ΤΗΣ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΖΑΧΑΡΙΟΥ*
Είναι γεγονός αναντίλεκτο ότι παρατηρείται μεγάλη αύξηση φοίτησης παιδιών με μεταναστευτική βιογραφία στα γενικά σχολεία. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του ΥΠΑΝ, «ο αριθμός των μαθητών/ριών με μεταναστευτική βιογραφία που φοιτούν στα Δημοτικά Σχολεία της Κύπρου ανέρχεται σε 11499 σε σύνολο 51510 μαθητών/ριών, δηλαδή ποσοστό 22,3% του μαθητικού πληθυσμού». Το ποσοστό αυτό αυξάνεται κάθε χρόνο.
Οι πρακτικές που ακολουθούνται στα σχολεία θα πρέπει να προσαρμοστούν στις ανάγκες του 2024. Τα παιδιά που δε γνωρίζουν καθόλου την Ελληνική γλώσσα θα πρέπει αρχικά να μπαίνουν σε τάξεις εισδοχής, έτσι ώστε να κατακτήσουν το επιθυμητό επίπεδο γλωσσομάθειας Β1 της Ελληνικής γλώσσας και αργότερα να ενταχθούν ομαλά στη γενική τάξη. Η παρουσία τους στη γενική τάξη, χωρίς να έχουν κατακτήσει βασική κατανόηση της Ελληνικής γλώσσας, δεν τους επιτρέπει να συμμετέχουν ενεργά στη μαθησιακή διαδικασία. Το αναλυτικό πρόγραμμα που ακολουθείται στη γενική τάξη είναι βασισμένο στις μαθησιακές ανάγκες των παιδιών που γνωρίζουν και χρησιμοποιούν την Ελληνική γλώσσα, ανάλογα με την τάξη στην οποία φοιτούν. Επομένως, η φυσική παρουσία των παιδιών με μεταναστευτική βιογραφία σε μαθήματα στα οποία έχουν παθητικό ρόλο, για αρκετές ώρες καθημερινά, δεν τους προσφέρει κάτι σε μαθησιακό επίπεδο, αλλά ούτε σε κοινωνικό.
Θα ήταν ευεργετικό σε πολλές περιπτώσεις να υπάρχει άμεσα εκπαιδευτικός ψυχολόγος σε κάθε σχολείο, που να συμβάλλει στην ομαλή ένταξη των παιδιών αυτών στα σχολεία. Η συνύπαρξη και επιβίωση σε διαφορετική χώρα και κουλτούρα και η επιτακτική ανάγκη για επικοινωνία για επιβίωση και εκπαίδευση, μπορεί να προκαλέσει πολιτισμικό σοκ, ειδικά αν είναι αναγκαστική, όπως στις περιπτώσεις προσφυγοποίησης. Ας μην ξεχνάμε ότι αρκετά από τα παιδιά με μεταναστευτική βιογραφία μπορεί να έχουν ζήσει στιγμές πολέμου, προσφυγιάς και φτώχιας.
Αδιαμφισβήτητα, γίνονται θετικά βήματα για την ομαλή ένταξη των παιδιών αυτών στο εκπαιδευτικό σύστημα της Κύπρου, όπως η υλοποίηση των διετών σχεδίων δράσης για τα παιδιά με μεταναστευτική βιογραφία, οι επιμορφωτικές συναντήσεις και άλλες δράσεις που αφορούν στη διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας και η αύξηση των ωρών που δίνονται στα προγράμματα Ελληνομάθειας από το 2021. Ωστόσο, προκύπτουν συνεχώς νέα δεδομένα και θα πρέπει να προσαρμόζουμε τις πρακτικές που ακολουθούν τα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα, με τρόπο που να συνάδουν πάντοτε με τις τρέχουσες ανάγκες των παιδιών.
*Συμβασιούχος Δημοτικής Εκπαίδευσης
*Μέλος Συμβουλίου ΠΑΔΕΔ Πρωτοπορία Λευκωσίας
