ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΥ*
Από τη φετεινή σχολική χρονιά 2015-16 οι μαθητές της Α΄τάξης Λυκείου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης βάση του νέου ωρολογίου προγράμματος (ΝΩΠ) των ΝΑΠ (Νεων Αναλυτικών Προγραμμάτων) διαχωρίζονται σε 4 ομάδες μαθημάτων προσανατολισμού (ΟΜΠ). Στην Α’ τάξη υπάρχουν 2 επιλογές όσον αφορά τα Μαθηματικά: κοινού κορμού με 3 διδακτικές περιόδους (3 Δ.Π.) την εβδομάδα (ΟΜΠ1 ή ΟΜΠ4) και προσανατολισμού με 5 Δ.Π. την εβδομάδα (ΟΜΠ2 ή ΟΜΠ3).
Στον κοινό κορμό παρατηρείται η συσσώρευση μαθητών (streaming) με ιδιαίτερες σοβαρές αδυναμίες στα Μαθηματικά. Η αδυναμία να μεταβούν από το επίπεδο ετοιμότητος τους σε ένα ψηλότερο επίπεδο χρίζουν ιδιαίτερης προσοχής τόσο όσο αφορά το αναλυτικό οσο και στη διδακτική πράξη και μεθοδολογία προσέγγισης. Για αυτό το λόγο πρέπει να γραφτούν (ΝΑΠ) ειδικά για αυτά τα παιδιά και βιβλία ευθυγραμμισμένα με τα ΝΑΠ. Επίσης η ποσοτική αξιολόγηση ας μη είναι το μόνο μέσο αξιολόγησης τους αλλά ας ληφθεί υπόψη η συμμετοχική προσπάθεια να επικοινωνήσουν και να αλληλεπιδράσουν σε ομαδικές εργασίες (π.χ. πρότζεκτ), που προάγουν την καλλιέργεια ικανοτήτων και αξιών μιας ολιστικής προσέγγισης της μάθησης.
Οι μαθητές που παρακολουθούν τα μαθηματικά προσανατολισμού σε περίπτωση αποτυχίας επιλογής έχουν τη δυνατότητα (αφού προαχθούν) να μεταβούν στην επόμενη τάξη στο συνδυασμό που επέλεξαν ή να μεταταχθούν δίνοντας τις ανάλογες εξετάσεις «Μετάταξης» και να παρακολουθήσουν μία από τις 6 κατευθύνσεις της Β’ τάξης Λυκείου είτε αν δεν τα καταφέρουν να προαχθούν να επιλεξουν τον κοινό κορμό της Α΄.
Αντίθετα οι υπόλοιποι έχουν να αντιμετωπίσουν το σοβαρό πρόβλημα της μη εναλλακτικής λύσης σε περίπτωση αποτυχίας τους στη Α΄τάξη. Το σύστημα τους έδωσε από τη μια την ευκαιρία να παρακολουθούν ένα ΝΩΠ (3 Δ.Π.) και από την άλλη τους καταδίκασε να νιώθουν «παιδιά ενός κατώτερου Θεού» αφού το ΝΑΠ που διδάσκονται όχι μόνο δεν είναι προσαρμοσμένο στους στόχους και τις ανάγκες τους (λύση πραγματικού προβληματος από την καθημερινή ζωή) με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να συγκρίνονται καθημερινά με τους συμμαθητές τους του προσανατολισμού όταν μάλιστα και ο στόχος επιλογής μαθημάτων τους είναι διαφορετικός.
Το σχολείο εκτός από ακαδημαϊκές γνώσεις πρέπει να παρέχει και δεξιότητες ζωής οι οποίες όπως έχει αποδειχτεί από τη διεθνή και ελληνική έρευνα και εμπειρία-όχι μόνο δεν είναι αυτονόητες και αναπτυξιακά προδιαγεγραμμένες, αλλά μπορούν να διδάσκονται με συστηματικό τρόπο στο σχολέιο, αποτελώντας μέρος του ΑΠ ή/και διαπνέοντας όλα τα υπόλοιπα μαθησιακά αντικείμενα (Σχολική καί Κοινωνική Ζωή Οδηγός Εκπαιδευτικού, ΠΙ (ΥΠ και Διά Βίου Μάθησης), 2011, σ.16).
Η ανάγκη για προσαρμογή των μαθηματικών κοινού κορμού σε μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση επιβάλλεται να διαχωριστεί από τους στόχους του μαθήματος προσανατολισμού ώστε να επιτρέπει στα παιδιά αυτά να εκδηλώσουν τα ιδιαίτερα ταλέντα τους εκεί όπου ο καθένας μπορεί να αποδώσει καλύτερα μακριά από την “ταπέλλωση”(Apple,1986). Η ύπαρξη βιβλίου στα δικά τους ενδιαφέροντα και ανάγκες είναι επιβεβλημένη ώστε να μη βιώνουν καθημερινά την συστιμική απόρριψη εξ΄αιτίας ενός αναλυτικού, που δεν τους προάγει τη γνώση και την εμπειρία αλλά ούτε είναι χρήσιμο στην κοινωνική και στην καθημερινή τους ζωή.
Πρέπει να ληφθούν υπόψη ότι στην σχολική ηλικία οι διατομικές διαφορές σε θέματα που αφορούν την ψυχο-κοινωνικο-συναισθηματική διάσταση της προσωπικότητας του παιδιού οι οποίες δεν οφείλονται απαραίτητα σε μειωμένη προσπάθεια ή μειωμένη γνωστική ικανότητα των παιδιών αλλά α)στο βαθμό κατάκτησης δεξιοτήτων που δεν κατακτώνται στην ίδια ακριβώς ηλικία από όλα τα παιδιά, καθώς και β)στη διαφορετική ποιότητα κοινωνικοποίησης των παιδιών στο πλαίσιο της οικογένειας (Σχολική καί Κοινωνική Ζωή Οδηγός Εκπαιδευτικού, ΠΙ (ΥΠ και Διά Βίου Μάθησης), 2011, σ.19).
Για αυτό τα σχολεία αποτελούν σημαντικό παράγοντα για προαγωγή της ψυχικής υγείας των παιδιών («Διαχείριση κρίσεων στα σχολεία», ΥΕΨ, 2012, σ.18) την οποία πρέπει να διαφυλάξουμε. Οι εκπαιδευτικοί πρώτιστα ως παιδαγωγοί της μάθησης τώρα που καλούμαστε να αξιολογήσουμε τα παιδιά αυτά ας τα κοιτάξουμε στα μάτια και ας διαβάσουμε την ψυχή τους και την ιδιαίτερη προσπάθεια τους να αρθούν ψηλά εκεί που τους ωθήσαμε αδίκως (τη φετεινή χρονιά 2015-16) μη εξαντλώντας την αυστηρότητα μας ώστε να μην γίνουν θύματα μιας βεβιασμένης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και δικών μας βεβιασμένων αποφάσεων, δίνοντας τους μια ευκαιρία, να ενταχτούν ομαλά στην επόμενη τάξη, διότι ο αποκλεισμός (drop out) σε αυτή την ηλικία μόνο προβλήματα μπορεί να επιφέρει τόσο στην οικογένεια όσο και στην ευρύτερη κοινωνία για τα οποία όλοι θα έχουμε σοβαρή ευθύνη.
*Μαθηματικός
