ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΤΑΣΟΥ*
Αυτά που φωνάζουμε εδώ και χρόνια, «πως η δημόσια εκπαίδευση έφτασε σε οριακό σημείο», έγιναν καταπέλτης, επειδή τα είπε ο Πρύτανης. Κάλιο αργά όμως, παρά ποτέ. Παρά το γεγονός πως η συγκυρία, το ύφος και το περιεχόμενο της επιστολής, μόνο υποψίες μπορεί να προκαλέσει για τα κίνητρα της, αρκετές από τις ανησυχίες του Πρύτανη συμμερίζεται η πλειοψηφία των μάχιμων εκπαιδευτικών.Οι εισηγήσεις του όμως δεν ανταποκρίνονται στην τραγικότητα με την οποία παρουσιάζει τη δημόσια εκπαίδευση, αφού δεν μπορούν να δώσουν βραχυπρόθεσμες,ή έστω, μεσοπρόθεσμες λύσεις.
Θα πρέπει να κατανοήσει ο Πρύτανης όπως και ο υπουργός Παιδείας,πως (εκτός και αν σκοπεύουν να απολύσουν όλους τους εν ενεργεία εκπαιδευτικούς και να προσλάβουν άλλους) στα σχολεία μας θα διδάσκουν για πολλά χρόνια ακόμα, οι υφιστάμενοι εκπαιδευτικοί. Αυτοί οι εκπαιδευτικοί, είναι αυτοί που όπως υποστηρίζει και παραδέχεταιο κ.Πρύτανης, αποφοίτησαν από τα σχολεία μας τον καιρό που έβγαζαν απόφοιτους ικανούς και με πολλές γνώσεις. Αρκετοί από αυτούς είναι και πτυχιούχοι του πανεπιστημίου της Κύπρου την εποχή που απορροφούσε την αφρόκρεμα των αποφοίτων των σχολείων μας. Επομένως, το σύστημα διορισμών δεν μπορεί να συγκαταλέγεται στις άμεσες προτεραιότητες, όπως δε είναι άμεσης προτεραιότητας το σύστημα αξιολόγησης, το οποίο για να λειτουργήσει σωστά θα πρέπει να βασιστεί σε μια γενικότερη αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος.
Θα αναμέναμε από πανεπιστημιακούς να εκφέρουν τεκμηριωμένο λόγο βασισμένο σε ερευνητικά δεδομένα. Εμείς, οι εκπαιδευτικοί, που προσπαθούν να μας φορτώσουν για ακόμη μια φορά την αστοχία των πολιτικών της κάθε κυβέρνησης και του κάθε υπουργού Παιδείας, έχουμε το δικαίωμα και την υποχρέωση να παραθέτουμε εμπειρίες, γιατί γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα της εκπαίδευσης.
Το πρόβλημα είναι στο μεγαλύτερο του βαθμό κοινωνικό, και ως τέτοιο δε μπορεί εύκολα να λυθεί, αφού υπάρχει γενικότερη αδυναμία καταπολέμησης της διαφθοράς, της κουμπαροκρατίας, της ασυδοσίας και άλλων κακών που ταλαιπωρούν την κοινωνία μας. Τα σχολεία μας, μη έχοντας διεξόδους, απλά αναπαράγουν το πρόβλημα. Επομένως, αν πραγματικά θέλετε να διορθώσετε κάτι στην εκπαίδευση κ. υπουργέ, επικεντρωθείτε σε ζητήματα που μπορούν να φέρουν άμεσα αποτελέσματα, όπως:
(α) Τα σχολεία μας προσφέρουν γενική παιδεία καιέτσι πρέπεινα παραμείνουν. Εισήγηση λοιπόν είναι να απεμπλακεί το λύκειο από την πρόσβαση στο πανεπιστήμιο. Το πανεπιστήμιο με τη σειρά του να καθορίσει τα δικά του κριτήρια εισδοχής, για να δέχεται αυτούς που θεωρεί κατάλληλους, είτε αυτοί προέρχονται από την ιδιωτική είτε από τη δημόσια εκπαίδευση.
(β) Επιστροφή στο πρακτικό, κλασικό, οικονομικόκαι εμπορικό λύκειο και δημιουργία εξειδικευμένων σχολών.
(γ) Ο διδακτικός χρόνος θα παραταθεί αυτόματα κατά 15 μέρες όταν επανέλθουμε στον παλιό θεσμό του λυκείου, αφού η περίοδος των εξετάσεων θα αρχίζει αρχές Ιουνίου. Επιπρόσθετα, θα πρέπει το υπουργείο παιδείας να περιορίσει δραστικά τις εξωδιδακτικές δραστηριότητες και να ενισχύσει τους κανονισμούς για διαφύλαξη και μεγιστοποίηση του διδακτικού χρόνου.
(ε) Αναβάθμιση της Τεχνικής Εκπαίδευσης με παράλληλη δημιουργία Επαγγελματικών και Ειδικών Σχολών, ώστε να υπάρχουν επιλογές που να ικανοποιούν τις κλίσεις και τις δυνατότητες των μαθητών και μαθητριών. Επιλογές να υπάρχουν και κατά τη μετάβαση από το δημοτικό στο γυμνάσιο. Αυτή τη στιγμή τα σχολεία είναι γεμάτα από παιδιά χωρίς προσανατολισμό και ενδιαφέροντα που απλά περνούν το χρόνο τους.
(ζ) Ο θεσμός των τετραμήνων να λειτουργήσει κανονικά με εξετάσεις στο τέλος του κάθε τετραμήνου στη μισή ύλη και να καθοριστούν εθνικά επίπεδα.
(η) Να αναθεωρηθεί ο θεσμός της ειδικής εκπαίδευσης στο γυμνάσιο, να καταργηθεί στο λύκειο (στήριξη) και να ενισχυθεί στο δημοτικό.
(θ) Να παρασχεθούν κίνητρα για στελέχωση των σχολείων με σταθερό προσωπικό, να εκσυγχρονιστούν οι κανονισμοί λειτουργίας των σχολείων και να γίνει μερική αυτονόμηση των σχολικών μονάδων.
(η) Όσοι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να ανταποκριθούν, μετά που ο εργοδότης θα αναλάβει να τους εκπαιδεύσει, να τους επιμορφώσει και να τους ενισχύσει κατάλληλα (όχι με θεωρίες αλλά πρακτικά και στοχευμένα), να αποβάλλονται από το σύστημα.
Απλά μέτρα που μπορούν να δώσουν άμεσες λύσεις υπάρχου πολλά, φτάνει ο υπουργός Παιδείας να ακούσει από αυτούς που καθημερινά καταθέτουν τον εαυτό τους μέσα στα σχολεία μας και κρατούν ακόμη τη δημόσια εκπαίδευση ζωντανή.
*Διευθυντής Λυκείου
