ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Α. ΠΟΛΗ*
Κάθε έννοια ταυτίζεται μόνο με τον εαυτό της. Αν διερευνήσουμε την εφαρμογή της βασικής αυτής αρχής της τυπικής λογικής στα χρονικά διαστήματα, θα βγάλουμε αξιόλογα συμπεράσματα. Τι σχέση μπορεί να έχει η τυπική λογική και οι χρονικές υποδιαιρέσεις με το 13ο μισθό;
Ας πάρουμε για παράδειγμα την έννοια του λεπτού. Κάθε λεπτό ταυτίζεται με τον εαυτό του γιατί έχει ακριβώς 60 δευτερόλεπτα. Δεν υπάρχουν λεπτά με 59 ή 61 δευτερόλεπτα γιατί αν υπήρχαν δεν θα ήταν λεπτά αλλά άλλο χρονικό διάστημα. Όμοια κάθε ώρα έχει 60 λεπτά, κάθε ημέρα 24 ώρες, κάθε εβδομάδα 7 μέρες. Θα ήταν παράλογο να ισχυριστεί κάποιος ότι υπάρχουν εβδομάδες με 8 μέρες, μέρες με 23 ώρες, ώρες με 61 λεπτά.
Τι χρονικό διάστημα αντιπροσωπεύει όμως ένας μήνας; Εδώ η λογική ψηλώνει τα χέρια γιατί οι άνθρωποι δεν προσδιόρισαν τους μήνες με βάση τη αρχή της ταυτότητας. Υπάρχουν 7 μήνες του έτους με 31 ημέρες, 4 μήνες με 30 και ο Φλεβάρης ούτε με τον εαυτό του δεν συμφωνεί, αφού κατά τα δίσεκτα έτη έχει 29 ημέρες και στα απλά 28. Αν όμως ο Φλεβάρης είναι μήνας, όπως σαφώς αναφέρεται στο ημερολόγιο, τότε με βάση την τυπική λογική κάθε χρονικό διάστημα 28 ημερών θα έπρεπε να λογίζεται ως μήνας. Η πιο πάνω διαπίστωση έχει τη σημασία της στην καθημερινή μας ζωή, όπως φαίνεται από τις πρακτικές τις συνέπειες όπως περιγράφονται στο παράδειγμα που ακολουθεί:
Ας πάρουμε ένα χαμηλοσυνταξιούχο του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο οποίος το Φλεβάρη πήρε σύνταξη € 560. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε ημερήσιο ποσό € 20. Αν όμως ο συμπαθής ηλικιωμένος δικαιούται € 20 ημερησίως αυτό σημαίνει ότι τον Μάρτη που έχει 31 ημέρες θα έπρεπε να πληρωθεί € 620 (31Χ20) και τον Απρίλη € 600.(30Χ20) Αντί αυτού όμως, ο συνταξιούχος μας πληρώνεται όλους τους μήνες € 560, ανεξάρτητα από τη διάρκεια κάθε μήνα. Το Μάρτη η ημερήσια σύνταξη του θα είναι € 18 ημερησίως, δηλαδή 10% μειωμένη σε σχέση με το Φλεβάρη αφού με το ίδιο μηνιάτικο ο συνταξιούχος μας πρέπει να ζήσει 3 μέρες περισσότερες. Αν ο συνταξιούχος έπαιρνε € 20 για κάθε μέρα του έτους θα έπρεπε να πάρει ακόμα € 580 επιπλέον για τις 29 απλήρωτες μέρες των 11 μεγάλων μηνών. Στην περίπτωση που ο χρόνος ήταν δίσεκτος το επιπλέον ποσό που έπρεπε να πάρει θα ήταν € 600
Είναι αξιοσημείωτο ότι τέτοιες αδικίες δεν γίνονται στους υπαλλήλους που πληρώνονται εβδομαδιαία, εφόσον όλες οι εβδομάδες έχουν 7 μέρες. Εφόσον ο χρόνος έχει 365 μέρες, δηλαδή 52 εβδομάδες και μια μέρα, θα έπρεπε κάθε μηνιαίος συνταξιούχος ή εργαζόμενος να πληρώνεται κάθε τέσσερεις εβδομάδες το ίδιο ποσό και ο λογαριασμός του να πιστώνεται με αυτό 13 φορές το χρόνο. Αντί όμως να γίνεται αυτό, ο εργαζόμενος πληρώνεται 12 φορές το χρόνο παίρνοντας ίσα ποσά για άνισα χρονικά διαστήματα. Το επιπλέον μηνιάτικο, το οποίο υποτίθεται ότι παίρνουμε το Δεκέμβρη ως δώρο (13ος μισθός), αντιπροσωπεύει τα 29 απλήρωτα μεροκάματα των 11 μεγάλων μηνών.
Για να μην νομίζετε ότι σας αναπτύσσω καμιά νεοφανή θεωρία ή σοφιστεία ας δούμε τι γίνεται σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το παράδειγμα της Αγγλίας είναι ενδεικτικό. Στην ιστοσελίδα του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων του Ηνωμένου Βασιλείου www.gov.uk/statepension αναφέρεται ότι οι Άγγλοι συνταξιούχοι πληρώνονται ισόποσα κάθε 4 εβδομάδες δηλαδή 13 φορές το χρόνο. Για τεκμηρίωση παραθέτω το σχετικό απόσπασμα στην αγγλική γλώσσα, αυτούσιο αντιγραμμένο από την προαναφερθείσα ιστοσελίδα
The basic State Pension is usually paid every 4 weeks into an account of your choice. You’re paid ‘in arrears’, ie you’re paid for the last 4 weeks, not for the coming 4 weeks.
Οι Βουλευτές μας, αντί να μας παρουσιάζουν ως τους προνομιούχους που αμείβονται κάθε Χριστούγεννα δύο φορές το χρόνο, παίρνοντας ένα επιπλέον μισθό που δεν έχουμε δουλέψει, ας καταλάβουν ότι ο 13ος μισθός δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα απλήρωτα μεροκάματα των μηνών με 30 και 31 μέρες. Κάθε εργαζόμενος δικαιούται να πληρώνεται 13 φορές το χρόνο, μια φορά κάθε τέσσερις εβδομάδες, παίρνοντας ίσα ποσά για ίσα χρονικά διαστήματα. Αυτό απαιτεί η στοιχειώδης δικαιοσύνη και λογική.
