ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*
Είναι επιτακτική η ανάγκη να επιμετρήσουμε σήμερα τις προκλήσεις στην κοινωνία και στις οποίες πρέπει να υπάρξει ενεργή απάντηση από τους πολίτες.
Μια σειρά από καταθλιπτικά γεγονότα και από στοιχειωμένες πρακτικές όρισαν την πτώση και την παρακμή μας. Οι συζητήσεις σ’ αυτόν τον τόπο συνθλίβονται ανάμεσα σε χοντροκομμένη αξίωση του αλάθητου και μιας επιθετικής άρνησης. Έχουμε όμως πραγματικά αδιαφορήσει για την πραγματική προέλευση του θέματος. Οι κοινωνικές δυνατότητες, που καθορίζουν και την προοπτική ανάκαμψης παραπέμπουν σε κριτική ανάλυση των συντεταγμένων μέσα στις οποίες πορεύεται η οικεία πολιτεία.
Αυτό σημαίνει ότι το κοινωνικό μας πρόβλημα είναι κυρίως πολιτικό, εάν η πολιτική δεν είναι αρχηγικές περιφορές αλλά η προώθηση του ανθρώπου από την απλή επιβίωση στην κοινωνική διαβίωση.
Η κριτική του πλαισίου προϋποθέτει μετάθεσή μας πέραν των στερεοτυπιών των παγιωμένων σχηματισμών.
Αυτές οι στερεοτυπίες δεν αποτελούν την ερμηνευτική επιτομή των πραγμάτων και περιλαμβάνουν ένα ελάχιστο μέρος της τρέχουσας πραγματικότητας. Η εμμονή σε τέτοιες προσεγγίσεις συνιστούν πλέον ένα κοινωνικό αυτισμό και αποδεικνύουν μια οδυνηρή κατάληξη: Ως κόσμος καταλήξαμε ίσως να είμαστε σε μεγάλο βαθμό κομματικοποιημένοι και σε ελάχιστο βαθμό πολιτικοποιημένοι!
Εγκλωβιστήκαμε σε ένα πεδίο όπου επιχειρείται η θεσμοποίηση του ψεύδους και της απάτης, η αφαίρεση κάθε ερείσματος από την κοινωνία. Δυστυχώς σε ελάχιστες θεματικές του τόπου μας μπορούμε πλέον να δούμε την ελεύθερη κοινωνία των πολιτών. Η πολιτεία δεν μπορεί πλέον να συμβαίνει ερήμην μας. Με την αναμάσηση εύηχων συνθημάτων δεν αντιμετωπίζεται το θεμελιακό ζήτημα της ανάκαμψης. Πέραν μιας απόδειξης της έκπτωσης του πολιτικού συστήματος, η εδραίωση της συνθηματολογίας και η απουσία υπεύθυνου στοχασμού οδηγεί πλέον σε σαφείς εκτροπές.
Η κυριαρχία του κέρδους οδήγησε στην επιβράβευση του τυχοδιωκτισμού κάθε λογής. Δεν πρέπει πλέον να ανεχόμαστε το θρίαμβο της διαπλοκής και να ζούμε με την επικυριαρχία της κυνικότητας. Η κοινωνία πρέπει να οπλιστεί μεθοδολογικά για τη διάκριση του γνήσιου από το κίβδηλο για να μετακινηθούν οι τρόποι της κοινωνικής μας ύπαρξης.
Βασικός κοινωνικός οπλισμός είναι η Εκπαίδευση, η οποία θα πρέπει να διαφυλαχθεί από τις επιτηδεύσεις και να εξυψωθεί έξω από τα παίγνια των σκοπιμοτήτων και των εξουσιαστικών τάσεων, στόχος είναι μια μεγάλη Παιδεία που να εμπεδώνει το ήρεμο ύφος και την αγάπη για τον τόπο και τον άνθρωπο. Ίσως έτσι η σκέψη μας να βρει την αρτιμέλειά της.
Ευχόμαστε η Ανάσταση των αγίων ημερών και το φως που μαζί της ανατέλλει, ν’ απλωθεί στον ορίζοντα της δημόσιας ζωής και ο πολίτης ν’ αγγίξει ένα άλλο στερέωμα αυθεντικού πολιτικού βίου.
*Γενικός Γραμματέας ΠΟΕΔ
