ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΟΛΗ*
Καταιγισμό εγκυκλίων εξαπολύει η Διεύθυνση Δημοτικής Εκπαίδευσης προς τα σχολεία, αφού αυτές αναρτώνται καθημερινά με φρενήρη ρυθμό στην ιστοσελίδα του Υπουργείου. Το Σεπτέμβρη του 2014, μεταξύ 1ης και 30ης Σεπτεμβρίου καταχωρήθηκαν 78 εγκύκλιοι που καλύπτουν τους αύξοντες αριθμούς4240 έως 4317. Οι εγκύκλιοι περιλαμβάνουν 143 αρχεία με συνολική έκταση 495 σελίδων. Δεδομένου ότι οι εργάσιμες μέρες του Σεπτέμβρη ήταν 22, σημαίνει ότι αντιστοιχούν κατά μέσο όρο 22 ½ σελίδες εγκυκλίων κάθε εργάσιμη ημέρα. Μόνο την Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου αναρτήθηκαν έντεκα εγκύκλιοι που καλύπτουν 19 αρχεία και συνολικά 78 σελίδες! Εξάλλου τη Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου αναρτήθηκαν 9 επιπλέον εγκύκλιοι με 15 αρχεία και 91 σελίδες. Ένας χαρτοπόλεμος επικών διαστάσεων. Αν μια ημέρα παραλείψεις να ανοίξεις την ιστοσελίδα του Υπουργείου νιώθεις ότι έχασες επεισόδιο! Στους πιο πάνω αριθμούς δεν περιλαμβάνονται τα ηλεκτρονικά μηνύματα και τα μηνύματα που έρχονται με το ταχυδρομείο και το τηλέτυπο.
Είναι ακόμα αξιοσημείωτο ότι εννιά από τις πιο πάνω εγκύκλιους ήταν σημαδεμένες με κόκκινη σημαία, δηλαδή οριοθετούσαν εργασίες με μικρό χρονικό περιθώριο για εκτέλεση τους. Αυτό σημαίνει μια επιπλέον έκτακτη διοικητική εργασία κάθε 2,5 εργάσιμες μέρες πέραν των εργασιών που έχουν σχέση με την οργάνωση του σχολείου το Σεπτέμβρη και τα απανωτά έντυπα ΥΠΠ που αποστέλλονται αυτό το μήνα στο Υπουργείο! Οι εγκύκλιοι περιλαμβάνουν ένα ορυμαγδό από διαγωνισμούς, έρευνες, σεμινάρια και άλλες ασύνδετες δράσεις και εργασίες, που δημιουργούν μια αγχωτική, χαοτική εικόνα υπερέντασης εργασίας! Τα υποχρεωτικά σεμινάρια δημιουργούν κενά στη στελέχωση των σχολείων που έτσι κι αλλιώς είναι οριακή! Η εικόνα μοιάζει με ένα στρατό στον οποίο οι μαχόμενοι στρατιώτες μόλις και μετά βίας καλύπτουν το μέτωπο. Παρόλα αυτά οι απόλεμοι στρατηγοί των μετόπισθεν αποδυναμώνουν το μέτωπο και καλούν στρατιώτες για παρελάσεις και θεωρητικές ασκήσεις επί χάρτου! Πράγματι ζουν σε άλλο κόσμο! Όμως, αυτοί που πεθαίνουν όταν σπάσει το μέτωπο, είναι οι στρατιώτες της πρώτης γραμμής.
Τα σχολεία κατακλύζονται με εντολές για υποχρεωτικές και προαιρετικές εργασίες, που εντάσσονται με βάναυσο τρόπο στο ήδη βαρυφορτωμένο, ψυχοφθόρο πρόγραμμα του εκπαιδευτικού. Οι δάσκαλοι, όσοι δεν είναι άνεργοι, εργάζονται συνεχώς περισσότερο για όλο και λιγότερα χρήματα! Οι μαθητές γίνονται πιο παραβατικοί χρόνο με το χρόνο, κάποιοι γονείς όμως έχουν ως χόμπυ να καταγγέλλουν δασκάλους για ψύλλου πήδημα, οι θεωρητικοί στήνουν ανωφελή σεμινάρια για την παραβατικότητα και η ΠΟΕΔ περί άλλων τυρβάζει! Κατά τα άλλα η κοινωνία νομίζει ότι το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι εύκολο και η πεποίθηση της αυτή ενισχύεται υποβολιμαία από τα ΜΜΕ.
Σημειώνουμε επίσης ότι οι εγκύκλιοι και οι εργατοώρες που συνεπάγονται για ανάγνωση, κατανόηση και εκτέλεση των εργασιών που περιέχουν, είναι επιπρόσθετες των τακτικών εργασιών που καλύπτουν τα συνήθη καθήκοντα των εκπαιδευτικών. Τον Αύγουστο του 2014 αναρτήθηκε το έγγραφο «Οδηγίες και Πληροφορίες για τη Σχολική Χρονιά 2014-2015». Πρόκειται για μια ετήσια σύνοψη των διοικητικών καθηκόντων του διευθυντή, που καλύπτει 76 πυκνογραμμένες σελίδες με εκατόν περίπου τομείς δραστηριοτήτων με χρονοδιάγραμμα υποβολής εγγράφων και πλήθος δράσεων που πρέπει να γίνουν. Οι βασικές οδηγίες πλαισιώνονται από ένα λαβύρινθο παραπομπών και νομοθεσιών που καλύπτουν εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες σελίδες.
Τη δεκαετία του 1980, όταν καθορίστηκε ο διδακτικός χρόνος των διευθυντών οι εγκύκλιοι ήταν ελάχιστες και έρχονταν σε αραιά χρονικά διαστήματα με το ταχυδρομείο. Το διοικητικό έργο που έχει να εφαρμόσει σήμερα ο διευθυντής είναι τεράστιο, παρόλα αυτά η ΠΟΕΔ δεν έκανε τίποτε για να τον απαλλάξει μερικώς από διδακτικό χρόνο που είναι 11 μέχρι και 21 περιόδους την εβδομάδα! Η ΟΕΛΜΕΚ κατάφερε να απαλλάξει τους διευθυντές μέσης από τις μόλις 4 διδακτικές περιόδους την εβδομάδα που είχαν επί διακυβέρνησης Χριστόφια λίγο πριν το ξέσπασμα της κρίσης! Εμείς όμως πάντα είμαστε και παραμένουμε οι φτωχοί συγγενείς της εκπαίδευσης!
Ο ρυθμός αύξησης των διοικητικών και διδακτικών εργασιών που πρέπει να κάνουν οι εκπαιδευτικοί αυξάνεται συνεχώς και ισχύει το «κάθε πέρσι και καλύτερα». Οι δράσεις είναι τόσο πολλές, ασύνδετες και γρήγορα εναλλασσόμενες που δημιουργούν την απορία αν υπάρχει κάπου ένας ιθύνων νους που έχει στο νου του μια μεγάλη εικόνα και ένα στρατηγικό στόχο που πρέπει να επιτευχθεί, ή ισχύει το ευαγγελικό «τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται». Το κερασάκι πάνω στην τούρτα είναι ότι όσο αυξάνεται ο όγκος εργασίας τόσο μειώνονται οι μισθοί.
Η εκπαίδευση πρέπει να περιοριστεί στα βασικά. Λίγες συγκεντρωμένες και σε βάθος δράσεις και πολλή εμπέδωση. Οι μαθητές να μάθουν να γράφουν, να διαβάζουν, να μετρούν και να ανταποκρίνονται σε κάποιες καλές πρακτικές συμπεριφοράς. Λιγότερη ύλη, περισσότερη επανάληψη και πειθαρχία στα σχολεία. Έμφαση όχι μόνο στα δικαιώματα των μαθητών αλλά και στις υποχρεώσεις τους. Διαφορετικά η καταπόνηση μας είναι και θα παραμείνει εσαεί ατελέσφορη, ψυχοφθόρα και τελικά καταστροφική για την υγεία μας.
Ακούει κανείς; Δεν νομίζω…
*Μέλος ΔΣ ΑΚΙΔΑ
