ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ Σ. ΚΟΛΟΒΟΥ*
Ο υπουργός Παιδείας, κ. Κενεβέζος, ακολουθεί την πεπατημένη. την γραμμή που χαράσσεται σε κυβερνητικό επίπεδο ως απότοκο των πολλαπλών σοκ που δέχεται η πατρίδα μας από τις 15 περασμένου Μαρτίου. Κατ’ ομολογίαν του Προέδρου της Δημοκρατίας, για τη λύση του Κυπριακού, πρέπει να υπάρξει νέα δυναμική μέσω ενός ηλεκτροσόκ. Η πολυδιαφημιζόμενη «Επανεκκίνηση της Οικονομίας» θα πραγματοποιηθεί μετά από ένα σοκ, όπως ισχυρίζονται, την στιγμή που παραδέχονται ότι το 2014 η κρίση θα δείξει το απάνθρωπο πρόσωπό της.
Φαίνεται, όμως, ότι η Σχολή του Σικάγο και ο ιδρυτής της Μίλτον Φρίντμαν (ο εκφραστής του άκρατου νέο-φιλελευθερισμού) βρίσκουν απήχηση και συμμάχους στην Κύπρο. Στο βιβλίο της Ναόμι Κλάιν «Το δόγμα του σοκ» υπάρχουν πολλές αναφορές πώς σε εργαστηριακά, ιατρικά πειράματα προσπαθούσαν να αναγκάσουν το ανθρώπινο σώμα και πνεύμα να «επανεκκινήσει». Τα πειράματα αυτά μεταφέρθηκαν σε επίπεδο Οικονομίας. Ο Φρίντμαν, μάλιστα, σε μια από τις τελευταίες του παρεμβάσεις, λίγο προτού πεθάνει το 2006, εισηγήθηκε την ιδιωτικοποίηση των σχολείων της Νέας Ορλεάνης που είχαν πληγεί από τον τυφώνα Κατρίνα το 2005.
Συνεπώς, η γραμμή είναι ξεκάθαρη: Μπορείτε ελεύθερα να ενεργήσετε και ό,τι φάνταζε αδύνατον να πραγματοποιηθεί χθες είναι εφικτό να επιβληθεί σήμερα λόγω της «έκρυθμης» κατάστασης. Σ’ αυτό, λοιπόν, το πλαίσιο εντάσσονται και οι κινήσεις της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, ως προς την κατάργηση των καταλόγων διοριστέων.
Ο υπουργός, αφενός δεν είχε ασχοληθεί στο παρελθόν με θέματα Παιδείας. αφετέρου δεν ενεργεί αυτόβουλα. Υπάρχουν σύμβουλοι και εισηγητές επί των διαφόρων θεμάτων. Άνθρωποι που ενεργούν στο παρασκήνιο χωρίς να γνωρίζει κανείς τα κίνητρά τους. Το πλέον οξύμωρο θα ήταν οι άνθρωποι αυτοί να προέρχονται από τον χώρο της Παιδείας, να έχουν επωφεληθεί από το ισχύον σύστημα διορισμού και σήμερα να το απορρίπτουν ως μίασμα του «κακού» παρελθόντος. Πάντως, σε επίπεδο βουλευτών αυτό φαίνεται να ισχύει. Δημόσιες τοποθετήσεις μελών της επιτροπής Παιδείας της Βουλής, είτε στα ΜΜΕ είτε σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, φανερώνουν πως οι ίδιοι άνθρωποι που είχαν θέσει εαυτόν στις υπηρεσίες της εκπαίδευσης, δια της εγγραφής τους στους εν λόγω καταλόγους, σήμερα εμφανίζονται υπέρμαχοι της κατάργησής τους!
Έτσι, φτάσαμε στις 15 Οκτωβρίου ημερομηνία κατά την οποία κοινοποιήθηκαν οι εισηγήσεις του υπουργού επί του ζητήματος. Είναι σαφείς προθέσεις από πλευράς υπουργείου να «ΕΡΤοποιήσει» (απόλυση και επαναπρόσληψη μέρους του προσωπικού με χαμηλότερες μισθολογικές απολαβές) το ζήτημα, σκυλεύοντας τις θέσεις του νυν συμβασιούχου και έκτακτου προσωπικού, με έναν ισοπεδωτικό τρόπο. Ο υπουργός εμφανίζεται ως ο «εξαγνιστής» του συστήματος που έχει μαζί του όλη την κοινωνία, πλην των εκπαιδευτικών. Οι πρακτικές του θυμίζουν μέρες επί υπουργίας Δημητρίου. όταν οι εκπαιδευτικές οργανώσεις αποτελούσαν τον φτωχό συγγενή στη λήψη αποφάσεων.
Τα χρόνια υπηρεσίας και η ολοκλήρωση του Προγράμματος Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης αντί να ορίζουν το μείζον (όλοι επικαλούνται το καλό των παιδιών προτάσσοντας την επιδιωκόμενη πείρα των εκπαιδευτικών) κατάντησαν να είναι τα ελάχιστα στο θέατρο του υπουργικού παραλόγου.
Το είχαμε γράψει και παλαιότερα: Οι πρακτικές που ακολουθούνται στο συγκεκριμένο υπουργείο τείνουν να το καταστήσουν από τους πιο αφερέγγυους εργοδότες. Πριν μερικά χρόνια έστειλε εκατοντάδες εκπαιδευτικούς να επιμορφωθούν, σπαταλώντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από κρατικούς και κοινοτικούς πόρους για τον σκοπό αυτό. Τους υποχρέωσε σε μια διαδικασία ενός έτους, σε παρακολούθηση και εξέταση σε μαθήματα υπό την εποπτεία του Πανεπιστημίου Κύπρου, και την κατοπινή διαδικασία της «σχολικής εμπειρίας». Χωρίς να τους εξασφαλίσει τα όσα τους υποσχέθηκε, τους αναγκάζει εκ νέου να μπουν σε μια πολυδαίδαλη διαδικασία με αβέβαιο μέλλον. Του σοκ έπεται το δέος. Αυτός είναι ο στόχος των υπηρεσιακών και της πολιτικής ηγεσίας: Να λειτουργήσει ο χώρος της εκπαίδευσης ως το πειραματόζωό τους.
