ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΑΤΖΗΣΤΑΣΟΥ* Ph.D.
Εύλογα μπορεί να διερωτηθεί κανείς από τον τίτλο τι είδους ενεργειακή επανάσταση συντελείται στις ΗΠΑ αυτή την περίοδο και ποιος ο συσχετισμός της με τους υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου; Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Μια σειρά από τεχνολογικές εξελίξεις, οικονομικές και κοινωνικές συγκυρίες μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνες για τα ενεργειακά τεκταινόμενα στις ΗΠΑ. Η ενεργειακή «αναγέννηση» στις ΗΠΑ αφορά την αλματώδη αύξηση της εγχώριας παραγωγής φυσικού αερίου και πετρελαίου από σχιστολιθικά πετρώματα (shale gas and tight oil).
Αποτέλεσμα αυτής της ενεργειακής επανάστασης η παραγωγή αργού πετρελαίου αυξήθηκε κατά 25% την πενταετία 2008-2012. Υπολογίζεται να φτάσει τα 6.4 εκατομμύρια βαρέλια (μέσης) ημερήσιας παραγωγής για το 2012 [1]. Την ίδια περίοδο η παραγωγή 2 δις κυβικά μέτρα ημερησίως (bcm/d) [1] φυσικού αερίου έφθασε σε επίπεδα ρεκόρ από το 1973. Εικάζεται μάλιστα ότι θα ξεπεράσει και σε παραγωγή πετρελαίου την Σαουδική Αραβία, την ποίας η παρούσα παραγωγή ανέρχεται στα 10 εκ. βαρέλια την ημέρα, μέχρι το έτος 2020. Με άλλα λόγια ότι δεν κατάφεραν όλοι οι Αμερικανοί πρόεδροι μετά από την πετρελαϊκή κρίση του 1973, κατά την οποία ο Richard Nixon είχε προτάξει την ενεργειακή ανεξαρτησία των ΗΠΑ, θα το πετύχουν οι ενεργειακές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην ίδια τη χώρα. Το πιο σημαντικό στοιχείο όμως είναι ότι η ΗΠΑ ενδέχεται να καταστεί χώρα εξαγωγής ενέργειας μέχρι το 2025 με 2030 σύμφωνα με προβλέψεις των Exxon-Mobil και BP. Πρόσφατα μια μελέτη που εκπονήθηκε εκ μέρους του US Department of Energy έδειξε ότι τα οφέλη από την εξαγωγή «πλεοναζόντων» αποθεμάτων φυσικού αερίου θα είναι πολύ ευεργετικά από οικονομικής πλευράς για τη χώρα.
Ποιοι παράγοντες όμως «πυροδότησαν» την ενεργειακή άνθιση στις Ηνωμένες Πολιτείες; Η ύπαρξη μεγάλων αποθεμάτων μη-συμβατικού (unconventional) φυσικού αερίου και πετρελαίου στην ηπειρωτική βόρεια Αμερική ήταν γνώστη τόσο στους ενεργειακούς κολοσσούς όσο και σε κρατικούς φορείς όπως το US Department of Energy και το US Geological Survey εδώ και πολλές δεκαετίες. Πρόσφατες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για απολήψιμα αποθέματα της τάξης των 15.35 τρις κυβικά μέτρα (τκμ) (περίπου 80 πεδία Αφροδίτη). Ιδιαίτερα υποσχόμενοι γεωλογικοί σχηματισμοί φυσικού αερίου είναι αυτοί του Marcellus στις βορειοανατολικές πολιτείες Πενσυλβανία, Βιρτζίνια, και Νέα Υόρκη με 5 τκμ και του Haynesville στα σύνορα Τέξας-Λουιζιάνα με 2.33 τκμ.
Ερευνητή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στον τομέα των υδρογονανθράκων και τεχνολογιών έκλυσης χαμηλών επιπέδων άνθρακα. Ιστοσελίδα: www.energysequel.com
Για να διαβάσετε ολόκληρο άρθρο κάντε κλικ στο πιο κάτω έγγραφο:
