ΤΟΥ ΠΑΜΠΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ*
Η 5η Ιουνίου είναι μέρα διεκδίκησης ουσιαστικών πολιτικών στήριξης αλλά και του κύρους και της αξιοπρέπειας όλων των εκπαιδευτικών.
Τα τελευταία χρόνια, έχει αυξηθεί η έλλειψη ενδιαφέροντος και στην Κύπρο, από τα νέα άτομα, για την εκπαίδευση, αφού δεν βλέπουν μέλλον στο να γίνουν εκπαιδευτικοί. Ενώ στον κατάλογο Διοριστέων υπάρχουν σήμερα 4333 στη Δημοτική και 3661 στην Προδημοτική παρατηρείται έλλειψη ενδιαφέροντος για εργασία ως αντικαταστάτες ή/και στα ΠΟΣ, με αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Σημαντική συνιστώσα η εργασιακή ανασφάλεια που νιώθουν οι νέοι εκπαιδευτικοί, και η εργασιακή κόπωση στους υφιστάμενους, αφού δεν βλέπουν να διορθώνονται ή/και να εφαρμόζονται τέτοιες πολιτικές ώστε να καταστεί το επάγγελμα του εκπαιδευτικού ελκυστικό. Συνδυάζοντας τα, με τις απαξιωτικές δηλώσεις του ΥΠΑΝ και άλλων κρατικών αξιωματούχων, για τους εκπαιδευτικούς και τα μαθησιακά αποτελέσματα στο δημόσιο σχολείο, ιδιαίτερα σε περιόδους εργασιακών διαφορών με τις εκπαιδευτικές οργανώσεις, δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη η αυξανόμενη τάση απομάκρυνσης από το επάγγελμα του εκπαιδευτικού.
Φαινόμενο που δεν εμφανίζεται μόνο στην Κύπρο, αλλά και σε άλλες χώρες. Στην έκθεση του Δικτυού Ευρυδίκη «Το Επάγγελμα του Εκπαιδευτικού́ στην Ευρώπη: Πρακτικές, Αντιλήψεις και Πολίτικες» όπου αναλύεται η σχέση αναμεσά στις πολίτικες που ρυθμίζουν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού́ και τις στάσεις, πρακτικές και αντιλήψεις των εκπαιδευτικών αναφέρεται πως δίχως την ύπαρξη πολίτικων με στόχο την ενίσχυση των προσλήψεων, και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας στις σχολικές μονάδες, θα επέλθει γήρανση του πληθυσμού των εκπαιδευτικών και πρόωρη αποχώρηση, η οποία θα οδηγήσει σε έλλειψη εκπαιδευτικών.
Στην Κύπρο, η επίσημη πλευρά, επαναπαύθηκε στους μεγάλους αριθμούς ατόμων που υπάρχουν στους Καταλόγους και δεν έχει προχωρήσει σε σημαντικές πολιτικές για να πείσει ,από τη μια, τα νέα άτομα να διεκδικήσουν θέση στην εκπαίδευση, η/και να μειώσει, από την άλλη, την εργασιακή εξουθένωση των υφιστάμενων. Θα ανάμενε κάποιος πως προτεραιότητα για το κράτος θα ήταν να διορθώσει, αλλά και να υλοποιήσει τέτοιες πολιτικές ώστε να εξαλειφθεί η εργασιακή ανασφάλεια και η εργασιακή κόπωση. Παρά τις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις της ΠΟΕΔ δεν έχει, γίνει κάτι μέχρι σήμερα από το ΥΠΑΝ, για να βρεθούν εκείνες οι λύσεις στα θέματα που απασχολούν όλους τους συναδέλφους και ιδιαίτερα τους νέους, ώστε να ανακοπεί η αυξανόμενη τάση απομάκρυνσης από το επάγγελμα του εκπαιδευτικού.
Γι΄ αυτό και για τις πιο κάτω πολιτικές:
• τη διατήρηση των καταλόγων διοριστέων και μετά την 1/9/2027 και η διόρθωση των στρεβλώσεων που έχουν δημιουργηθεί για να μην θυματοποιηθούν οι επηρεαζόμενοι εκπαιδευτικοί,
• την αύξηση των Οργανικών Θέσεων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (Ειδική, Προδημοτική και Δημοτική Εκπαίδευση),
• τη βελτίωση των όρων εργασίας των αντικαταστατών/ριών,
• τη βελτίωση της λειτουργίας και στελέχωσης των ΠΟΣ με τον διορισμό συμβασιούχων πλήρους απασχόλησης και τη βελτίωση των όρων εργασίας όλων των εργαζομένων στα ΠΟΣ,
• τη μη θυματοποίηση των έκτακτων εκπαιδευτικών, που πιθανόν να προκύψει από αλλαγές στον τρόπο/διαδικασία διορισμού τους, από την Επίσημη Πλευρά,
αλλά και για τα υπόλοιπα θέματα που περιλαμβάνονται στο ψήφισμα της 5ης Ιουνίου, διεκδικούμε να προχωρήσει η επίλυση τους από το ΥΠΑΝ με πράξεις. Η αδράνεια και η απαξίωση του εκπαιδευτικού κόσμου, αλλά και των μαθησιακών αποτελεσμάτων στο δημόσιο σχολείο, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο να επηρεάζεται δυσμενώς, η καθημερινότητα ΟΛΩΝ των εκπαιδευτικών και στο να γίνεται, ολοένα και περισσότερο, ΜΗ ελκυστικό το επάγγελμα του εκπαιδευτικού στην Κύπρο.
Στις 5 Ιουνίου τα μέλη της ΠΟΕΔ θα υπερψηφίσουν την εξουσιοδότηση της Οργάνωσης, δίνοντας ηχηρή απάντηση στο ΥΠΑΝ αλλά και δυναμική στη διεκδίκηση σωστών πολιτικών στήριξης, αλλά και αναβάθμισης του κύρους και της αξιοπρέπειας των Εκπαιδευτικών. Και το ΥΠΑΝ, αν θέλει να ακούσει το μήνυμα του διδασκαλικού κόσμου, θα πρέπει να επιτέλους να βρει λύσεις στα ζητήματα που αναφέρονται στο ψήφισμα, στη βάση των θέσεων και της Οργάνωσης, αλλιώς η αναστάτωση στον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης, θα είναι, αποκλειστικά δική του ευθύνη.
*Εκπαιδευτικός, Μέλος ΕΔΣ ΠΟΕΔ, Στέλεχος ΠΑΔΕΔ Πρωτοπορία
