ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Δ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ*
Επιτρέψτε μου μία σύντομη απάντηση στο σημερινό (28/9) άρθρο του Αν. Καθηγ. κ. Τουμάζου.
Το επιχείρημά του ότι και αν ακόμη η Σύγκλητος -γενικότερα: το Π.Κ.- καταδίκαζε τη μετατροπή της Αγ. Σοφίας σε τζαμί, τούτο δεν θα εμπόδιζε καθόλου τον Ερντογάν να το κάνει, είναι σόφισμα όχι ακίνδυνο! Διότι άλλο η έννοια του χρέους και του καθήκοντος και άλλο αν οι πράξεις μας βρίσκουν ανταπόκριση! Για να το αναγάγω ad absurdum, πρόκριται να ακούσει κανείς το Π.Κ., αν διαμαρτυρηθεί για την τρομακτική καταστροφή του περιβάλλοντος λ.χ. στον Αμαζόνιο; Ασφαλώς όχι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να διαμαρτυρηθεί! Κανένας στον καιρό της παντοδυναμίας του Χίτλερ, του Στάλιν, του Μάο, των Χμερ, σήμερα του Βορειοκορεάτη τρομοκράτη, δεν τους εμπόδισε από τα φρικτά τους εγκλήματα με τις διαμαρτυρίες του, αλλά κάποτε ακούστηκαν οι οιμωγές των δικαίων ? και σήμερα ξέρουμε την απάνθρωπη αλήθεια για τα καθεστώτα τους!
Εν ολίγοις: έχουμε χρέος πάντοτε να διαμαρτυρόμαστε για τα κακώς κείμενα, άσχετα αν ακουγόμαστε και δικαιωνόμαστε ή όχι! Αλλιώς, σε ποιους απευθύνεται ο λόγος του Χριστού ή, έστω, η κατηγορική προσταγή του Καντ;
Αυτά, ανεξάρτητα από τις απόψεις μου για το συγκεκριμένο θέμα του ζωγράφου, στο οποίο θα επανέλθω από άλλη θέση.
*Πρ. Καθηγητής
Πρ. Πανεπιστήμιο. Κύπρου (ΙΣΑ)
