ΤΟΥ ΔΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗ ΜΑΚΡΙΔΗ*
Επιτέλους, ας αποφασιστεί και ψηφιστεί νόμος και κανονισμός για αυτούς που δεν μπορούν να υπηρετήσουν «ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΛΟΓΟ» την στρατιωτική τους θητεία στην Εθνική Φρουρά.
Είναι άδικο και αδιανόητο να παίρνει κάποιος απαλλαγή και να εντάσσεται σε πρόγραμμα σπουδών εντός Κύπρου ή να φεύγει για σπουδές στο εξωτερικό ή να εργάζεται ή να αναπαύεται αργόσχολος στις καφετέριες. Ας τελειώσει επιτέλους αυτή η αδικία και o εμπαιγμός.
Η λύση κατ’ εμένα είναι απλή: κοινωνική εργασία για 24 μήνες, τόση περίοδο όση οι φίλοι και συμμαθητές τους υπηρετούν στην Εθνική Φρουρά, για να μην προτείνω και 30 μήνες για να είμαστε πιο δίκαιοι.
Αυτοί οι νέοι, μπορούν, όπως ήταν ικανοί και μπορούσαν να πηγαίνουν στο σχολείο κάθε ημέρα μέχρι τα 18 τους, να πηγαίνουν στα διάφορα πανεπιστήμια ή υπουργεία της Κύπρου για να εργάζονται στο πλαίσιο της κοινωνικής εργασίας και αν θέλουν επιπλέον ας παίρνουν και κανένα μάθημα με εξ’ αποστάσεως μάθηση, όπως δικαιούνται και οι στρατεύσιμοι. Έτσι, μέσω της εργασίας θα αποκτήσουν και κάποιες δεξιότητες που χρειάζονται όλοι οι νέοι μας και ταυτόχρονα θα εδραιωθεί η κοινωνική δικαιοσύνη.
Επίσης, είναι καιρός η ίδια φόρμουλα κοινωνικής εργασίας που θα ισχύσει για τους άρρενες που λαμβάνουν απαλλαγή, να ισχύσει και για το γυναικείο φύλο, δηλαδή, αφού δεν υπηρετούν στρατιωτική θητεία, οι γυναίκες ας προσφέρουν και αυτές την υπηρεσία τους στο πλαίσιο της κοινωνικής εργασίας. Οι γυναικείες οργανώσεις θα έπρεπε να το απαιτήσουν αυτό αν θέλουν ίσα δικαιώματα παντού και πάντοτε. Χρειάζονται και αυτές δεξιότητες όπως χρειάζονται οι άρρενες.
Όσο το κράτος δεν ψηφίζει τα δίκαια αυτά μέτρα, θα προκύψει μια προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για άνιση μεταχείριση και πρόκληση ανισότητας στην καριέρα των νέων που θα τινάξει στον αέρα τα πάντα περί υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας. Να το θυμάστε, ότι αυτό θα γίνει μια ημέρα πραγματικότητα, αν δεν συγκινηθεί η Νομοθετική και η Εκτελεστική Εξουσία.
*Μαθηματικός
