ΤΟΥ ΘΕΜΗ ΠΟΛΥΒΙΟΥ*
Μπήκε στον κόπο κάποιος ο Μανόλης Αγαμέμνωνος να «απαντήσει» στο άρθρο μου, με το οποίο απαντούσα στις ανακρίβειες του πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου και γράφει τα παρακάτω:
«Θέλω να μου πείτε κύριε Πολυβίου πόσα χρόνια είστε εκπαιδευτικός και πόσα χρόνια μπήκατε στην τάξη. Είστε κρατικοδίαιτος συνδικαλιστής και είμαι σίγουρος ότι θα θέλατε να δώσετε τη θέση σας σε κάποια νέα παιδιά που θέλουν να διοριστούν».
Τι να πω σ’ αυτό το «νέο παιδί»; Από όλα όσα έγραψα στην απάντησή μου το μόνο που βρήκε να γράψει είναι η παραπάνω προσωπική επίθεση, γιατί περί προσωπικής επίθεσης πρόκειται.
Δεν γνωρίζω αυτό το «νέο παιδί» και δεν ξέρω αν αυτό με γνωρίζει.
Να φύγουμε, να του κάνουμε το χατήρι, για να έλθουν «νέα παιδιά» να σώσουν τη δημόσια εκπαίδευση. Τα «νέα παιδιά» με τις γεροντίστικες νοοτροπίες, όπως φαίνεται να είσαι, κ. Αγαμέμνονος, δεν είναι λύση, αλλά πισωδρόμηση.
Τώρα στο ερώτημα που θέτεις, αν και δεν είμαι υποχρεωμένος να σου απαντήσω, γιατί αυτοί που με γνωρίζουν, ξέρουν και πού υπηρέτησα και τι έχω προσφέρει αλλά και αν είμαι «κρατικοδιάστατος συνδικαλιστής», έχω να σου πω τα εξής:
Διορίστηκα το 1992 (κάμε υπολογισμό για να μάθεις πόσα χρόνια είμαι εκπαιδευτικός) και υπηρέτησα ένα χρόνο στη Λευκωσία και τρία στην ύπαιθρο στο Γυμνάσιο Σολέας.
Επέστρεψα στη Λευκωσία και με τις ψήφους των συναδέλφων εκλέγηκα στη Γραμματεία, υπηρετώντας, παράλληλα, σε Γυμνάσιο της Λευκωσίας. Ύστερα από έξι χρόνια, έφυγα από τη Γραμματεία. Υπηρέτησα για έξι χρόνια στα σχολεία και μετά για άλλα έξι χρόνια στη Γραμματεία, χωρίς να σταματήσω να υπηρετώ στα σχολεία. Τα τελευταία χρόνια υπηρετώ στο Γυμνάσιο Κλήρου, όπου μετατέθηκα, μετά την προαγωγή μου.
Να τονίσω ότι δεν τα γράφω αυτά για να σου δικαιολογηθώ, γιατί δεν είμαι από αυτούς που δικαιολογούνται ειδικά σε «νέα παιδιά».
Τα γράφω για να ενημερωθείς, να «ξεστραβωθείς» και να μάθεις ότι ποτέ δεν έπαψα να είμαι μαχόμενος εκπαιδευτικός.
Περιττό να σου αναφέρω ότι όσα χρόνια υπηρετούσα στην ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ, έδωσα πολλούς αγώνες και για τους νέους και για τους παλιούς συναδέλφους. Ακόμη και σήμερα, που δεν είμαι στην ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ, συνεχίζω αυτούς τους αγώνες και οι συνάδελφοι το γνωρίζουν και το εκτιμούν.
Όπως αντιλαμβάνεσαι, αν φυσικά μπορείς να το αντιληφθείς, ούτε κρατικοδίαιτος συνδικαλιστής είμαι, όπως με αποκαλείς, ούτε καρεκλοκένταυρος, ούτε γερασμένος.
Καταλήγοντας, να σου αναφέρω ότι κριτές μου είναι αυτοί οι συνάδελφοι για τους οποίους έδωσα και δίνω αγώνες από τον ελεύθερο μου χρόνο και φυσικά οι μαθητές μου και όχι κάποια «νέα παιδιά» με γερασμένα μυαλά όπως εσύ.
Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση.
*Πρόεδρος ΝΕΑΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ
