ΤΗΣ ΑΝΤΡΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ*
Τις τελευταίες μέρες εγώ κι υπόλοιποι συμφοιτητές μου που βρισκόμαστε στο πρόγραμμα σπουδών της Δημοσιογραφίας Πανεπιστημίου Κύπρου βρισκόμαστε αντιμέτωποι με κάποιες καταστάσεις οι οποίες , σαν φοιτητές, μας προκαλούν ιδιαίτερες ανησυχίες. Μπορώ να δηλώσω επίσης ότι είμαστε και σε μια κατάσταση πανικού και απόγνωσης.
Έχουμε ακούσει πως έχει τεθεί θέμα συζήτησης ο κλάδος μας να κλείσει , με αποτέλεσμα να μην υπάρξουν για τα επόμενα χρόνια νεοεισερχόμενοι φοιτητές στο πρόγραμμα σπουδών της Δημοσιογραφίας. Επιπλέον έχουμε ακούσει ότι δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα χρήματα για την κάλυψη των αναγκών του κλάδου μας όσον αφορά την πρόσληψη μόνιμου Ακαδημαϊκού προσωπικού και την πρακτική εξάσκηση των φοιτητών.
Για εμάς, ως φοιτητές η κατάσταση είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Ακόμα και αν λέτε πως οι φοιτητές που έχουμε ήδη ενταχθεί στο πρόγραμμα σπουδών της Δημοσιογραφίας θα συνεχίσουμε και θα ολοκληρώσουμε κανονικά το πτυχίο μας, εμείς είμαστε απόλυτα βέβαιοι πως θα υπάρξουν μεγάλα κενά και ελλείψεις κάτι που ήδη αποδεικνύεται από τη στάση που κρατεί το ίδιο το Πανεπιστήμιο. Επιπλέον, αν το πρόγραμμα σπουδών μας φτάσει στο σημείο να κλείσει, τότε οι άμεσα επηρεαζόμενοι είμαστε εμείς οι φοιτητές. Ο λόγος είναι γιατί με το κλείσιμο του κλάδου, το δικό μας πτυχίο αμέσως υποβιβάζεται σε σχέση με πτυχία άλλων πανεπιστημίων γιατί το δικό μας πτυχίο θα θεωρείται ένα ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ πτυχίο από ένα ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ πρόγραμμα σπουδών το οποίο ΑΠΕΤΥΧΕ.
Ελπίζω να έχετε κατανοήσει πως αυτή ΔΕΝ είναι λύση. Από τη στιγμή που το Πανεπιστήμιο Κύπρου ΔΕΣΜΕΥΤΗΚΕ και πήρε την ΕΥΘΥΝΗ να λειτουργήσει ένα νέο κλάδο σημαίνει ότι βρίσκεται ΥΠΟΛΟΓΟ απέναντι στους φοιτητές του. Έχει δηλαδή την ΕΥΘΗΝΗ να κάνει ότι είναι απαραίτητο για την ΟΡΘΗ και ΠΛΗΡΩΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ συνέχιση αυτού του κλάδου. Είναι υποχρέωση τους, εφόσον έγιναν προετοιμασίες τεσσάρων ολόκληρων χρόνων για τη λειτουργία αυτού του κλάδου, να βρουν τα εφόδια για τα οποία θα καλύπτουν τις ανάγκες του κλάδου και των φοιτητών του και να μην τίθεται ΚΑΝ λόγος για αποφάσεις, οι οποίες αφήνουν στο περιθώριο τους ήδη ενταγμένους στο πρόγραμμα σπουδών φοιτητές.
Η εξασφάλιση ενός σωστού και ολοκληρωμένου πτυχίου στους φοιτητές πρέπει να είναι η πρώτιστη έγνοια του Πανεπιστημίου. Γι’ αυτό σαν φοιτητές ζητάμε λύσεις στα προβλήματα τα οποία προέκυψαν γιατί είναι αναφαίρετο μας ΔΙΚΑΙΩΜΑ να προχωράμε σωστά προς τη γνώση και η μοναδική μας έγνοια να είναι τα μαθήματα μας και ΟΧΙ να παλεύουμε να αποκτήσουμε εφόδια, τα οποία έπρεπε να είναι ΔΕΔΟΜΕΝΑ.
*Φοιτήτρια Δημοσιογραφίας Πανεπιστημίου Κύπρου
