ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Α. ΠΟΛΗ*
Μπορεί τον Απρίλιο του 2013 να πάγωσαν οι προαγωγές, όμως μόνο οι εκπαιδευτικοί πλήρωσαν ως τώρα (Ιούνιος 2014) τη νύμφη. Αυτό γιατί όσοι διορίζονταν με αναπληρωματικούς διορισμούς στη δημόσια υπηρεσία την περίοδο 2013-2014, έπαιρναν επίδομα ευθύνης ίσο με τη διαφορά μισθού της υφιστάμενης θέσης τους και της ανώτερης θέσης της οποίας τα καθήκοντα διεκπεραιώνουν. Τα ανωτέρω αναφέρθηκαν σε συνεδρίες της Επιτροπής Οικονομικών και δημοσιεύτηκαν στον ημερήσιο τύπο. Η παραχώρηση επιδόματος είναι απόλυτα λογική, εφόσον αυτός που αναλαμβάνει μια θέση ευθύνης και εκτίθεται συνεχώς σε διοικητικές πράξεις που ενέχουν νομικούς κινδύνους λόγω των νομοθεσιών που είναι υποχρεωμένος να εφαρμόζει, δεν είναι δίκαιο να παίρνει τον ίδιο μισθό με αυτόν που απλώς εκτελεί εντολές και σε περίπτωση ποινικής αγωγής μπορεί να καλυφθεί πίσω από τον ισχυρισμό πως εκτελούσε εντολές του ανωτέρου του.
Οι συνδικαλιστές της ΠΟΕΔ οι οποίοι είναι τόσο δραστήριοι όταν εξασκούν το υψηλό σπορ της ψηφοθηρίας, δεν διεκδίκησαν τίποτε για τους βοηθούς διευθυντές στους οποίους ανατέθηκε η διεύθυνση σχολείου την τριετία 2011-2014 και οι οποίοι φορτώθηκαν τεράστιο διοικητικό φορτίο χωρίς καμιά αποζημίωση.
Απεναντίας ο Πρόεδρος της ΠΟΕΔ υποστηρίζει τις προαγωγές χωρίς προσαύξηση. Η θέση αυτή είναι πρωτοφανής για αρχηγό συντεχνίας. Πέραν του εξευτελισμού που προάγει η νοοτροπία του «σφάξε με αγά μου να αγιάσω» είναι ανήκουστο μια συντεχνία να ανέχεται να οδηγούνται τα μέλη της ως πρόβατα επί σφαγή με δική της προτροπή και παρότρυνση. Το μόνο που θα κερδίσουμε με αυτή την νοοτροπία είναι ίσως μια θέση στο βιβλίο Γκίνες, γιατί καθιστάμεθα η πρώτη χώρα παγκοσμίως στην οποία η προαγωγή οδηγεί σε μείωση μισθού. Όποιος θα προάγεται τη διετία 2014-2016 θα επωμίζεται απλώς τα αυξημένα έξοδα μετάβασης στην εργασία του λόγω μετάθεσης. Οι πικροί καρποί αυτής της πολιτικής ήρθαν με τη ψήφιση από τη Βουλή της νομοθεσίας για προαγωγές χωρίς προσαύξηση τη διετία 2014-2016. Μόνο η ΠΑΣΥΔΥ αντέδρασε χλιαρά με λεκτικές διαμαρτυρίες.
Σφαγιασμός των αξιωματούχων της δημόσιας και εκπαιδευτικής υπηρεσίας
Την τακτική του ελεύθερου σκοπευτή που πυροβολεί τους αξιωματικούς και δεν χαλά τις σφαίρες του για απλούς στρατιώτες επέβαλαν τρόικα και κυβέρνηση. Σκοπός η διάλυση του δημόσιου τομέα. Πέραν του παγώματος των προαγωγών, οι υφιστάμενοι διευθυντές έχασαν μέχρι και τριπλάσια ποσά σε σχέση με τους απλούς δασκάλους λόγω της κλιμακωτών αποκοπών . Η τακτική της μισθολογικής ισοπέδωσης των υπαλλήλων μακροπρόθεσμα θα οδηγήσει σε διάλυση τη δημόσια υπηρεσία. Ο ιδιωτικός τομέας, δίνει ψηλές αμοιβές σε παραγωγικά στελέχη, ενώ αμείβει ελάχιστα το κατώτερο προσωπικό. Το πρόσχημα είναι η εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών ο σκοπός όμως είναι η γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα και η σμίκρυνση του κράτους μέχρι να γίνει σκιά του εαυτού του.
*Εκπαιδευτικός
