ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΧΑΤΖΗΛΟΪΖΟΥ*
Τα τελευταία χρόνια έχουμε μαρτυρήσει σαν εκπαιδευτικοί πρωτόγνωρες καταστάσεις. Έχουμε βιώσει μία πρωτοφανή επίθεση από την ευρύτερη κοινωνία προς εμάς, τους "βολεμένους" εκπαιδευτικούς που δήθεν εργαζόμαστε ελάχιστο και αμοιβόμαστε υπερβολικά. Μας έχουν κατηγορήσει έντονα και μας έχουν αποδώσει αποκλειστικά την ευθύνη για χαμηλές επιδόσεις των μαθητών. Μας έχουν γίνει δεκάδες αποκοπές, έκτακτες, μόνιμες, προσωρινές, αλληλεγγύης και άλλες οι οποίες έχουν κουτσουρέψει σημαντικά το εισόδημά μας και όμως τις έχουμε δεχτεί, προσπαθώντας να σώσουμε ένα κράτος το οποίο έχει ουσιαστικά χρεοκοπήσει ηθικά και πολιτικά.
Τις πιο σημαντικές απώλειες τις υπεστήκαμε εμείς, οι συμβασιούχοι και αντικαταστάτες εκπαιδευτικοί. Το σκηνικό στήθηκε από νωρίς, με την παγοποίηση των μονιμοποιήσεων και των προαγωγών και την αθέτηση της συμφωνίας για τον υπεύθυνο τμήματος. Το κερασάκι στην τούρτα έβαλαν η προηγούμενη κυβέρνηση με τη συμπερίληψη στο μνημόνιο της αύξησης του διδακτικού χρόνου των εκπαιδευτικών που θα οδηγούσε στη μη επαναπρόσληψη 200 περίπου εκπαιδευτικών δημοτικής και η υφιστάμενη κυβέρνηση με τη δήθεν αφαίρεση αυτής της πρόνοιας με αντάλλαγμα μία μόνιμη αποκοπή από όλους τους υπαλλήλους του δημοσίου τομέα, σε συνδυασμό με διάφορα άλλα μέτρα (τερματισμό εκπαιδευτικών προγραμμάτων, μείωση αποσπάσεων, αποκοπή ωρών μετακίνησης κ.α.).
Έτσι, φτάσαμε στην αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς, οι εκπαιδευτικοί να έχουν υποστεί τη μόνιμη αποκοπή και όμως να έχουν μείνει 55 περίπου εκπαιδευτικοί δημοτικής αδιόριστοι και ακόμη περισσότεροι αντικαταστάτες να έχουν οδηγηθεί στην πλήρη ανεργία. Παρόλα αυτά, κατορθώθηκε η μονιμοποίηση 210 περίπου συναδέλφων, θέσεις που είχαν παγοποιηθεί στο παρελθόν. Εκ του αποτελέσματος, μπορούμε να πούμε πως η ΠΟΕΔ κλήθηκε να παλέψει αρκετές μάχες, από τις οποίες κάποιες τις κέρδισε και άλλες τις έχασε.
Δυστυχώς, οι συμβασιούχοι και οι αντικαταστάτες είχαν από ελάχιστο έως καθόλου λόγο και ενημέρωση για το τι έγινε στο παρασκήνιο, πίσω από τις κλειστές πόρτες. Σίγουρα οι κλαδικές επιτροπές άσκησαν τον συμβουλευτικό τους ρόλο όσο μπορούσαν, όμως λόγω ασαφειών στο καταστατικό δεν επιτράπηκε να υπάρχουν συμβασιούχοι και αντικαταστάτες παρόντες σε αυτές τις συζητήσεις, είτε στο Συμβούλιο της ΠΟΕΔ, είτε σε συζητήσεις με διάφορους άλλους φορείς, ως παρατηρητές.
Τώρα, και πάλι το σκηνικό έχει στηθεί. Οι εκθέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Γενικής Ελέγκτριας και οι πρόσφατες της Παγκόσμιας Τράπεζας σε συνδυασμό με τις ήδη παγοποιημένες προαγωγές συνιστούν αυτά που έχουμε να χάσουμε (προς το παρόν), τα οποία είναι πολύ περισσότερα από αυτά της περσινής χρονιάς. Από το πρόσφατο παρελθόν έχουμε μάθει εμπειρικά, πως η τακτική της κυβέρνησης είναι να ζητά πολλά για να πάρει ετσιθελικά αυτά που θέλει. Το μεγάλο στοίχημα για εμάς τους συμβασιούχους και τους αντικαταστάτες είναι κατά πόσον θα κατορθώσουμε να υπάρχουν εκλελεγμένοι συμβασιούχοι και αντικαταστάτες στα όργανα της ΠΟΕΔ, και κυρίως στο Διοικητικό Συμβούλιο, για να συμμετέχουν σε αυτές τις συζητήσεις και να έχουν ουσιαστικό λόγο και ρόλο. Ταυτόχρονα, η ενεργός εμπλοκή όλων των υποψηφίων (και όχι μόνο) συμβασιούχων και αντικαταστατών στις κλαδικές επιτροπές και στα θέματα της ΠΟΕΔ μπορεί να τις ενδυναμώσει ακόμη περισσότερο και να επηρεάσει τις εξελίξεις σημαντικά. Μόνο έτσι θα κατορθώσουμε να γίνουν πράγματα για εμάς, με εμάς!
*Πρόεδρος Παγκύπριας Κλαδικής Συμβασιούχων ΠΟΕΔ
Υποψήφιος Γενικός Αντιπρόσωπος Α.Κί.ΔΑ
