Με αφορμή το άρθρο της Χριστιάνας Μανώλη


ΤΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΓΕΩΡΓΙΟΥ*

  Ήταν απόγευμα, και έπρεπε να πάω στο μάθημα και εγώ, του έτους μου, αλλά όχι στην κανονική ώρα ή μέρα καθώς λόγω αργίας αναγκαστηκά άλλαξε. Εγώ, μιας και το ανέφερες, όχι εν μέσω μαθήματος, αλλά το διάλλειμα σηκώθηκα και έφυγα αφού πρώτα μίλησα με τον καθηγητή. Αναρωτήθηκες γιατί; Όχι βέβαια, απλώς υπέθεσες, πως πάω για να οργανώσω φασαρίες. Λοιπόν κάνεις λάθος, ίσως αν ρωτούσες ή έστω παρακολουθούσες στο μάθημα θα γνώριζες πως δεν έφυγα μόνος αλλά με ακόμα ένα άτομο. Ο συμπαρουσιαστής μου ήταν αυτός, προφανώς δεν ήξερες πως έχω εκπομπή στο ραδιόφωνο κάθε Δευτέρα και Τετάρτη.

  Στο μάθημα Πολιτικής Επικοινωνίας δεν ανάφερα πως αηδιάζω με τους πολιτικούς αν και ναι υπάρχουν πολλοί που όντως με αηδιάζουν! Απαγορεύεται; Μπράβο σωστά το μάντεψες. Δεν μίλησα για «ξεπουλημένες θέσεις που δεν συμβαδίζουν με τα πιστεύω μου» αλλά για θέσεις που δεν με εκφράζουν σε καμία περίπτωση, αλλά ξέρεις τι; και εδώ έχεις δίκαιο πολλές θέσεις είναι ξεπουλημένες. 

 Παρόλα αυτά ήξερες σωστά που θα πήγαινα, μετά την εκπομπή μου. Εκεί πήγα ναι, μάντεψες σωστά, αλλά όπως λες ευελπιστούσες και θεωρούσες ότι δεν θα φτάναμε σε αυτό το σημείο.

  Πριν να απαντήσω σε οτιδήποτε να ρωτήσω και ‘γω κάποια πράγματα. Σε ποιο σημείο φτάσαμε; Από πότε απαγορεύονται οι διαμαρτυρίες; Γιατί σε ενοχλεί ο πλουραλισμός απόψεων; Με άκουσες ποτέ να λέω ότι κανείς δεν δείχνει «την υπέρτατη αγάπη που ζητώ προς το έθνος μου και την μοιρασμένη μου πατρίδα» ή για ακόμα μια φορά βγάζεις τα δικά σου συμπεράσματα; Προς τι, το τεράστιο κόμπλεξ απεναντί μου; από τότε που σε γνώρισα μου επιτίθεσαι πλαγίως και δυσφημείς το προσωπό μου χωρίς καν να ξέρεις ποιός είμαι και τι πιστεύω.

  Και μιας και ως συνήθως μιλάς και γράφεις χωρίς να ξέρεις, επέτρεψε μου να σε ενημερώσω και να σου εξηγήσω κάποιες καταστάσεις. Η ώρα είναι 6:30 το απόγευμα, και 25 συμφοιτητές μας βρίσκονται έξω από το κτήριο «Πάνος Σολομωνίδης». Επειδή δεν ήσουν εκεί να σε ενημερώσω πως το μόνο που κρατούν είναι ένα πανό και τίποτα παραπάνω. Βρίσκονται απέναντι από την είσοδο, στο πεζοδρόμιο, χωρίς να εμποδίζουν την κίνηση στο δρόμο και διαμαρτύρονται ειρηνικά και σιωπηλά. Κανένας σώφρων άνθρωπος δεν εκτιμά αυτό το γεγονός ως ακραίο και καταδικαστέο. Έπειτα, εγώ ο ίδιος κάνω δηλώσεις στους δημοσιογράφους, εξηγώντας τον λόγο που βρισκόμασταν εκεί. Φυσικά κανείς δεν το είπε στα κανάλια γιατί δεν πουλούν.. Βλέπεις, το να κάνεις δηλώσεις δεν ανήκει στην τριλογία: «αίμα, σπέρμα, στέμμα» που όπως θα ξέρεις λόγω σπουδών όλα τα μέσα την ακολουθούν πιστά..

  Μπορείς να φανταστείς τη συνέχεια; Μάλλον όχι. Γύρω στις 7:15 κηρύξαμε το τέλος της δικής μας ειρηνικής διαμαρτυρίας και μάντεψε τι; τα 25 περίπου άτομα που ήμασταν εκεί φύγαμε. Για εμάς το Ιερό σύμβολο που συμφωνείς και εσύ πως είναι, η Ελληνική Σημαία δεν είναι ούτε για να βρίζουμε, που δεν το κάναμε, ούτε για να το μετατρέπουμε σε ρόπαλο, που ούτε αυτό το κάναμε. Μάθε πως τα σύμβολα δεν χρειάζεται να τα δείχνεις στους άλλους για να τα τιμάς μπροστά τους, πάντα τα τιμάς.

  Και αναρωτιέμαι, ποία ένταση και κίνηση δική μου, αφού μιλάς για μένα, ή έστω της Αυτόνομης Φοιτητικής Κίνησης, στην οποία ανήκω, έχουμε κάνει για να δίνουμε περισσότερο «δίκαιο» προς την Τουρκία; Να σου απαντήσω. Καμιά. Δεν θα βρεις καμιά, αλλά αυτό που θα πεις εσύ για ακόμα μια φορά, θα είναι ψέμα και κύημα της τρομερής σου φαντασίας.

  Η επίθεση σου προς το πρόσωπο μου τελειώνει με το «Θα ήθελα να μου απαντούσες ως «αυτόνομος εθνικιστής που είσαι». Ευχαριστώ που με αφήνεις να σου απαντήσω και σε κάτι! Πότε αυτοαποκαλέστηκα ως αυτόνομος εθνικιστής; Ξέχασα πως στις μέρες μας το να είσαι Αντιομοσπονδιακός, Αυτόνομος, Υπερκομματικός και να σέβεσαι το Έθνος σου, θεωρείται από κάποιους σαν και σένα ακραίο και εθνικιστικό. Αναρωτήθηκες έστω και μια φορά τι ακριβώς πιστεύω; Μπήκες ποτέ στον κόπο να μάθεις τι λέει η κίνηση μου; Αμφιβάλλω.

  Επέτρεψε μου ξανά να σε ενημερώσω. Δεν είναι θέμα κοινοτήτων αλλά θέμα Εισβολής και Κατοχής. Σου λέει κάτι αυτό; Αναφέρεσαι σε «ακραίες θέσεις και ελπίδες που εξανεμίζονται για την λύση του Κυπριακού». Αλήθεια τι θα σου πρόσφερε μια συζήτηση σαν την συγκεκριμένη που ήθελες να πας; Τι ξέρεις για τον κύριο ομιλητή; Θα σου παραθέσω κάποια στοιχεία που αποδεικνύουν πως ουδέποτε μπήκες στον κόπο να ψάξεις κάτι για τον συγκεκριμένο.

  Γνώριζες ότι υπηρέτησε στον 77ο λόχο της ΤΜΤ; Εκπαιδεύτηκε στρατιωτικά και φανατίστηκε μαζί με πολλούς άλλους Τουρκοκύπριους της γενιάς του τόσο στον τουρκικό θύλακα της Λευκωσίας όσο και στην Άγκυρα. Έχεις ακουστά τι είπε στη «Ζαμάν» στις 24.9.06; «Με το βιβλίο το πρωί, με τ’ όπλο στο χέρι τα βράδια» και για τις υπηρεσίες του στον Αττίλα ’74 «αυτά είναι πράγματα που δεν μπορούν να λεχθούν» (γιατί άραγε έκανε τέτοιες δηλώσεις;). Επιπλέον η δήλωση που έκανε τον Απρίλιο του 2005 ότι δεν θα ήταν ευτυχής αν τα παιδιά του παντρεύονταν Ελληνοκύπριους, ήταν στα πλαίσια επανένωσης και διαλόγου;

 Κλείνεις με μια ρήση, διαχρονική θα έλεγα. Εγώ θα κάνω κάτι διαφορετικό, θα αναφέρω μια διαπίστωση μου. Πως είναι πολλοί αυτοί που πάσχουν από το σύνδρομο της Στοκχόλμης.

*Φοιτητής Επικοινωνίας και Διαδικτύου ΤΕΠΑΚ

 




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










439