Η απόφαση για μετάθεση των χρονοδιαγραμμάτων, μετέθεσε και την όποια αξιοπιστία τους σε πλήρη αναξιοπιστία.
*ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΤΙΝΗ
Σε μια περίοδο που η αξιοπιστία της Κυβέρνησης δοκιμάζεται συνεχώς και τα ποσοστά αποδοχής της φθίνουν, ακόμα μια απόφαση – ή μάλλον η μετάθεση της – έρχεται να επιβεβαιώσει το έλλειμμα συνέπειας. Αυτή τη φορά, στο επίκεντρο της κριτικής βρίσκεται το Υπουργείο Παιδείας (και προσωπικά η ίδια η ΥΠΑΝ), το οποίο φέρεται να υπαναχωρεί από τη συμφωνία με την ΠΟΕΔ για τη μείωση του ποσοστού εκτάκτων εκπαιδευτικών στα σχολεία μας στο 7%.
Η συμφωνία υπήρχε – αλλά όχι η βούληση από την Κυβέρνηση
Η συμφωνία, η οποία έχει καταγραφεί και εγγράφως, προνοεί τη σταδιακή μείωση των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης (εκτάκτων) στο 7% επί του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών. Με απλά λόγια, εάν για παράδειγμα απαιτούνται 100 εκπαιδευτικοί για τη λειτουργία των σχολείων σε μια ειδικότητα, οι 93 θέσεις θα πρέπει να είναι οργανικές (μόνιμες) και μόνο οι 7 να καλύπτονται από έκτακτους.
Η συμφωνία αυτή τέθηκε σε εφαρμογή το 2023, με το Υπουργείο να κατανέμει τις απαραίτητες οργανικές θέσεις στις τριετίες 2024, 2025 και 2026. Ωστόσο, μέχρι στιγμής έχει υλοποιηθεί μόνο η πρώτη φάση για το 2024, ενώ οι υπόλοιπες μετατίθενται για το – κατά τα φαινόμενα – αβέβαιο μέλλον: το 2026 και 2027. Άλλωστε, ποια η εμπιστοσύνη πλέον ότι θα εφαρμόσουν οτιδήποτε;
Νέα δεδομένα, καμία προσαρμογή
Την ίδια ώρα, οι ανάγκες στο εκπαιδευτικό σύστημα αυξάνονται, τόσο λόγω της εφαρμογής νέων εκπαιδευτικών πολιτικών (όπως η επέκταση της Προδημοτικής προς τα κάτω), όσο και εξαιτίας της γενικής αύξησης των τμημάτων και των αναγκών. Αντί το Υπουργείο να προσαρμόσει αναλόγως τον αριθμό των οργανικών θέσεων, ώστε να διατηρηθεί ο στόχος του 7% των εκτάκτων, παρατηρείται υπαναχώρηση.
Η εξέλιξη αυτή δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα για την αξιοπιστία όχι μόνο της Κυβέρνησης, αλλά και της ίδιας της Υπουργού Παιδείας, η οποία – παρά τις προφορικές διαβεβαιώσεις – δεν κατάφερε να πείσει το Υπουργείο Οικονομικών για την αναγκαιότητα μόνιμων διορισμών.
Εκπαίδευση υπό επισφαλείς συνθήκες για τους εκπαιδευτικούς
Το πρόβλημα δεν είναι απλώς διοικητικό ή λογιστικό. Ο μεγάλος αριθμός εκτάκτων εκπαιδευτικών συνεπάγεται τεράστιες δυσκολίες στην έγκαιρη στελέχωση των σχολείων. Πολλοί εκπαιδευτικοί διορίζονται τον Σεπτέμβριο ή και τον Οκτώβριο, πολλοί έκτακτοι εκπαιδευτικοί με χρόνια υπηρεσίας, διορίζονται συχνά σε διαφορετικό σχολείο κάθε χρόνο, με συνέπεια να εργάζονται σε καθεστώς διαρκούς επαγγελματικής ανασφάλειας και να πλήττεται η εκπαιδευτική συνέχεια και συνέπεια.
Τα κρίσιμα ερωτήματα
Σε αυτό το πλαίσιο, γεννιούνται αμείλικτα ερωτήματα:
Η πολιτική και εκπαιδευτική πραγματικότητα είναι αμείλικτη: χωρίς συνέπεια στις δεσμεύσεις για επίλυση των δομικών προβλημάτων, η ανασφάλεια θα συνεχίσει να κυριαρχεί – όχι μόνο στους εκπαιδευτικούς, αλλά και στην ίδια τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου.
*Εκπαιδευτικός, μέλος ΕΔΣ ΠΟΕΔ