ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΥΡΙΝΙΔΗ*
Δύο μήνες και κάτι μετά την πρωτοφανή και σκληρή απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο, πολλά έχουν λεχθεί για την αναγκαιότητα ή μη της απόφασης, αλλά και για το ποιος οφείλεται για την οικονομική καταστροφή της άλλοτε ευημερούσας μας χώρας.
Το πρόβλημα της Κύπρου είχε δύο πτυχές: από τη μια, την πτυχή των τραπεζών με τις τεράστιες ζημιές, και από την άλλη τα δημόσια οικονομικά, με τις αρνητικότατες επιδόσεις. Ο συνδυασμός των δύο αυτών πτυχών ήταν εκρηκτικός με τη χρεοκοπία να μας κτυπάει την πόρτα.
Η νέα κυβέρνηση του τόπου, και συγκεκριμένα ο πρόεδρος Αναστασιάδης είχε δύο επιλογές. Είτε να γίνει ο ηγέτης των λίγων ημερών επιλέγοντας το "ηρωικό ΟΧΙ", είτε να αναλάβει την ευθύνη να οδηγήσει τον τόπο στο δύσκολο δρόμο του μνημονίου, με όλες εκείνες τις αρνητικές πρόνοιες που περιείχε.
Το "κούρεμα" των καταθέσεων της απόφασης του πρώτου Eurogroup οδήγησε τη Βουλή στο μέγα ΟΧΙ και την Κύπρο σε περιπέτειες. Οι εφιαλτικές εκείνες μέρες που πέρασαν μέχρι την δεύτερη απόφαση μας απέδειξαν στην πράξη πως ενεργώντας με το συναίσθημα, το αποτέλεσμα είναι πάντοτε κακό.
Το αποτέλεσμα της δικής μας στάσης ολοκλήρωσε την καταστροφή. Χάθηκε μια ιστορική τράπεζα, μια άλλη προσπαθεί να επιβιώσει και το τραπεζικό μας σύστημα στο σύνολο του λαβώθηκε θανάσιμα. Το μέχρι πρότινος οικονομικό μοντέλο της χώρας διαλύθηκε και οι πολίτες προσπαθούν να διαχειριστούν τα νέα δεδομένα της μνημονιακής εποχής.
Την ίδια ώρα που κυβέρνηση και λαός προσπαθούν να σώσουν ότι σώζεται και να πετύχουν την επανεκκίνηση της οικονομίας, το ΑΚΕΛ δίνει ρεσιτάλ "διεκδίκησης" των δικαιωμάτων του λαού. Αποτελεί κατάντημα αυτοί που οδήγησαν τον τόπο στην καταστροφή και τον λαό μας στη μιζέρια και την εξαθλίωση, να κατακεραυνώνουν οτιδήποτε προσπαθεί να κάνει αυτή η Κυβέρνηση, με στόχο την αναστροφή του κλίματος και να επαγγέλλονται τα δικαιώματα του λαού και των εργαζομένων.
Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ποιοι έφταιξαν για την σημερινή μας κατάσταση. Γνωρίζουμε όλοι ποιοι ήταν εκείνοι που ήσαν ευθυνόφοβοι, άτολμοι και ενεργούσαν πάντοτε έχοντας ως μοναδική τους έγνοια το κόμμα τους και τίποτα άλλο.
Αυτή την ώρα θα ανέμενε ο λαός που καλείται να πληρώσει τα σπασμένα κάποιοι να σκύψουν το κεφάλι, να απολογηθούν και ταυτόχρονα να ριχτούν στη μάχη της επιβίωσης της πατρίδας μας προσφέροντας στην ανοικοδόμηση ενός νέου θαύματος όπως πράξαμε μετά το '74. Αντί αυτού, ακολουθούν τον δρόμο της σφοδρής σύγκρουσης προσπαθώντας τίποτα να μην αλλάξει και το πλοίο να βουλιάξει!
Το ΑΚΕΛ με την συμπεριφορά του απέδειξε σε όλους μας πως αξίζει την απαξίωση μας. Για το ΑΚΕΛ φταίνε οι άλλοι για τα δικά του λάθη, αλλά θεωρεί τον εαυτό του ως τον μοναδικό που μπορεί να τα επιλύσει! Έχουμε καταντήσει στην Κύπρο να φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης.
Το ΑΚΕΛ και η διακυβέρνηση του έχει θρυμματίσει τα όνειρά μας. Έχει κατακλέψει κάθε προοπτική και ελπίδα για τη νέα γενιά αυτού του τόπου. Δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει που οδήγησε τον τόπο και αγνοεί την οργή του λαού. Αυτός ο τόπος μπορεί και πρέπει να αναγεννηθεί από τις στάχτες του. Γι’ αυτό χρειάζεται η βοήθεια όλων. Έχουμε επιλέξει ένα δύσκολο δρόμο, αλλά σε εμάς εναπόκειται να τον διαβούμε με επιτυχία.
*Πρώην Πρόεδρος Φ.Π.Κ. Πρωτοπορία Λάρισας
