ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΚΑ*
Η χώρα μας σήμερα βρίσκεται μπροστά από τεράστιους κινδύνους. Κινδύνους που απαιτούν έντονη, συντονισμένη και σύσσωμη προσπάθεια για να αντιμετωπισθούν.
Παρόλα αυτά συνεχίζει να οργιάζει καθημερινά η «πολιτική της λογομαχίας». Συνεχώς, τα πολιτικά κόμματα παρουσιάζονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για την καθημερινή δόση της λογομαχίας μεταξύ τους. Παρομοίως, βλέπουμε το φαινόμενο της «δηλωσιομαχίας» όπου και πάλι δίνεται τροφή στα κόμματα να συνεχίζουν την «λογο-αντιπαράθεση» τους με δηλώσεις επί κάθε λογής θεμάτων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δηλώσεων επί των δηλώσεων και ούτω καθεξής.
Έχουμε ουσιαστικά φτάσει στο σημείο όπου συστηματικά πλέον το πολιτικό σύστημα της χώρας μας θεωρεί ότι το κυρίως μέρος του έργου του είναι αυτό της λογομαχίας. Σήμερα όμως χρειαζόμαστε πράξεις βάση εθνικής στρατηγικής και ενότητας. Πράξεις που θα διαφυλάξουν και θα ενισχύσουν τους θεσμούς και που θα βοηθήσουν το πολιτικό μας σύστημα και άλλους οργανισμούς δημοσίου ενδιαφέροντος να λογοδοτούν συνεχώς προς την κοινωνία την οποία υπηρετούν. Πράξεις που θα διαφυλάξουν τα οικονομικά και εθνικά συμφέροντα της χώρας μας.
Ως εκ τούτου, θα ήθελα να εισηγηθώ προς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δημόσια και ιδιωτικά, να σταματήσουν, για μια περίοδο τουλάχιστο τριών μηνών, να προσκαλούν πολιτικούς και να προβάλλουν δηλώσεις τους (εκτός από τις άκρως απαραίτητες πληροφοριακές δηλώσεις) για να αφεθεί ελεύθερο το πολιτικό σύστημα να δουλέψει και να φτάσει σε πράξεις. Και ας μην ανησυχήσουν οι πολιτικοί: οι πράξεις μιλούν πιο δυνατά και πιο καθαρά από τα λόγια.
Εάν δε αυτό δημιουργήσει κενό στο πρόγραμμα των μέσων μαζικής ενημέρωσης αυτά θα μπορούν να καλέσουν κοινούς πολίτες για συζήτηση και προβληματισμό. Ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται πρωτίστως για ένα κόμμά(τι) [ετυμολογική παρατήρηση από τον κύριο Κ. Δημητρίου] της χώρας αλλά για το σύνολο της κοινωνίας μας, από τους οποίους θα ακούσουμε αυθόρμητο και ειλικρινή λόγο με μια φρεσκάδα που θα μας ανακουφίσει.
Ντρέπομαι που γράφω τα αυτονόητα, ότι δηλαδή σήμερα χρειαζόμαστε σκληρή δουλειά και όχι λόγια. Αλλά μας κουράζει να βλέπουμε καθημερινά τη λογική «πως θα αντιμετωπίσω και επιβληθώ στο άλλο κόμμα» να οργιάζει, όταν η λογική που θα πρέπει να πρεσβεύει είναι «πως θα αντιμετωπίσω και επιβληθώ στα προβλήματα της χώρας μου».
*Καθηγητής Πληροφορικής
Πανεπιστήμιο Κύπρου
