Με ανακοίνωσή της η Προοδευτική Δασκάλων Νηπιαγωγών αναφέρει:
«Η επίθεση στο πρόγραμμα Imagine ήταν προσχεδιασμένη και στοχευμένη από όσους εδώ και δεκαετίες μας έχουν συνηθίσει να ουρλιάζουν κάθε φορά που επίκεινται εξελίξεις στο Κυπριακό. Παύλος Μυλωνάς, Ζαχαρίας Κουλίας, Χρύσανθος Σαββίδης, τηλεοπτικός σταθμός Sigma, εφημερίδα Φιλελεύθερος, ΕΛΑΜ και ΕΔΕΚ, ακόμα και η ίδια η Πρόεδρος της Βουλής, συντονισμένοι και έτοιμοι από καιρό, έδωσαν τη σκυτάλη ο ένας στον άλλο με τη σειρά, για να ξανακτυπήσουν ο,τιδήποτε μπορεί να οδηγήσει στην ειρήνη και τη συμφιλίωση.
Μη έχοντας αφήσει η τελευταία 12ετής συγκυβέρνησή τους κάτι άλλο όρθιο, θυμήθηκαν να επιτεθούν και να γκρεμίσουν και το τελευταίο πρόγραμμα που λειτουργεί στην εκπαίδευση (από το 2015) και θυμίζει σε παιδιά και εκπαιδευτικούς ότι η Κύπρος δεν τελειώνει στη νεκρή ζώνη, αλλά απλώνεται μέχρι την Κερύνεια, την Αμμόχωστο και τη Μόρφου. Ότι η Κύπρος δεν ανήκει μόνο στους Ε/κ, αλλά ανήκει εξίσου και στους Τ/κ, τους Αρμένιους, τους Μαρωνίτες και τους Λατίνους. Σε όλους δηλαδή τους νόμιμους κατοίκους της που ζουν και δημιουργούν σε αυτήν και πονούν το ίδιο βλέποντάς την μοιρασμένη και διχοτομημένη, λεία στις ορέξεις των σοβινιστών και των μισαλλόδοξων και στις δύο πλευρές του συρματοπλέγματος, που για να διαιωνίσουν τη θέση τους στην εξουσία ώστε να συνεχίσουν να λυμαίνονται τον πλούτο της, δεν διστάζουν να παραδώσουν τη μισή (ή και ολόκληρη) στην Τουρκία και τον τουρκικό στρατό.
Σε αυτό λοιπόν το νέο σεργιάνι του τσούρμου το στοίχημα είναι ένα: όλες οι δημοκρατικές, φιλειρηνικές δυνάμεις αυτού του τόπου, είτε πρόκειται για πολιτικά κόμματα, είτε για οργανώσεις, συλλογικότητες ή/και άτομα, να συνενώσουν τις δυνάμεις τους, να προστατεύσουν ξανά τον τόπο και τους κατοίκους του και να τον οδηγήσουν στο φως. Γιατί οι δυνάμεις του σκότους είναι ήδη συνενωμένες. Πάντα ήταν. Η Προοδευτική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών τονίζει ότι θα συνεχίσει να παλεύει για μια εκπαίδευση που θα στοχεύει σε κριτικά εγγράμματους πολίτες, σε μια εκπαίδευση που θα διαμορφώνει τη συνείδηση των ανθρώπων που θα αρνούνται τον πόλεμο και θα επιζητούν την ειρήνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Κωστής Παλαμάς που με έξοχο ποιητικό τρόπο δηλώνει την τραγική αυτή διάσταση, όσων επιζητούν κάτι διαφορετικό από την ειρήνη: ‘Τι κι αν του πολέμου τον χορό χορεύω, γονατιστός ειρήνη εσέ λατρεύω’».
