Είναι κανόνας ότι σε προεκλογικές περιόδους δύσκολα λαμβάνονται αποφάσεις και ειδικά στο χώρο της παιδείας. Οι κομματικές σκοπιμότητες υπερισχύουν πάντοτε ανεξαρτήτως κυβερνώντων και αντιπολίτευσης με αποτέλεσμα να μην ψηφίζονται νόμοι ή προτάσεις που έχουν σχέση με πλατειές μάζες, εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές, φοιτητές.
Η περίοδος που διανύουμε είναι η αρχή μιας συνεχούς εκλογικής αναμέτρησης σε διάφορα επίπεδα. Ας δούμε αναλυτικά:
Στις 22 Μαΐου 2016 έχουμε τις βουλευτικές εκλογές και τη Βουλή να έχει ήδη κλείσει. Άρα διανύουμε μια νεκρή περίοδο μέχρι το τέλος του μηνός. Tα πρώτα θέματα παιδείας που θα συζητηθούν θα είναι μετά το πρώτο δεκαήμερο της Ιουνίου. Η Βουλή θα κλείσει εκ νέου για τις θερινές διακοπές ένα μήνα αργότερο και θα ανοίξει το Σεπτέμβριο.
Τον ερχόμενο Σεπτέμβριο όμως, όπως όλα δείχνουν, θα αρχίσει επίσημα η προεκλογική περίοδος για τις Δημοτικές εκλογές του Δεκεμβρίου 2016. (Ακόμη δεν αποφασίστηκε αναβολή τους).
Από την 1η του νέου χρόνου 2017 θα ακολουθήσει το τελικό στάδιο του προεκλογικού των εκπαιδευτικών οργανώσεων αφού εντός του Μαΐου θα πραγματοποιηθούν οι εκλογές της ΠΟΕΔ και της ΟΕΛΜΕΚ. Δεν θα ήταν λάθος αν λέγαμε ότι αυτός ο προεκλογικός άρχισε δειλά από τώρα.
Όταν θα συγκροτηθούν τα συλλογικά όργανα των εκπαιδευτικών οργανώσεων θα εισέλθουμε στο τελικό στάδιο της ποιο έντονης προεκλογικής περιόδου, αυτής των Προεδρικών του Φεβρουαρίου του 2018.
Γενικά η πιο παραγωγική περίοδος ιδιαίτερα για τη Βουλή και την Κυβέρνηση και άρα και για την παιδεία θεωρούνται οι πρώτοι 18 μήνες μετά τις προεδρικές εκλογές.
ΧΡ.Π.
