ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*
Ολόκληρος ο διδασκαλικός κόσμος είναι ανήσυχος για την έκταση της διαφθοράς και της σκανδαλώδους διασπάθισης δημόσιου χρήματος και κατάχρησης κι εκμετάλλευσης θέσεων για αθέμιτο πλουτισμό!
Ζούμε καθημερινά μέσα στα σχολεία τις βαρύτατες συνέπειες στις οικογένειες και τα παιδιά από τις πράξεις λεηλασίας και υφαρπαγής εκείνων που θησαύρισαν οδηγώντας στην παρακμή, τον πόνο και την ανέχεια χιλιάδες συμπολίτες μας.
Η εκπαίδευση και οι λειτουργοί της διδάσκουν τα παιδιά και πασκίζουν για μια νέα γενιά που θα ζήσει μ’ ένα κώδικα αξιών, που θα πιστέψει σε ιδανικά, που θα συμβάλει σ’ ένα καλύτερο παρακάτω της πολιτείας.
Πώς άραγε αυτό δεν θα φαντάζει αντίφαση και ποιος θα το πιστέψει σ’ ένα περιβάλλον που θα οργιάζει ο δόλος, η κλοπή και η ατιμωρησία;
Δεν μπορούμε ν’ ανεχτούμε αυτή την κολοσσιαία προσπάθεια παρασιώπησης συγκάλυψης, από-ενοχοποίησης αυτών που επιτηδευμένα και μεθοδευμένα επιμετρώντας με απληστία το δικό τους κέρδος οδήγησαν ολάκερο κοινωνικό ιστό στην κατάρρευση και τη δυστυχία.
Υπήρξε έγκλημα και πρέπει να υπάρξει τιμωρία. Οι ένοχοι πρέπει να οδηγηθούν στο φως της δικαιοσύνης, μόνο έτσι θα καταγράψουμε ένα σταθμό αλλαγής και μια νέα αφετηρία για τους θεσμούς του τόπου.
Χωρίς τιμωρία δεν θα υπάρξει κάθαρση και όλοι αυτά που υπόσκαψαν τη βιωτή του κόσμου θα συνεχίζουν και θα καθιερώνονται σπρώχνοντας προς το νέο μεγαλύτερο κακό.
Ως ενεργοί πολίτες αξιώνουμε τη διαφάνεια και την αλήθεια, απαιτούμε δικαιοσύνη και έλεγχο.
Δημοκρατία και κοινωνία διάγουν μεγάλο κίνδυνο ενόσω οι μεγάλοι υπεύθυνοι της οικονομικής κατάρρευσης κυκλοφορούν ελεύθεροι εξαγοράζοντας διαστρεβλώνοντας και χειραγωγώντας.
Έχει έρθει η ώρα να τερματιστεί η ανοχή αναζητώντας μια υγιή πολιτεία.
Το θέμα είναι συγκεκριμένο και δεν εμπλέκει θεωρίες και στοχαστικές αναλύσεις. Έχει επιδειχθεί πρωτοφανής ασέβεια προς το ανθρώπινο πρόσωπο του κάθε ελεύθερου πολίτη, έχει ανερυθρίαστα καταλυθεί κάθε έννοια δικαίου σ’ ένα φρενήρη ρυθμό δημιουργίας προσωπικού θησαυροφυλακίου. Δεν μιλούμε για απλή αστοχία και αποφάσεων ή λάθος ερμηνείες αλλά για συστηματική, μεθοδική και πολυεπίπεδη δράση με σκοπό και όρκο τον προσωπικό πλουτισμό χωρίς καμιά αναστολή.
Την ίδια ώρα, χωρίς αιδώ, οι ίδιοι άνθρωποι συχνά ν’ αρθρώνουν λόγο αλτρουισμού και φιλανθρωπίας, φωνασκούν για δικαιοσύνη και ισότητα.
Η κοινή γνώμη διεμβολισμένη από τη στράτευση των ΜΜΕ και μέσα σε μια ισορροπία τρόπου δεν έχει απαντήσει τ’ αυτονόητα της δίκης και της αλήθειας.
Η κοινωνία των πολιτών, αποβάλλοντας το σύμπλεγμα της συλλογικής ενοχής και τιμωρίας που πολτοποιητικά επέβαλαν οι πραγματικοί ένοχοι, πρέπει να ορθώσει ανάστημα, ν’ αποκηρύξει τις πελατειακές σχέσεις που καταβαράθρωσαν την πολιτική ζωή και να διακηρύξει μια νέα αρχή, ένα νέο βίο και πολιτεία.
Χωρίς συνειδητή και ελεύθερη αντίδραση η κυπριακή μας έρημος θα επεκτείνεται καταστρέφοντας και την επόμενη γενιά.
*Γενικός Γραμματέας ΠΟΕΔ
