Τικ τακ, τικ τακ…


ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΟΛΔΑΤΟΥ*

Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό που περνά μετριέται διαφορετικά από εκατοντάδες εκπαιδευτικούς, βλέποντας το εργασιακό τους ρολόι να μετρά αντίστροφα μέχρι τον Αύγουστο του 2027.

Το βασανιστήριο της σταγόνας, που επινόησε ο Ιταλός Ιππόλυτος Ντε Μαρσίγιες, φαίνεται να το γνωρίζουν καλά οι αρμόδιοι που είναι υπεύθυνοι για την απόφαση του τι μέλλει γενέσθαι για τους εκατοντάδες εκπαιδευτικούς, οι οποίοι δεν ξέρουν τι να περιμένουν. Αυτή η τεράστια κωλυσιεργία μόνο αρνητικό αντίκτυπο μπορεί να έχει σε ολόκληρη την εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί που ανησυχούν για την επαγγελματική τους σταθερότητα ενδέχεται να παρουσιάσουν μειωμένη απόδοση, επηρεάζοντας αρνητικά το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα. Τα αυξημένα επίπεδα άγχους και η επαγγελματική εξουθένωση, καθώς και η απομάκρυνση εκπαιδευτικών με πολυετή εμπειρία, μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια πολύτιμης γνώσης και δεξιοτήτων, επηρεάζοντας την ποιότητα της εκπαίδευσης. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις αρνητικές συνέπειες.

Επομένως, οι εκπαιδευτικοί χρειάζεται να γνωρίζουν αν μπορούν να οραματίζονται μια ζωή με αυτό που θέλησαν από παιδιά να ασχοληθούν ή αν θα πρέπει να υποστούν ακόμη μια ήττα.

«Η εκπαίδευση δεν μετριέται σε αριθμούς. Η εκπαίδευση μετριέται με την ψυχή των εκπαιδευτικών και την αγάπη τους». Λόγια της ίδιας της Υπουργού Παιδείας κατά την επίσκεψή της στο Δημοτικό Σχολείο Κάμπου στις 10/03/25. Θα μπορούσα να γράψω μόνο αυτή τη φράση και να μην προσθέσω τίποτα άλλο. Δεν βρίσκω μεγαλύτερο επιχείρημα για να πειστεί μέχρι και ο τελευταίος άπιστος Θωμάς για την αναγκαιότητα λύσης του τεράστιου προβλήματος που προκλήθηκε από πρόχειρες και βεβιασμένες κινήσεις το 2015 με την αλλαγή του τρόπου διορισμού των εκπαιδευτικών. Γεγονός που μαρτυρά η ίδια η εφαρμογή του, με τις στρεβλώσεις και τα μελανά σημεία σε κάθε σειρά εξέτασης.

Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι αριθμοί στα λογιστικά σας βιβλία. Είναι η ψυχή της εκπαίδευσης. Πολιτικές αποφάσεις χρειάζονται, όπως πολιτική απόφαση ήταν και η κατάργηση της Αγοράς Υπηρεσιών. Πρόβλημα που παρουσιαζόταν ως άλυτο και χρονοβόρο, αλλά όταν υπήρξε η κατάλληλη θέληση, τελεσφόρησε θριαμβευτικά.

Συναδέλφισσα, συνάδελφε, καθημερινά συνεργάζεσαι με μία ή έναν από εμάς. Βλέπεις τον μόχθο μας, τις έγνοιες μας, τη δουλειά μας. Αφουγκράσου τις ανησυχίες μας, τις έγνοιες μας, τους φόβους μας. Σε καλούμε να σταθείς δίπλα μας. Θα έρθει η στιγμή που θα χρειαστεί να ενώσεις τις δυνάμεις σου με τις δικές μας. Να ξεσηκωθείς, να φωνάξεις, να διεκδικήσεις το δίκαιο. Μην περιμένεις κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία, κάποια ιδανική στιγμή. Η κάθε στιγμή είναι ΤΩΡΑ. Η κάθε μέρα, η κάθε ώρα, το κάθε λεπτό είναι το κατάλληλο για το δίκαιο.

Η καθεμία και ο καθένας από το μετερίζι του θα δώσει τον αγώνα. Το μήνυμα πρέπει να ταξιδέψει παντού και να είναι ισχυρό. Η ψυχή της εκπαίδευσης θα δηλώσει ξανά παρούσα και σε αυτό το κάλεσμα. Δεν αρκεί η αγανάκτηση. Δεν αρκεί η οργή. Χρειάζεται φωνή. Χρειάζεται πράξη. Σήμερα εμείς, αύριο μπορεί να είσαι εσύ. Μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την αδικία. Ενωμένοι, να απαιτήσουμε την αλλαγή. Να στείλουμε το μήνυμα εκεί που πρέπει: Η ψυχή της εκπαίδευσης δεν διαγράφεται!

"Populus unitus numquam vinci poterit."*

*(Ο ενωμένος λαός δεν μπορεί ποτέ να ηττηθεί.)

*Εκπαιδευτικός Δημοτικής




Comments (0)





Add a new comment:








Newsletter










316