ΤΗΣ ΑΛΕΚΑΣ ΖΑΟΥΡΑ*
Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος από τους νέους μετά από τα όσα πέρασε ο τόπος μας είναι εμφανής. Οι νέοι αρνούνται να ψηφίσουν και να συμμετέχουν... να είναι συνένοχοι στην ανάδειξη υποψηφίων που απλά στέκονται στα ΄θα΄, στις δεσμεύσεις και στα ψέματα. Σε όλες τις εκλογικές διαμάχες όλοι ζήσαμε το θέατρο του παραλόγου από όλα τα κόμματα και τις παρατάξεις, που ωραιοποιούσαν καταστάσεις και έταζαν λαγούς και πετραχείλια.
Στην ΠΟΕΔ τα τελευταία χρόνια συνέβαινε κάτι διαφορετικό. Είναι πιθανόν, η μοναδική συντεχνία την οποία πλησίασαν οι νεοεισερχόμενοι, είτε για να την πιέσουν είτε για να την στηρίξουν στη διεκδίκηση των βασικών δικαιωμάτων τους, έτσι ώστε να θεωρούνται ίσοι με όλους τους εκπαιδευτικούς. Με πολλές απογοητεύσεις, ίντρικες αλλά στο τέλος της ημέρας συστρεταυμένοι και ενωμένοι με την ΠΟΕΔ, μια μεγάλη ομάδα των αντικαταστατών και συμβασιούχων βρισκόταν εκεί, στις Γενικές Συνελεύσεις, σε εκδηλώσεις, σε διαδηλώσεις. Πολλοί ίσως να μας κατηγόρησαν πως δεν ήμασταν εκεί, αλλά κάνουν λάθος. Ξεκινήσαμε αυτόν τον αγώνα, πολλοί για τα δεδομένα μίας συντεχνίας και δεδομένου του αριθμού μας. Όμως η απογοήτευση και η αίσθηση ότι τίποτα δε θα αλλάξει έκανε πολλούς να αποστασιωποιηθούν και να απομακρυνθούν. Θυμίζω πώς κατάντησαν τα ολοήμερα σχολεία, αλλά και πόσοι αντικαταστάτες έμειναν χωρίς δουλειά.
Η τραγική ειρωνία όμως είναι ότι τώρα που έφθασαν οι εκλογές, όλες οι παρατάξεις αναφέρονται στην στήριξη που έδωσαν προς τους συμβασιούχους και τους αντικαταστάτες, προβάλλοντας το γεγονός ότι έχουν υποψήφιους συμβασιούχους και αντικαταστάτες στα ψηφοδέλτιά, αλλά και δημοσιεύουν σειρά από δεσμεύσεις για το τι πρόκειται να κάνουν για εμάς στο μέλλον, με απώτερο σκοπό να κερδίσουν τη στήριξή μας. Όλα αυτά τα ‘θα’ είναι ακριβώς τα ίδια ‘θα’ που ακούγονται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στη χώρα μας. Η διαφορά όμως είναι ότι είμαστε εκπαιδευτικοί και η οποιαδήποτε αλλαγή στο πολιτικό σύστημα, θα ξεκινήσει από εμάς. Αυτές οι υποσχέσεις το μόνο που καταφέρνουν είναι να απομακρύνουν όλο και περισσότερο τους νέους.
Όλες οι παρατάξεις αναφέρουν ότι θα αντιδράσουν δυναμικά εάν ξαναβρεθούν συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί στον δρόμο το Σεπτέμβρη. Πού ήσασταν λοιπόν τον προηγούμενο Σεπτέμβρη; Γιατί δεν αντιδράσατε την ώρα που έπρεπε για να μην απολυθεί κόσμος; Γιατί να σας πιστέψουμε τώρα, που προεκλογικά υπόσχεστε δυναμικές αντιδράσεις, όταν τις περσινές σας υποσχέσεις δεν τις τηρήσατε; Ποια η αξιοπιστία σας, ποιο το έργο σας και ποιες οι πράξεις σας για τους νέους εκπαιδευτικούς;
Όταν κάποιοι εκπαιδευτικοί έχασαν τη δουλειά τους, οι δύο μεγαλύτερες παρατάξεις της ΠΟΕΔ δε στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, για να μας στηρίξουν. Περίμεναν να συναντηθούν με τον πρόεδρο για να τους διαβεβαιώσει ότι δεν θα επαναδιοριστούν, και προς έκπληξη μου βλέπω πως κάποια παράταξη το θεωρεί και επίτευγμα!! Παρόμοιο επίτευγμα ήταν που καλούσαν και ξανακαλούσαν τους εκπαιδευτικούς σε Γενικές Συνελεύσεις για να πάρουν την έγκρισή τους για το εάν θα πρέπει να αντιδράσουμε ή όχι.
Εάν λοιπόν θέλουμε να φέρουμε τους νεοεισερχόμενους κοντά στη συντεχνία μας, πρέπει πρώτα από όλα να είμαστε ειλικρινείς απέναντί τους. Οι εξαγγελίες απέχουν πολύ από τις πράξεις και αποφάσεις τους παρελθόντος. Ελπίζω λοιπόν πως όλες αυτές οι εξαγγελίες θα βρουν αντίκρυσμα στο μέλλον, γιατί οι πραγματικές μάχες θα δοθούν το καλοκαίρι και εκεί είναι που θα πρέπει να σταθείτε δίπλα μας. Ήδη υπάρχουν εκατοντάδες αντικαταστάτες που έμειναν φέτος χωρίς δουλειά. Ας μάθουμε από τα λάθη μας και να μην το ξαναεπιτρέψουμε, γιατί μπορεί σήμερα να πλήττονται οι αντικαταστάτες και οι συμβασιούχοι, του χρόνου όταν δεν θα υπάρχουμε καν, θα αρχίσουν να αδικούν και τους μόνιμους. Ας αγωνιστούμε όλοι για όλους.
*Αντικαταστάτρια, Υποψήφια Γενική Αντιπρόσωπος Αγωνιστικής Συνεργασίας Προοδευτικής-Αγώνα
