Δι’ἐλέου και φόβου περαίνουσα


ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ*

Έχοντας στο μυαλό μου το μοντέλο της Νορβηγίας, στήριξα την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να βγάλει την Ελλάδα από τα μνημόνια, να γλυτώσει το κράτος από τους επαχθείς όρους των δανειστών, να  οδηγήσει την Ελληνική οικονομία στην ανάπτυξη, να  βοηθήσει τον Ελληνικό λαό να ανακτήσει την αξιοπρέπεια, την ευημερία, την περηφάνια του. Έδωσα πίστωση στην νέα Ελληνική Κυβέρνηση, παρόλο που δεν συμπαθώ τον ΣΥΡΙΖΑ για την ιδεολογία και τις πρακτικές του. Και απορρίπτω μετά βδελυγμίας τις θέσεις του στο Κυπριακό. Ωστόσο, στάθηκα δίπλα στην Ελληνική Κυβέρνηση ελπίζοντας ότι θα υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της. Σας θυμίζω τις πολλές δηλώσεις του Συριζαίου Ευρωβουλευτή Δημήτρη Παπαδημούλη για την στάση μου. Που δεν ήταν στάση σύμπλευσης με την νέα Ελληνική Κυβέρνηση αλλά στάση χρέους  προς την Ελλάδα και καθήκον υπεράσπισης του Ελληνικού λαού από τις πολλές προσβολές που δεχόταν.

Δυστυχώς η Κυβέρνηση Τσίπρα δεν κατάφερε  να διαχειριστεί το Ελληνικό πρόβλημα με αποτέλεσμα να φθάσουμε στην σημερινή τραγωδία: Στην κατάρρευση του κράτους και της κοινωνικής συνοχής. Ο Πρωθυπουργός εγκλωβίστηκε και κατέστη έρμαιο των διαφόρων τάσεων,  ιδεοληψιών και απωθημένων των συντρόφων του. Δεν μπορεί να χαράξει γραμμή ευθύνης.

Εγκληματική και εκβιαστική βεβαίως η συμπεριφορά των δανειστών και του ΔΝΤ προς την Ελλάδα και την Κύπρο, και ανεπίτρεπτη η ανάμειξη τους στα εσωτερικά της Ελλάδας. Θυμάμαι το πιστόλι στον κρόταφο του Προέδρου Αναστασιάδη, το κούρεμα των καταθέσεων του Κυπριακού λαού, τις δικές μας ουρές στις ΑΤΜ,  την μετατροπή της Κύπρου σε πειραματικό μοντέλο για να διασωθεί η Ευρωζώνη. Καλό είναι  αυτά να μην τα ξεχνάει κανείς. Ούτε στην Κύπρο, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην ΕΕ. Και βεβαίως τα μνημόνια δεν έχουν επιτύχει να οδηγήσουν την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης ενώ η σκληρή και μονόπλευρη λιτότητα έχει οδηγήσει τον Ελληνικό Λαό στην απόγνωση. Δυστυχώς όμως η  άτακτη χρεοκοπία σημαίνει ισοηλεκτρική γραμμή ενώ μια  συμφωνία θα κρατήσει τον αναπνευστήρα σε λειτουργία. Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα από την ένταξη της πήρε συνολικά 300 δισεκατομμύρια ευρώ αναπτυξιακή βοήθεια, Ωστόσο σήμερα εισάγει ντομάτες από την Πολωνία, πατάτες από την Ιταλία, αγγούρια από τη Ολλανδία, λεμόνια από την  Τουρκία.

Η Κυβέρνηση  κατανοεί το μέγεθος του προβλήματος; Το δημοψήφισμα είναι λάθος και ο Πρωθυπουργός όφειλε να αναλάβει τις ευθύνες του διότι δυστυχώς  δεν σώζεται η χώρα με το ΟΧΙ, δεν έχουμε δυνάμεις να υπερασπιστούμε το ΟΧΙ και δεν μπορεί να διαπραγματευθεί πια ο Τσίπρας.

Η  έξοδος από την ΕΕ και η δραχμή δεν είναι λύση.  Ειδικά αυτή την στιγμή που η  Κυβέρνηση δεν έχει εναλλακτικό σχέδιο. Οι τελευταίες προτάσεις του Τσίπρα στον Γιούνκερ το αποδεικνύουν. Αλλά ο Γιούνκερ έγινε πια εντελώς ανελαστικός και πολύ φοβάμαι πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση βελτίωσης της τελευταίας συμφωνίας που  πρότεινε η Κυβέρνηση, απεναντίας η τρόικα θα είναι ανένδοτη. Η Μέρκελ  εξουδετέρωσε την «ατομική βόμβα» με την οποία απειλούσε ο Βαρουφάκης να ανατινάξει την Ευρωζώνη με την  επιλογή του Σαμψών: αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων.

Η χλεύη του Γιούνκερ στην προχθεσινή συνάντηση μας θα με κατατρύχει σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου.

Βαρύτατες οι ευθύνες όσων κυβέρνησαν την Ελλάδα, ειδικά μετά την ένταξη και όσων διαχειρίστηκαν την αναπτυξιακή βοήθεια. Αλλά δεν κρίνω ότι  οι στιγμές είναι κατάλληλες για την κατανομή ευθυνών, απλώς επισημαίνω την ανεπάρκεια της Κυβέρνησης να συνεχίσει την όποια διαπραγμάτευση. Είτε ΝΑΙ ψηφίσει ο Ελληνικός λαός, είτε ΟΧΙ.

Γι αυτό πιστεύω στη ανάγκη σχηματισμού Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας, που θα προσπαθήσει να οδηγήσει την τραγωδία στην κάθαρση. Με συλλογική ανάληψη της ευθύνης. Με ορισμό εθνικής επιτροπής διαπραγμάτευσης με την τρόικα, που θα έχει την στήριξη ολόκληρου του Ελληνικού λαού. Χωρίς την καχυποψία που υπάρχει σήμερα,  χωρίς προκαταλήψεις τουλάχιστον. Μια Πανεθνική Επιτροπή Διαπραγμάτευσης θα φέρει σίγουρα καλύτερο αποτέλεσμα. 

Ο καθένας οφείλει να αναλάβει τη προσωπική του ευθύνη απέναντι στην χώρα και τους ανυπεράσπιστους  Έλληνες . Δεν είναι γενναία πράξη η έξοδος από την ευρωζώνη, την ΕΕ και η επιστροφή στην δραχμή. Είναι ολιστική καταστροφή. Διότι, πέραν της υφιστάμενης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης καραδοκούν οι καλοί μας γείτονες και ελλοχεύουν κίνδυνοι πολύ σοβαρών εξωτερικών απειλών. Επιπλέον τώρα που είναι στραμμένη η προσοχή στην Αθήνα, είναι πολύ πιθανόν να εξελιχθούν ραγδαία οι διεργασίες στην Κύπρο. Γι αυτό να χουμε πρέπει τον νου μας.  Τονίζω ότι ενδεχόμενη  καταστροφή της Ελλάδας, θα απειλήσει άμεσα την Κύπρο.

Ελπίζω έστω και την υστάτη να ματαιωθεί το δημοψήφισμα. Επιμένω πως χωρίς Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, δεν θα τα καταφέρουμε. Γιατί πρέπει να καβατζάρουμε τον ύφαλο,  να εκσυγχρονίσουμε το κράτος, να ανακτήσουμε εμείς ως λαός τις αξίες, την εντιμότητα, την εργατικότητα,  το φιλότιμο, την περηφάνια μας. Μπορούμε να αποκτήσουμε σταδιακά  οικονομική ευρωστία. Τότε να  κάνουμε δημοψήφισμα όπως οι Νορβηγοί, και να διαλέξουμε: Μέσα ή έξω από την ΕΕ.   Δραχμή, ή ευρώ.

Τώρα δεν μπορούμε να φύγουμε από την ΕΕ. 

*Ευρωβουλευτής




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










145