ΤΗΣ ΜΑΡΘΑΣ ΜΗΝΑ*
Ως φιλόλογοι κουβαλάμε στις πλάτες μας κάτι πολύ περισσότερο από μια βαθιά αγάπη για τη γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό. Κουβαλάμε την ευθύνη να διδάσκουμε έννοιες όπως η δημοκρατία, η ελευθερία, ο σεβασμός, η παιδεία.
Κι όμως, σε μια πικρή ειρωνεία, είμαστε οι ίδιοι θύματα μιας χρόνιας αδικίας, μιας συστηματικής απαξίωσης από το εκπαιδευτικό σύστημα που τόσα χρόνια υπηρετούμε με συνέπεια και αυτοθυσία.
Η αλήθεια είναι σκληρή: μας ζητούν να αποδεικνύουμε ξανά και ξανά την επάρκειά μας. Σαν να μην έχουν σημασία οι ώρες στην τάξη, τα χρόνια προϋπηρεσίας σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, τα σεμινάρια, τα μεταπτυχιακά, οι προσωπικές θυσίες. Μας καλούν να εξεταστούμε σε πέντε και έξι επιστημονικά αντικείμενα: Αρχαία, Νέα Ελληνικά, Ιστορία, Παιδαγωγικά, Γλωσσολογία, Λογοτεχνία. Μας αντιμετωπίζουν λες και είμαστε διαρκώς «ύποπτοι» ανικανότητας· λες και κάθε φορά πρέπει να αποδείξουμε εκ νέου πως αξίζουμε μια θέση στην τάξη.
Δεν είμαστε αντίθετοι στην αξιολόγηση. Δεν φοβόμαστε τη γνώση - τη διδάσκουμε καθημερινά.
Αυτό που ζητούμε είναι ισοτιμία και δικαιοσύνη. Ζητούμε να μη σβηστεί με μια μονοκοντυλιά μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων που εργάστηκε, στερήθηκε, πίστεψε και περίμενε.
Ζητούμε τη διατήρηση και των δύο καταλόγων - όχι από ευκολία ή συμφέρον, αλλά για να τιμηθεί η συνέπεια όσων υπηρέτησαν την εκπαίδευση χωρίς σταθερότητα, αλλά με αδιάλειπτη πίστη στο λειτούργημα.
Πόσοι από εμάς δεν έχουν περάσει από τα Κέντρα Ιδιωτικής Εκπαίδευσης, τα ενισχυτικά προγράμματα, τα σχολεία της άγονης γραμμής, τα αναπληρωματικά και τα ειδικά σχολεία; Πόσοι δεν έγιναν το στήριγμα μαθητών που πάλευαν με δυσκολίες, με την ίδια την κοινωνική αδικία;
Αυτή η προσφορά δεν μετράει;
Αυτό που πονάει περισσότερο, όμως, είναι η εσωτερική απαξίωση. Εκείνοι που μπήκαν με το παλιό σύστημα - άνθρωποι που κι αυτοί αγωνίστηκαν - να μας κοιτούν αφ’ υψηλού, να μας αντιμετωπίζουν σαν «νεότερους» ή «δεύτερης κατηγορίας». Είναι άδικο και αποθαρρυντικό. Γιατί ο καθένας από εμάς, με όποιο σύστημα κι αν μπήκε, με όποιο μέσο, αξίζει σεβασμό.
Η φωνή μας δεν είναι κραυγή αδυναμίας. Είναι φωνή δικαιώματος.
Δικαιούμαστε να βρισκόμαστε εκεί που ήδη ανήκουμε: μέσα στην τάξη, με αξιοπρέπεια, με αναγνώριση, με σεβασμό.
Γιατί είμαστε φιλόλογοι.
Και έχουμε μάθει να υπερασπιζόμαστε τα αυτονόητα - όχι μόνο στα κείμενα των Αρχαίων, αλλά και στην ίδια τη ζωή.
*Αδιόριστης Φιλολόγου, Εκπαιδεύτριας ΚΙΕ Παραλιμνίου
Νικος Αντωνόπουλος:
Jul 03, 2025 at 05:59 PM
Μπράβο. Συγχαρητήρια για το άρθρο.
Κατερίνα Σωτηρίου :
Jul 03, 2025 at 09:56 PM
Η απαξίωση του κλάδου επήλθε με τις πτώσεις των μορίων των φιλολογικών σχολών και τα πολλά -αν όχι όλα αγορασμενα -μεταπτυχιακά ...ένας διαγωνισμός θα λύσει το πρόβλημα για το γνωστικό αντικείμενο τουλάχιστον .
Γιώργος Μύαρης:
Jul 03, 2025 at 10:10 PM
Σας συγχαίρω! Αποδίδετε ακριβώς την κατάσταση την άνιση των φιλολόγων επί δεκαετίες!
ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΜΠΕΚΑΚΟΣ:
Jul 04, 2025 at 12:51 AM
Καλημέρα!
Θερμά συγχαρητήρια για το άρθρο!δείχνει την πραγματική εικόνα των φιλολόγων.
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, θέλει αρετή και τόλμη να είσαι σήμερα φιλόλογος...
Κωστάκη ανθουλα:
Jul 04, 2025 at 01:07 PM
Έτσι ακριβώς.εγω είμαι σε σύνταξη φιλόλογος....έχεις απόλυτο δίκιο...σε λίγο θα ψάχνουν καθηγητές και δεν θα βρίσκουν...είναι επιεικως απαράδεκτοι...
Αργυρώ Κατωπόδη:
Jul 04, 2025 at 08:49 PM
Καλησπέρα στην όμορφη και αγαπημένη Κύπρο μας και στους ανθρώπους της.
Συγχαρητήρια πολλά για το άρθρο κορίτσι μου!!!!
Είμαι Φιλόλογος, Ελλαδίτισσα επί 33 συναπτά έτη, στην δημόσια εκπαίδευση.
Εάν σας παρηγορεί, παίρνω μισθό 1490 ευρώ και κατέχω δύο προπτυχιακά και δύο μεταπτυχιακά.
Οι νεοδιόριστοι συνάδελφοι λαμβάνουν 780 ευρώ πρώτο μισθό και μπορεί να βρεθούν χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι τους.
Η επετηρίδα καταργήθηκε εδώ και χρόνια και όπως ακούω θα επανέλθει ο ΑΣΕΠ.
Αυτά όλα αποτελούν στοιχεία απαξίωσης του επαγγέλματος...
Θέλουν ΔΑΣΚΆΛΟΥΣ να πεινάνε, να είναι εξαθλιωμένοι, απλά γιατί γνωρίζουν ότι μπορούμε να αλλάξουμε το κόσμο, μέσω της νέας γενιάς.... Έτσι με αυτό το τρόπο, της εξαθλίωσης, πετυχαίνουν το αντίθετο!!!
Συγγνώμη εάν σας κούρασα!!!
Με εκτίμηση και σεβασμό,
Αργυρώ Κατωπόδη.
Εύα Λιβάνη :
Jul 04, 2025 at 08:49 PM
Γενικά τους εκπαιδευτικούς διώκουν τώρα,.κ όπου τους παίρνει...πυροβολουν. Ειδικά τους φιλολόγους....τους αντιμετωπίζουν με προκατάληψη κ μανία ..διότι αποτελουν μια πολιτισμική υπεραξία την οποία πρέπει να περιορίσουν κ δεν ξέρουν πώς....ψάχνονται διαρκώς κ βαλλουν ποτέ κατά μόνας κ ποτέ κατά ,.. ριπάς !!
Δεν συμμαζευεται η παιδεία αν στοχεύεις τους φιλολογους...χάνεις την ίδια την παιδεία!!! Αλίμονο !! Hélas!! Hellas!!