ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΤΑΣΟΥ*
Η αξιολόγηση στα πλαίσια ενός μαθήματος θα μπορούσε να οριστεί ως η συστηματική αποτίμηση του βαθμού επίτευξης των στόχων του μαθήματος και πρέπει να διέπεται από τις αρχές της αξιοπιστίας, της αντικειμενικότητας και της εγκυρότητας, μειώνοντας στο ελάχιστο τυχαίους ή και υποκειμενικούς παράγοντες.
Οι σκοποί της αξιολόγησης είναι πολλαπλοί, όμως η τελική αξιολόγηση που στοχεύει στην προαγωγή ή την απόλυση των μαθητών και μαθητριών έχει βαρύνουσα σημασία αφού καθορίζει κατά πόσο ο μαθητής έχει το απαραίτητο υπόβαθρο που τον καθιστά ικανό να παρακολουθήσει τα μαθήματα της επόμενης τάξης. Ως εκ τούτου, αυτή η εποχή όπου τελειώνει το πρώτο τετράμηνο και πρέπει οι εκπαιδευτικοί να καταθέσουν τις βαθμολογίες τους, αποτελεί ίσως την πιο δύσκολη περίοδο της σχολικής χρονιάς για διάφορους λόγους όπως παρατίθενται πιο κάτω:
(α) Ενώ κανονικά η βαθμολογία κυμαίνεται από το 1 μέχρι το 20, αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα. Όσοι εκπαιδευτικοί τολμήσουν να βάλουν βαθμό κάτω από οκτώ (8) σχολιάζονται πολύ αρνητικά. Επομένως, μαθητές/τριες που έπρεπε να αξιολογηθούν με μονάδα (1/20), βαθμολογούνται συνήθως με 9 ή και 10.
(β) Σε κάποια μαθήματα κοινού κορμού ή ενδιαφέροντος, που θεωρούνται δευτερεύοντα (κακώς), όλοι περιμένουν από τον εκπαιδευτικό ψηλές βαθμολογίες, έστω και αν αυτές δεν ανταποκρίνονται στην επίδοση των μαθητών/τριών
(γ) Αρχίζουν οι πιέσεις από διάφορες κατευθύνσεις και ιδιαίτερα από γονείς για να εξασφαλιστούν ψηλότεροι βαθμοί αφού το παιδί θα σπουδάσει στο εξωτερικό και χρειάζεται καλούς βαθμούς στο απολυτήριο. Αυτό το φαινόμενο γίνεται ιδιαίτερα έντονο στα μαθήματα που αναφέρονται πιο πάνω.
(δ) Υπάρχει το δίλημμα κατά πόσο σε ένα μάθημα (ομάδα μαθητών) θα δοθεί ο βαθμός του 20, άσχετο αν ο ψηλότερος βαθμός στην ομάδα με βάσει τα αποδεκτά «εθνικά» επίπεδα είναι πολύ πιο χαμηλός. Ιδιαίτερα στην Γ΄ λυκείου, όπου το αναλυτικό και οι γραπτές αξιολογήσεις πρέπει να ανταποκρίνονται στα επίπεδα των παγκυπρίων εξετάσεων, το πρόβλημα γίνεται εντονότερο.
(ε) Παραμένει σταθερός ο εκπαιδευτικός στη δική του αξιολόγηση, όταν είναι χαμηλότερη σε σύγκριση με άλλους, ή παρασύρετε από τις βαθμολογίες που ακούγονται στις παιδαγωγικές ομάδες.
Όσο δίκαιη και σωστή όμως και αν είναι η αξιολόγηση του μαθητή στα πλαίσια ενός μαθήματος, στο σύνολο των μαθημάτων και των μαθητών του σχολείου δεν υπάρχει η ανάλογη δικαιοσύνη. Η γενική βαθμολογία, όπως υπολογίζεται και αναγράφεται στα ενδεικτικά των μαθητών/τριών και η οποία αποτελεί κριτήριο για απονομή λαβάρων, βραβείων και αριστείων, δεν είναι αξιόπιστο μέτρο σύγκρισης αφού υπολογίζεται σε διαφορετικό αριθμό μαθημάτων και σε διαφορετικής βαρύτητας μαθήματα (κατεύθυνσης, ενδιαφέροντος, εξεταζομένων και μη εξεταζομένων, πρόσβασης ή απόλυσης).
*Διευθυντής Λυκείου
