Ο παραλογισμός του Νέου Σχεδίου Διορισμών μέσα από απλούς μαθηματικούς υπολογισμούς

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Α. ΠΟΛΗ*

Υπάρχει εγγενής Παραλογισμός στον Τρόπο Υπολογισμού της βαρύτητας των διαφόρων κριτηρίων του προτεινόμενου ΝΣΔΕ. Αυθαίρετα και χωρίς τεκμηρίωση δίνονται μονάδες  όπως θα υποδείξουμε κατωτέρω:

1. Με βάση το ΝΣΔΕ ένας επιμελής φοιτητής που με πολλούς κόπους παίρνει το πρώτο πτυχίο του με άριστα από ένα απαιτητικό πανεπιστήμιο παίρνει μόλις 3 μονάδες. Από την άλλη η γραπτή εξέταση (3 γραπτά) παίρνει 45. Προφανώς 4 χρόνια συστηματικής επιμελούς εργασίας για απόκτηση πτυχίου ισοδυναμούν μόλις το ένα δέκατο πέμπτο της (στιγμιαίας ) γραπτής εξέτασης. Κάθε ένα από τα τρία γραπτά ισοδυναμεί με πέντε πτυχία ή είκοσι χρόνια σπουδών! Αδυνατώ να κατανοήσω τα Μαθηματικά των συντακτών του ΝΣΔΕ!
2. Ας πάρουμε τώρα ένα αμελή φοιτητή που μόλις και μετά βίας έχει πάρει το πτυχίο του με βαθμό καλώς από ένα λιγότερο απαιτητικό πανεπιστήμιο αφού στα τέσσερα χρόνια των σπουδών του έχει φροντίσει απλώς να περνά καλά και αραιά και που να ασχολείται με τις σπουδές του . Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτε αφού χάνει μόλις δύο μονάδες σε σχέση με τον επιμελή συνάδελφο του που τέλειωσε με άριστα! Αν  μετά τις σπουδές του θυσιάσει χρήματα για ιδιαίτερα ή γνωρίζει τους κατάλληλους ανθρώπους που θα του δώσουν πρόσβαση στα γραπτά,  τότε μπορεί άνετα να ξεπεράσει τον επιμελή αλλά αφελή συμφοιτητή του.  Οι 45 μονάδες των εξετάσεων είναι το κυρίαρχο κριτήριο και  το πρώτο πτυχίο βασικά είναι ένα κουρελόχαρτο! Οι φοιτητές θα παιδεύονται για τέσσερα χρόνια για να πάρουν ένα πτυχίο του οποίου η μόνη χρησιμότητα είναι η πρόσβαση στις εξετάσεις!  [ Αλήθεια γιατί να μην τους προετοιμάζουμε απευθείας για τις εξετάσεις παρά να χάνουν τα χρόνια τους στο πανεπιστήμιο; ]
3. Το συμπέρασμα είναι ότι για τους συντάκτες του ΝΣΔΕ που είναι πανεπιστημιακοί, ο βαθμός ενός πρώτου πτυχίου   δεν αποδεικνύει τις γνώσεις του κατόχου του αφού παίρνει μόλις 1-3 βαθμούς και γι’ αυτό οι γνώσεις αυτές θα πρέπει να αποδειχθούν δια γραπτών εξετάσεων που δίδουν δεκαπενταπλάσιους  βαθμούς. Προφανώς οι ίδιοι οι πανεπιστημιακοί παραδέχονται ότι τα πτυχία που προσφέρουν δεν αξίζουν το χαρτί που είναι τυπωμένα! Αντί να παραιτηθούν όμως και να κάνουν «αναστοχασμό» (για να χρησιμοποιήσω μια λέξη της μόδας)  και αυτοκριτική κρίνουν και κατακρίνουν τους συναδέλφους τους των κατώτερων βαθμίδων για μειωμένη παραγωγικότητα και «συντεχνιασμό»!
4.  Ενώ όμως τα πρώτα πτυχία δεν αξίζουν το χαρτί που είναι τυπωμένα, τα master αξίζουν χρυσάφι! Ένα master που μπορείς να το πάρεις με εντατικές σπουδές ενός χρόνου θα ισοδυναμεί με 5 πρώτα πτυχία τετραετούς επιπέδου με βαθμό άριστα ή 15 πρώτα πτυχία με βαθμό καλώς! Αυτό γιατί ένα master  αξίζει 15 μονάδες ενώ ένα πτυχίο με άριστα μόλις 3. Το συμπέρασμα προφανές! Αγοράστε μεταπτυχιακό γιατί χωρίς αυτό διορισμό δεν έχει! Χρυσώστε τα πανεπιστήμια με αρκετές χιλιάδες ευρώ διαφορετικά βάλτε το πρώτο σας πτυχίο στον τοίχο σε ένα κάδρο να το βλέπετε να το καμαρώνετε!
5. Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι το master αξίζει ακατέβατα 15 μονάδες ανεξάρτητα από το βαθμό που έχει επιτύχει ο κάτοχος του, σε αντίθεση με το πρώτο πτυχίο του οποίου η βαρύτητα είναι 1 – 3 μονάδες ανάλογα με το βαθμό του κατόχου του. Με τον τρόπο αυτό καθίσταται υποχρεωτικό να έχουν μεταπτυχιακό οι υποψήφιοι δάσκαλοι προς μεγάλη χαρά των πανεπιστημίων που θα μοσχοπουλήσουν τους τίτλους αυτούς!
6. Η παροχή 20 βαθμών για το διδακτορικό και 15 για το master αποτελεί ακόμα ένα εμφανή παραλογισμό γιατί  και πάλι εξισώνονται τα άνισα! Η δυσκολία  και ο χρόνος απόκτησης ενός διδακτορικού είναι τριπλάσια από ένα master παρόλα αυτά υπάρχει διαφορά μόνο 5 μονάδων! Ακόμα μια έμμεση προτροπή για αγορά μεταπτυχιακού! Το master ημών το επιούσιο..
7. Για κάθε χρόνο εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας δίνονται 2,5 βαθμοί. Παρόλα αυτά βαθμοί δίνονται μόνο για τα πρώτα δέκα χρόνια προϋπηρεσίας! Έτσι ένας υποψήφιος για 20 χρόνια προϋπηρεσίας παίρνει 25 μονάδες δηλαδή 1,25 μονάδες κατ’ έτος ενώ ένας με 10 χρόνια προϋπηρεσίας πάλι 25 μονάδες δηλαδή 2,5 μονάδες για κάθε έτος υπηρεσίας! Ποιος λογικός και εχέφρων άνθρωπος εξισώνει τα άνισα; Γιατί η προϋπηρεσία κάποτε πιστώνεται και κάποτε όχι για σκοπούς διορισμού; Γιατί θεσμοθετούν την ανισότητα σε βάρος των παλαίμαχων εκπαιδευτικών;  Επιχειρείται  η  θεσμοθέτηση της   άνισης μεταχείρισης των υποψηφίων και το ΝΣΔΕ θα πέσει στην πρώτη προσφυγή στο δικαστήριο!
8. Τα πτυχία έχουν ημερομηνία λήξης με βάση τους σοφούς συντάκτες του ΝΣΔΕ!. Κάθε χρόνος που περνά από τη κατάθεση του πτυχίου σας θα  πιστώνεστε με μισό βαθμό. Αλλά μετά τα δέκα χρόνια από την κατάθεση του πτυχίου σταματά η πίστωση μονάδων και αυτές καθηλώνονται στις 5. Το συμπέρασμα προφανές μετά τα δέκα χρόνια το πτυχίο ακυρώνεται
9. Από τη μια λένε ότι η γραπτή εξέταση γίνεται « για τη διαπίστωση της καταλληλότητας του υποψηφίου για διορισμό στην εκπαίδευση» ΝΣΔΕ σελ. 14. Όμως 4 σελίδες πιο κάτω μας λένε ότι «Όλοι οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί που θα επιλέγονται για διορισμό θα εντάσσονται σε πρόγραμμα αξιολόγησης δύο χρόνων, ως προς την παιδαγωγική και διδακτική τους επάρκεια» ΝΣΔΕ σελ. 18.  Φάσκουν και αντιφάσκουν.  Αφού θα κρίνουν την καταλληλότητα του εκπαιδευτικού με τις εξετάσεις τι θα κρίνουν στη διετή περίοδο διορισμού επί δοκιμασία; Αν η καταλληλότητα του θα κριθεί στη τάξη τη διετή περίοδο της δοκιμασίας προς τι οι εξετάσεις; Τι κρίνουν τελικά οι εξετάσεις; Αν η κατοχή ενός πτυχίου δεν αποδεικνύει τις γνώσεις και την καταλληλότητα του κατόχου του να εκτελεί το επάγγελμα που σπούδασε τι τελικά αποδεικνύει;

 Οι συντάκτες του ΝΣΔΕ έχουν αυθαίρετα δώσει αριθμητική βαρύτητα στα κριτήρια διορισμού χωρίς τεκμηρίωση και με προφανή σκοπό την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων! Το συμπέρασμα δεν είναι αυθαίρετο αν κοιτάξετε τις βιβλιογραφικές τους αναφορές όπου φιγουράρει η Έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας για την αναμόρφωση του κυπριακού εκπαιδευτικού συστήματος! [World Bank. (2014). Teacher policies in the Republic of Cyprus. Washington D.C.: World Bank ]. Οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να περάσουν από 40 κύματα. Βασικό πτυχίο, μάστερ εξετάσεις κάθε δύο χρόνια υποχρεωτικές επιμορφώσεις και πάει λέγοντας.  Σε όλη αυτή την περίοδο θα γίνονται αντικείμενα οικονομικής εκμετάλλευσης. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ίδιων των συντακτών του ΝΣΔΕ  το κόστος των εξετάσεων που θα γίνονται κάθε δύο χρόνια θα είναι 1,5 εκατομμύρια ευρώ! Πολλαπλάσια εκατομμύρια θα πηγαίνουν για χρυσοφόρα  ιδιαίτερα! Το γλέντι σε βάρος των υποψηφίων εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους θα είναι απερίγραπτο! Θα πληρώνουν μια ζωή για master και εξετάσεις αγοράζοντας ελπίδα για διορισμό που την επόμενη δεκαετία δεν θα είναι μεγαλύτερη από την πιθανότητα κέρδους στο λόττο!  Ελπιδοφόρο μέλλον στ’ αλήθεια! ( Γι’ αυτούς που θα στήσουν την μηχανή του κιμά μέσα στην οποία θα συνθλίβονται τα όνειρα των νέων μας !)

*Μέλος ΔΣ ΑΚΙΔΑ