Συμμετέχουν οι σολίστ Κατερίνα Μηνά (σοπράνο), Vivien Cooksley (μέτζο-σοπράνο), Νίκος Στεφάνου (τενόρος) και Μιχάλης Κατσούλης (βαρύτονος) και η Χορωδία “Άρης” Λεμεσού υπό τη διεύθυνση του Μαρίνου Μιτέλλα.
Οι παραστάσεις του “Βαφτιστικού” σε μορφή κοντσέρτου θα αποτελέσουν την πρώτη εκτέλεσή του από τη Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου. Μερικές από τις άριες που έχουν αγαπηθεί ιδιαίτερα και έχουν μείνει ανεξίτηλες στις μνήμες του κόσμου είναι το εμβατήριο “Ψηλά στο μέτωπο” που τραγουδήθηκε πολύ και από τους στρατιώτες του '40, καθώς και “Τον καιρό εκείνο τον παλιό”, “Η καρδιά μου πονεί για σας” κ.α. Το πνεύμα αισιοδοξίας και εμψύχωσης, τα κωμικά και ρομαντικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη μουσική του “Βαφτιστικού” υπόσχονται να διασκεδάσουν και να “ταξιδέψουν” το κοινό.
Οι βραδινές παραστάσεις θα δοθούν την Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011 στο Δημοτικό Θέατρο
Στροβόλου, την Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011 στο Θέατρο Ριάλτο Λεμεσού και την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011 στο Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας. Όλες οι παραστάσεις αρχίζουν στις 8:30μμ.
Εισιτήρια ήδη προπωλούνται προς €12 και €7, στα ταμεία των θεάτρων: Θέατρο Παλλάς, Λευκωσία (Τηλ. 22 410181), Θέατρο Ριάλτο Λεμεσού (Τηλ. 77777745), Κηποθέατρο Λεμεσού (Τηλ. 25 582268), Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας (Τηλ. 24 665795). Πληροφορίες: 22 463144 και www.cyso.org.cy
Σύνοψη “Βαφτιστικού”
Η υπόθεση του έργου εξελίσσεται το 1912 στην περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων. Η χαριτωμένη Βιβίκα είναι παρεξηγημένη με τον σύζυγό της, Ζαχαρούλη, εξαιτίας μιας ερωτικής του περιπέτειας.
Κατά τη διάρκεια μιας γιορτής κάνει την εμφάνισή του ο Χαρμίδης, ο οποίος υποστηρίζει ότι είναι βαφτιστικός της Βιβίκας. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για κάποιον ο οποίος συνέτασσε τα γράμματα του άξεστου και αναλφάβητου βαφτιστικού προς τη νονά του και είχε γοητευθεί από αυτήν, τώρα όμως είναι παντρεμένος με μια παλιά συμμαθήτρια της Βιβίκας που και αυτή κάνει την εμφάνισή της στη φιέστα. Ταυτόχρονα καταφθάνει και ένας θείος της ηρωίδας, συνταγματάρχης, ο οποίος τη βρίσκει στην αγκαλιά του δήθεν βαφτιστικού. Από εκεί αρχίζει να περιπλέκεται η κατάσταση, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που προσπαθούν όλοι να ξεδιαλύνουν.
Λίγα λόγια για τον “Βαφτιστικό”
Αδιαμφισβήτητα “Ο Βαφτιστικός” έχει κάνει τις περισσότερες παραστάσεις από κάθε άλλη ελληνική οπερέττα και έχει κυριολεκτικά αφήσει εποχή. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό κωμειδύλλιο, με απολαυστικά στοιχεία φάρσας και με πηγαίο μελωδικό πλούτο, που συνάρπασε στην εποχή του και εξακολουθεί να γοητεύει ως τις μέρες μας. Αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό και συνάμα εξαιρετικό δείγμα της ελληνικής λυρικής δημιουργίας. Πρωτοανεβάστηκε το 1918 από το θίασο του Ιωάννη Παπαϊωάννου και από την Εθνική Λυρική Σκηνή το 1946, οπότε και έλαβε ενθουσιώδεις κριτικές και επαίνους. Χαρακτηριστικό απόσπασμα από αυτές είναι το ακόλουθο: “ … To κρατικόν μουσικόν θέατρον απέτισε χθες βράδυ – με μεγάλη, ομολογουμένως καθυστέρησιν, τον προσήκοντα φόρον τιμής εις την ελληνικήν οπερέττα…” Η πλοκή της τρίπρακτης αυτής οπερέτας βασίζεται σε μια γαλλική φάρσα των Ενεκέν, Βεμπέρ και ντε Γκόρς που φυσικά εξελληνίστηκε. Η υπόθεση του έργου τοποθετείται χρονικά στην περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913) ή λίγο αργότερα (επιστράτευση 1918). O Αλέξανδρος Ευκλείδης, ο οποίος σκηνοθέτησε και σκηνογράφησε τις φετινές παραστάσεις του “Βαφτιστικού” στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης αναφέρει ορισμένα από τα στοιχεία και την όλη ατμόσφαιρα που συνθέτουν το έργο: “…γραμμένο στα 1918, σε μία περίοδο κρίσης του ελληνισμού, ορισμένα από τα αίτια της οποίας αποτυπώνονται στο έργο: Παραγοντισμός, αναξιοκρατία, απάτες και πατριδοκαπηλία είναι κάποια από τα μοτίβα του κωμικού αυτού έργου, που θάβονται συνήθως κάτω από τους νοσταλγικούς ήχους των τραγουδιών ή τις φανφάρες της εθνικής ανάτασης…”.
