηθούν. Κυρίως, όμως, παιδιά δε χαίρονται την παιδικότητά τους.

Είναι ανάγκη η θεώρηση της Πολιτείας να αλλάξει. Οφείλει να αφουγκραστεί την αγωνία των ανθρώπων της σχολικής κοινωνίας.

Θέλει όμως; Έχει την ευαισθησία;

*Πρόεδρος Α.Κί.ΔΑ.