ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ*
Διάθεση μελαγχολική. Θολό το βλέμμα. Φτωχότερο το τραπέζι. Περιορισμένα τα ψώνια και τα παιγνίδια των παιδιών. Όλα με μέτρο, οικονομικής διαχείρισης αυστηρής.΄Ισως η σύγκριση να έχει να κάνει με προηγούμενα Χριστούγεννα. Τότε που αφειδώλευτα ξοδεύονταν χρήματα πολλά και αδικαιολόγητα. Σπάταλα. Σε τραπεζώματα ακριβά, ρούχα και αχρείαστα υλικά αγαθά.
Σήμερα η μπότα του Άη Βασίλη μισογεμάτη, ισχνή όπως και η τσέπη. Τώρα η περισυλλογή αναγκαία, το «κούμπωμα» εμφανές. Γιατί κάποτε εκτιμούσαμε αλλιώς τις γιορτές. Είχαμε την (ψευδ)αίσθηση ότι η χαρά και η ευτυχία των γιορταστικών ημερών μεταφράζονταν σε απόκτηση υλικών αγαθών, η επίδειξη πλούτου και η αύξηση της χοληστερόλης!
Σήμερα γνωρίζουμε την άλλη όψη του νομίσματος. Άλλα τα δεδομένα, άλλο το ύφος το οποίο προσδίδει μια άλλη πραγματικότητα ρεαλισμού και ισορροπημένης αντίληψης και δεδομένων. Κι όμως η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί μας προσγειώνει. Ο ερχομός του Χριστού γίνεται πιο αναγκαίος, ο συμβολισμός πιο κατανοητός, η στολή του Άη Βασίλη στα μέτρα μας. Το κρακ της οικονομίας μας αλλά και της επιπολαιότητας με την οποία συμπεριφερόμαστε μας έχουν συνεφέρει και μας οδηγούν σε ένα νέο σύστημα αξιών οι οποίες προσδιορίζονται και εφαρμόζονται μέσα σε πλαίσια περισσότερο ανθρώπινα, περισσότερο πραγματιστικά.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια χωρούν μια ευχετήρια κάρτα με λίγες ειλικρινείς ευχές, το μοίρασμα του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού μας, ένας οβολός σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση, ένα φιλί αγάπης, ένα σφίξιμο παγωμένου χεριού, ένα μικρό χρήσιμο δώρο στο παιδί.
Οι μεταφυσικές και φιλοσοφικές ροπές και αναζητήσεις μετατρέπονται πια σε βαθιά εσωτερική ευαισθησία που εστιάζεται σε ηθικό πρόβλημα που απασχολεί τον κόσμο μας ο οποίος υπέστη μεγάλη δοκιμασία.
Μέσα από τις γιορτές των Χριστουγέννων χρειάζεται να προβάλει μια οντολογική δύναμη περιλουσμένη με αισθητική καλλιέργεια, πολιτιστική αξία, μια βιοθεωρία με γνώμονα τον σημαντικό λόγο «γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» και με θεμελιακό αξίωμα την προσήλωσή μας στον άνθρωπο, χωρίς όρια, χωρίς αναστολές, χωρίς καχυποψία και ακαμψία εγωιστικών ιδεοληψιών.
Ένα οικουμενικό και πανανθρώπινο όραμα θα πρέπει όλους να μας αναμορφώνει τούτες τις μέρες για να αντιληφθούμε σωστά το νόημα του μηνύματος των Χριστουγέννων με την πεποίθηση ότι θα έλθουν καλύτερες μέρες για τον τόπο μας.
Να υψωθούμε πάνω από τα όρια και τις ευτελείς πράξεις και συνθήκες της ύπαρξής μας και να καθορίσουμε μια αυτόνομη ηθική ζωή μέσα στα πλαίσια της ενόρασης και της αίσθησης του ωραίου και του καλού.
*Εκπαιδευτικός
