ΤΟΥ ΔΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ*
Τα τελευταία γεγονότα μας έφεραν μάρτυρες έξαρσης του φαινομένου της βίας και παραβατικότητας εις βάρος των εκπαιδευτικών, με κίνδυνο για τη σωματική και ψυχική τους ακεραιότητα, έναν κίνδυνο για τον οποίο θα πρέπει να ληφθούν επιτέλους μέτρα διαχείρισης και αποτροπής. Εισήγησή μου είναι αυτό να συμπεριληφθεί και στο σχέδιο ολοκληρωμένης διαχείρισης κινδύνων του σχολείου.
Δυστυχώς στις μέρες μας ζούμε αρνητικά γεγονότα μέσα στα σχολεία. Για κάποιους είναι πρωτοφανή και επιδρούν εις βάρος των εκπαιδευτικών. Η βία που ασκείται εις βάρος τους έχει ποικίλες εξάρσεις. Πολλοί θεωρούν πως ο όρος «βία» σημαίνει μόνο τη σωματική καταπίεση, όμως δεν είναι μόνο αυτό. Έχει άμεση σύνδεση με την ψυχική, την ψυχολογική πίεση και καταπίεση που δέχονται οι εκπαιδευτικοί από μερίδα μαθητών. Δηλαδή, οι απειλές που δέχονται σχεδόν καθημερινά είτε εις βάρος τους είτε εις βάρος μελών της οικογένειάς τους είτε για καταστροφή της περιουσίας τους. Στο ίδιο αυτό πλαίσιο κινούνται και απειλές εις βάρος τους και από μικρή μερίδα γονέων ή κηδεμόνων. Ο λόγος φυσικά στις πλείστες των περιπτώσεων δεν είναι αυτό που προφασίζονται οι μαθητές, δηλαδή η βαθμολογία τους, η κακή διδασκαλία, η κακή προσέγγιση, αλλά οι απαιτήσεις που έχουν αυτού του είδους οι μαθητές για τη βαθμολογία τους. Ένα μέρος στοχεύει να περάσει τα μαθήματα χωρίς να το αξίζει και ένα άλλο μέρος να λάβει υψηλή βαθμολογία χωρίς, επίσης, να το αξίζει.
Οι εκπαιδευτικοί κάτω από αυτή την πίεση καλούνται να ανταποκριθούν σε ένα έργο εξαιρετικά δύσκολο στις μέρες μας, αφού μαθητές, γονείς, κοινωνία, πολιτεία, έχουν συνεχώς στραμμένα τα βλέμματά τους σε αυτούς και κυρίως στα αρνητικά που προκύπτουν, είτε ευθύνονται είτε δεν ευθύνονται, με τη συνέπεια πια δεδομένη, δηλαδή να ενισχύονται ψυχολογικά οι παραβατικοί μαθητές και να εκτραχύνονται με όλο και περισσότερες απαιτήσεις.
Εκπαιδευτικοί ήδη έχουν δεχθεί απειλές για ξυλοδαρμό, έχουν πέσει θύματα βίας από μαθητές με δήθεν κατά λάθος σπρωξιές, με κλοπές δικών τους αντικειμένων, με φραστικές επιθέσεις, με βρισιές, με προσβολές, με απειλές κατά των αυτοκινήτων τους. Ένας αριθμός από αυτά τα γεγονότα βλέπει το φως της δημοσιότητας, όμως δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος βίας και παραβατικότητας εις βάρος των εκπαιδευτικών δεν είναι καταγεγραμμένο. Εισηγούμαι όπως οι διευθύνσεις των σχολείων καταγράφουν όλα τα περιστατικά βίας εις βάρος των εκπαιδευτικών, να τα στέλνουν στο Υπουργείο Παιδείας και με μηχανισμό να τα κατηγοριοποιεί, ώστε άμεσα και έγκαιρα να λαμβάνονται μέτρα μέσα στο πλαίσιο του σχεδίου αντιμετώπισης των κινδύνων του σχολείου.
Το χειρότερο είναι πως ήδη εκπαιδευτικοί έχουν αποτελέσει θύματα ξυλοδαρμού, σεξουαλικής παρενόχλησης και βιαιοπραγίας. Η νομοθεσία δεν επιτρέπει στους εκπαιδευτικούς να προβαίνουν σε καταγγελίες εις βάρος των μαθητών αυτών, διότι ως γνωστό θεωρούνται ανήλικοι, αλλά και προστατεύονται από σειρά νομοθεσιών που έχουν να κάνουν με την ηλικία τους, με θέματα ψυχολογίας, με θέματα οικογενειακής κατάστασης κλπ. Διερωτάται κάποιος πώς διατηρούν στο σύνολό τους ως οι εκπαιδευτικοί τόση πολλή ψυχραιμία και συνεχίζουν να διδάσκουν χωρίς να προβαίνουν σε αντίμετρα. Έχοντας συζητήσει επανειλημμένως με αρκετούς εκπαιδευτικούς για διάφορα θέματα και γι’ αυτό το θέμα, διαπιστώνω τη θέλησή τους να ασκήσουν σωστά το ρόλο τους ως παιδαγωγοί, ανεξάρτητα από τις όποιες βίαιες ενέργειες και από τις όποιες κατηγορίες εις βάρος τους, από όπου κι εάν αυτές προέρχονται, και με όποια αίτια.
Το έντονο αυτό παραβατικό φαινόμενο παίρνει αρνητικές διαστάσεις ως άμεσος κίνδυνος εις βάρος των εκπαιδευτικών, γι’ αυτό καλώ μαθητές, γονείς, κοινωνία, πολιτεία, εκπαιδευτικές οργανώσεις, συντονισμένα να δράσουμε, ώστε με τη σωστή διαχείριση αυτού του κινδύνου να φέρουμε άμεσα και θετικά αποτελέσματα.
Σημειώνω πως η πλειοψηφία των μαθητών και των γονέων είναι και σωστοί και ευσυνείδητοι, έχουν στόχους πνευματικής προόδου και συνεργάζονται σταθερά με τους εκπαιδευτικούς τους.
Μέσα από τις δημόσιες τοποθετήσεις μου και με τη διαφάνεια των απόψεών μου, δηλώνω την ανησυχία μου για τους κινδύνους που απειλούν τη δημόσια εκπαίδευση και ταυτόχρονα τονίζω την ετοιμότητά μου να συμβάλω στο μέτρο των δυνατοτήτων που μου παρέχει ο νόμος, ώστε να αντιμετωπισθούν γρήγορα και αποτελεσματικά οι κίνδυνοι αυτοί.
*Βουλευτής Αμμοχώστου
