«Η τάξη μας ένα μουσείο: Λαογραφικό Μουσείο και Μιχαήλ Κκάσιαλος»
Στις 8 Μαρτίου 2019, στο Δημοτικό Σχολείο Αγίων Ομολογητών ΚΑ, στα πλαίσια του προγράμματος αδελφοποίησης του σχολείου μας με το Δημοτικό Σχολείο Χανιών Κρήτης, με απότερο στόχο την ανάπτυξη πολιτισμικών και εκπαιδευτικών δεσμών ανάμεσα στα δύο σχολεία, την ανταλλαγή εμπειριών, καθώς και την ενδυνάμωση του ανθρώπινου δυναμικού και του κοινού αξιακού πεδίου, αλλά και την αξιοποίηση του πολιτιστικού μας πλούτου και την ανάδειξη των κοινών στοιχείων των δύο πολιτισμών, πραγματοποιήθηκε ημερίδα αφιερωμένη στην παράδοση και τον πολιτισμό με θέμα: «Η τάξη μας ένα μουσείο: Λαογραφικό Μουσείο και Μιχαήλ Κκάσιαλος».
Αναγνωρίζοντας την αξία της διατήρησης και αξιοποίησης του λαογραφικού μας πλούτου ως θεματοφύλακα του πολιτισμού μας και ως παιδαγωγικό μέσο ανάπτυξης γνωστικών δεξιοτήτων, η ημερίδα που πραγματοποιήθηκε είχε ως στόχο τα παιδιά να «ταξιδέψουν στο χρόνο» ερευνώντας και αξιοποιώντας δημιουργικά αντικείμενα από τη λαϊκή μας παράδοση, αλλά και ανακαλύπτοντας πτυχές της καθημερινότητας των ανθρώπων της Κύπρου (αρχές του 20ου αιώνα) όπως αυτές σκιαγραφούνται μέσα από τους πίνακες του λαϊκού μας ζωγράφου Μιχαήλ Κκάσιαλου.
Το ταξίδι αυτό πίσω στο χρόνο ξεκίνησε λίγες μέρες πριν από τις 8 Μαρτίου. Χωριστήκαμε σε ομάδες και ξεκινήσαμε τη δουλειά. Ενημερώσαμε τους γονείς για τη δράση μας αυτή και ζητήσαμε τη βοήθειά τους. Ψάξαμε, ανακαλύψαμε, γράψαμε, παρουσιάσαμε, επισκεφθήκαμε άλλα μουσεία λαϊκής τέχνης, παίξαμε, ζωγραφίσαμε, τραγουδήσαμε. Συνδέσαμε όλες τις δραστηριότητές μας με τα μαθήματα του αναλλυτικού προγράμματος (το μάθημα των Ελληνικών, των Μαθηματικών, της Αγωγής Υγείας, της Τέχνης και της Μουσικής). Στο τέλος, οι μαθητές της τάξης μας (Β τάξη) έγιναν «οι ξεναγοί» στα υπόλοιπα παιδιά «επισκέπτες» του σχολείου μας, τα παιδιά του ΚΒ, του νηπιαγωγείου Αγίων Ομολογητών και της Κοινωνικής Μέριμνας Αγίων Ομολογητών. Εικονικά επισκέφθηκαν το Μουσείο μας και τα παιδιά της Β’ τάξης του Γ’ Δημοτικού Χανιών, τα οποία μαζί με το δάσκαλό τους Νίκο Αποστολίδη ξεναγήθηκαν στο μουσείο μας μέσω τηλεδιάσκεψης.
Δύο παιδιά «ξεναγοί» ντυμένα με την παραδοσιακή γυναικεία και αντρική ενδυμασία καλωσόριζαν τα παιδιά «επισκέπτες» στο μουσείο με ένα τσιαττιστόν και με λίγες σταγόνες ροδόσταγμα μέσα από τη μερρέχα που κρατούσαν. Στη συνέχεια, τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες πέρασαν από 5 διαφορετικούς σταθμούς του μουσείου. Στον κάθε ένα σταθμό συναντούσαν 2 παιδιά ξεναγούς τα οποία τους παρουσίαζαν τα εκθέματα, τις παραδοσιακές ενδυμασίες, τα διάφορα υφαντά και κεντήματα της Κύπρου μας, όπως το λευκαρίτικο κέντημα, το φιθκιώτικο και το κέντημα με σμιλί. Επίσης, τα παιδιά επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να ακούσουν, να μάθουν και να λύσουν γρίφους σχετικά με τους πίνακες του λαϊκού μας ζωγράφου Μιχαήλ Κκάσιαλου τόσο μελετώντας τους πίνακες όσο και μέσα από ένα παιχνίδι γνώσεων σχετικό με τη θεματολογία του Κκάσιαλου, μέσα από τον υπολογιστή. Μέσα από τους σταθμούς του μουσείου της τάξης μας, τα παιδιά επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να εκφραστούν ελεύθερα και δημιουργικά, κατά τρόπο, ώστε η εμπλοκή τους στην όλη διαδικασία να είναι βιωματική και ουσιαστική. Με την ολοκλήρωση της επίσκεψης στο μουσείο μας, οι επισκέπτες έφευγαν παίρνοντας μαζί τους ως κεραστικό ένα κομμάτι από παραδοσιακό γλυκό του κουταλιού.
Μέσα από την ημερίδα που πραγματοποιήθηκε, το σχολείο μας μετατράπηκε σε κοινότητα μάθησης όπου όλοι (μαθητές, δάσκαλοι, γονείς, εθελοντές, γραμματικό προσωπικό, κ.ά) που επισκέφθηκαν το μουσείο μας, πέρασαν ευχάριστα και έμαθαν μέσα από διαδραστικό τρόπο και βιωματικά εργαστήρια πολλές και χρήσιμες πληροφορίες για την παράδοση και τον τόπο μας. Συγκεκριμένα, οι πιο πολλοί μαθητές απέκτησαν γνώσεις που δεν είχαν, μιας και αρκετοί από τους μαθητές του σχολείου μας προέρχονται από διαφορετικά περιβάλλοντα. Έμαθαν να παρατηρούν και να βγάζουν συμπεράσματα. Έμαθαν να ρωτούν και να ερευνούν. Όσον αφορά τους μαθητές της Β’ τάξης, συνεργάστηκαν, έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο και στο τέλος κατάφεραν με αυτοπεποίηθηση να εκφραστούν όμορφα παρουσιάζοντας τη δουλειά τους και στους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου μας. Συναισθήματα χαράς, ικανοποίησης και περηφάνιας γέμισαν όλους μας, μαθητές και δασκάλους, γονείς, παππούδες και γιαγιάδες.
