ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΦΟΥΚΑ*
Τον τελευταίο καιρό ακούμε συνεχώς τις εξαγγελίες για το εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα στο οικόπεδο «Αφροδίτη», τα άλλα οικόπεδα που δυστυχώς δεν έχουν τις ποσότητες φυσικού αερίου που ανέμεναν οι ιθύνοντες, τα γεωτρύπανα που διακόπτουν τις εργασίες τους και τις εκτιμήσεις περί κερδών και προοπτικών.
Καλά και … άγια όλα αυτά περί αξιοποίησης των φυσικών πόρων της πατρίδας μας και της άσκησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Χωρίς να μηδενίζω τίποτα από τα πιο πάνω, έχω την αίσθηση ότι δεν είναι αρκετά!
Η Κύπρος βρίσκεται τον τελευταίο καιρό σε ένα γενικότερο τέλμα, κοινωνικό, ηθικό, αξιακό, πολιτιστικό- πολιτισμικό, παιδείας και δευτερευόντως οικονομικό!
Απλώς εμείς έχοντας βάλει (ή κάνοντάς μας να βάλουμε) λανθασμένες προτεραιότητες, ρίξαμε όλο το βάρος της ευημερίας μας στο υλικό επίπεδο αναδεικνύοντας ουσιαστικά την οικονομική μας ανεπάρκεια ως το μείζων θέμα που απασχολεί τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας!
Πιπιλίζοντας λοιπόν την καραμέλα της κρίσης και αφού παραδεχθούμε ότι έχει ακουστεί από τα χείλη ΟΛΩΝ μας αμέτρητες φορές, πόσοι από εμάς δεν ταυτίζουμε την κρίση με φτώχεια, εξαθλίωση, υλική ανεπάρκεια; Ως επιθετικό προσδιορισμό που συνοδεύει το ουσιαστικό κρίση, χρησιμοποιείται κυρίως η λέξη «οικονομική». Λιγότερο ακούμε ή διαβάζουμε για κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση. Σπανίως δε για παιδευτική κρίση. Αν όμως η παιδεία μας είχε πρωτεύοντα σκοπό να καλλιεργήσει τις ψυχές και τις αξίες που πρέπει να διέπουν μια κοινωνία όπως τη δική μας, δε θα είχαμε φτάσει ως εδώ. Κάποιοι όμως έχουν συνηθίσει τη λέξη παιδεία να την εγκιβωτίζουν στο πλαίσιο της πετυχημένης θέσης με πολλά λεφτά, προαγωγές, αναγνωρισιμότητα και εφαλτήριο για πολιτικές καριέρες!
Η παιδεία σημαίνει και στοχεύει στην ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, τη δημοκρατία, τη διαφάνεια, την αξιοκρατία, την πρόοδο και τη διατήρηση μιας ευνομούμενης πολιτείας. Τί από τα πιο πάνω που πρεσβεύει η παιδεία μας είδαμε; Σχεδόν τίποτα! Αντίθετα, σκάνδαλα οικονομικά, διαφθορά επιφανών ανδρών, εγκατάλειψη συνανθρώπων μας είναι στην ημερήσια «μιντιακή» διάταξη.
Ας αναθεωρήσουμε λοιπόν μέσα μας το τί είναι πραγματικά η κρίση, ας βάλουμε τις σωστές προτεραιότητες στη ζωή μας και ας ιεραρχήσουμε τις ανάγκες μας. Διαφορετικά, θα φτάσει κάποια μέρα που, όταν εξαντληθεί και αυτό το φυσικό αέριο που όλοι αδημονούμε να μετατραπεί σε κέρδος, δε θα έχουμε κανένα όφελος, γιατί πολύ απλά δε θα έχουμε μάθει ακόμα μια φορά από τα ίδια μας τα λάθη!
*Βοηθός Διευθυντής
Γυμνασίου-Λυκείου ΟΛΥΜΠΙΟΝ
