Κατά Ματθαίον, Κεφάλαιο 23


ΤΗΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΣΑΒΒΑ*  

Την Πέμπτη που μας πέρασε, ο κ. Λευτέρης Χριστοφόρου είπε ότι «αποτελεί μνημείο πολιτικής υποκρισίας και φαρισαϊσμού τις τελευταίες ημέρες το ΑΚΕΛ να αφηνιάζει με ακατάσχετη κριτική για τον φόρο ακίνητης ιδιοκτησίας ή και για άλλα ζητήματα τα οποία προκύπτουν, συμπληρώνοντας πως η Κυβέρνηση προσπαθεί να περισώσει τον τόπο από τους φόρους και τις καταστροφές που επισώρευσε μια χρεοκοπημένη διακυβέρνηση».  Γλαφυρότατη η δήλωση και μέσα στο πνεύμα των ημερών. Από τη μια συζητείται στη Βουλή το νομοσχέδιο για το φόρο στα ακίνητα. Από την άλλη η δήλωση του κ. Λευτέρη είναι επίκαιρη επειδή κοντεύει και το Πάσχα, η εποχή των Φαρισαίων. Και μπορεί «το- ΑΚΕΛ-να –φταίει- για –όλα- στους-αιώνες-των-αιώνων-αμήν» όμως μια τόσο φτηνή παραπλάνηση, δεν ξεπλένει τα εξόφθαλμα γεγονότα.

«Αλίμονο όμως σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί κατατρώτε τις οικίες των χηρών και για πρόφαση κάνετε μακριές προσευχές», κατά Ματθαίον, κεφάλαιο 23. Αλλοίμονο για τον κ. Αναστασιάδη και την Κυβέρνηση του που αναφέρονται σε μέτρα «ανακούφισης» τάχα του λαού, όμως απλώς προτείνουν ελαστικά ωράρια ή να γίνουν οι τράπεζες ιδιοκτήτες της κατοικίας και οι ιδιοκτήτες ενοικιαστές μέχρι νεωτέρας.

«Δένουν, μάλιστα, βαριά και δυσβάστακτα φορτία, και τα θέτουν πάνω στους ώμους των ανθρώπων, αλλά αυτοί με το δάχτυλό τους δε θέλουν να τα κουνήσουν», κατά Ματθαίον κεφάλαιο 23. Αλλοίμονο για τον κ. Χάσικο και τον κ. Γεωργιάδη που αποφαίνονται πως είναι πιο δίκαιο να πληρώσουν όλοι ανεξαιρέτως γιατί έχουν ένα σπίτι, όσο μικρό και να είναι, όσο εισόδημα κι αν έχουν, ή αν δεν έχουν. Με τον μεν κ. Γεωργιάδη να εκβιάζει πως δεν υπάρχει χρόνος και πως η ψήφιση του είναι προϋπόθεση για να δοθεί η δόση και τον κ. Χάσικο να λέει «ψηφίστε το, πληρώστε και αργότερα ίσως το αλλάξουμε».

«Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί αποδεκατίζετε το δυόσμο και τον άνηθο και το κύμινο και αφήσατε τα σπουδαιότερα του νόμου: τη δίκαιη κρίση» κατά Ματθαίον κεφάλαιο 23. Αλλοίμονο που ως αντιπολίτευση ο κ. Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ περνούσαν από το μικροσκόπιο και το παραμικρό και έλεγαν συνειδητά ψέματα για την αιτία της κυπριακής οικονομικής κρίσης. Είναι μνημειώδης ο διάλογος που είχε ο κ. Αναστασιάδης με το σημερινό αναπληρωτή κυβερνητικό του εκπρόσωπο, όταν ο δεύτερος του υπέδειξε πως αν δεν υπήρχε το θέμα των τραπεζών δεν θα αποτεινόταν η Κύπρος στο Μηχανισμό για να του απαντήσει ο κ. Αναστασιάδης πως όλα αυτά είναι «προπαγάνδα της Κυβέρνησης». Αλλοίμονο που ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου έψεγε την Κυβέρνηση Χριστόφια γιατί έκανε κοινωνική πολιτική και «μοίραζε τσιεκκούθκια» την ώρα που κάλυπτε τον κ. Αθανάσιο Ορφανίδη για να (μην) εποπτεύει σωστά τις τράπεζες και να φορτωθεί ολόκληρη η κοινωνία τα δισεκατομμύρια των λανθασμένων χειρισμών του.

«Διυλίζετε το κουνούπι, αλλά καταπίνετε την καμήλα. Έτσι κι εσείς απέξω βέβαια φαίνεστε στους ανθρώπους δίκαιοι, αλλά από μέσα είστε γεμάτοι υποκρισία και ανομία», κατά Ματθαίον, κεφάλαιο 23. Αλλοίμονο που καταδέχθηκαν να μιλήσουν για τις επιταγές που δόθηκαν για στήριξη σε όσους είχαν ανάγκη, την ώρα που τα εκατομμύρια συγγενών και φίλων απέδρασαν σκανδαλωδώς στο εξωτερικό με συνοπτικές διαδικασίες λίγο πριν το κούρεμα. Και αλλοίμονο που βρέθηκε Υπουργός Δικαιοσύνης να δικαιολογήσει μια τέτοια, τουλάχιστον ανήθικη, πράξη λέγοντας «κάποιοι κέρδισαν πολύ περισσότερα και δεν έδωσαν τίποτα» και επαινώντας την κίβδηλη φιλανθρωπία αυτών που, έτσι και αλλιώς, κέρδισαν.

Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι…

*Διευθύντρια Γραφείου Γενικού Γραμματέα ΚΕ ΑΚΕΛ

 




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










179