ΤΗΣ ΖΗΝΑΣ ΠΟΥΛΛΗ*
Ο περισσότερος κόσμος αποτελεί τη Σιωπηλή πηλή πλειοψηφία, δεν έχει φανατικές απόψεις, δεν έχει ακραίες θέσεις, αλλά παρόλο τούτο παρακολουθεί και κρίνει τα τεκταινόμενα γύρω της. Συνήθως δεν μιλά, αλλά κατακρίνει σιωπηλά. Όμως, αν αποφασίσει να μιλήσει, μπορεί και να εκπλήξει, φτάνοντας μέχρι και... 76%.
Η πλειοψηφία, ωστόσο, δεν μιλά πάντα, αφού αποφασίζει να μην εκτεθεί. Οι περισσότεροι άνθρωποι ακολουθούν την πλειοψηφία, όχι απαραιτήτως διότι έχει το δίκαιο, αλλά διότι έχει τη δύναμη (Μπ. Πασκάλ).
Προτιμούν να πηγαίνουν με το ρεύμα για λόγους ασφαλείας. Σε κάθε κοινωνία θεωρείται πιο ασφαλισμένο να τάσσεται κάποιος με την πλειοψηφία κάμνοντας λάθος, παρά να ταχθεί με τη μειοψηφία που έχει πιθανώς δίκαιο. Αυτή η αδιαφορία της πλειοψηφίας αφήνει περιθώρια στους πολιτικούς και στους κάθε λογής εκμεταλλευτές να λειτουργούν.
Η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Άρθρο 19) αναφέρει ότι: «Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο».
Σήμερα, υπάρχουν περιπτώσεις που μια πολύ οργανωμένη μικρή μειοψηφία προσπαθεί να επιβληθεί στην πλειοψηφία. Τελευταία μικρές οργανωμένες μειοψηφίες στρέφονται συστηματικά κατά της σιωπηλής ανοργάνωτης πλειοψηφίας, η οποία δυστυχώς μένει απαθής, χωρίς να αντιδρά. Έχουν παρεξηγηθεί οι έννοιες της ελευθερίας και της ισότητας και στο δήθεν όνομά τους καταπατούνται τα δικαιώματα των πολλών.
Είναι πλέον της μόδας να αμφισβητούνται στοιχειώδεις αρχές, αξίες και ήθη που ήταν βαθιά καταγραμμένα στα ελληνικά γονίδια και που μας βοήθησαν να επιβιώσουμε σε πέτρινα χρόνια. Πλέον φτάσαμε να αμφισβητείται η καταγωγή μας και η πλούσια παράδοσή μας και εμείς να σιωπούμε. Η μειοψηφία επικαλείται ισότητα και ελευθερία και προσπαθεί να επιβληθεί στην πλειοψηφία, η οποία δείχνει (αν είναι δυνατόν) να ντρέπεται. Οι πολλοί φοβούνται μήπως θεωρηθούν οπισθοδρομικοί, αναχρονιστικοί. Η ανεκτικότητα της πλειοψηφίας παρεξηγείται και εκλαμβάνεται από τους λίγους ως ανικανότητα αντίδρασης και υπεράσπισης της θέσης τους, με αποτέλεσμα οι λίγοι να αποθρασύνονται. Υποσκάπτεται η πειθαρχία παιδιών στο όνομα των δήθεν ψυχολογικών προβλημάτων. Έχουμε μεταβεί από το στάδιο όπου υπήρχε στρατιωτική πειθαρχία στα παιδιά στο άλλο άκρο όπου σχεδόν ό,τι θέλουν κάμνουν. Όμως υπάρχει και η μέση λύση. Παρουσιάζεται το φαινόμενο των «δικαιωμάτων» που έχουν κάποιοι, χωρίς να προηγούνται οι «υποχρεώσεις» τους. Αν μάθεις σε κάποιο από νωρίς ότι έχει υποχρεώσεις, ότι επιβάλλεται η πειθαρχία αρχικά στους κανονισμούς του σχολείου και αργότερα στους νόμους της πολιτείας, ότι υπάρχουν όρια, τότε θα έχεις ένα συνειδητό πολίτη στην κοινωνία του μέλλοντος. Βασική αρχή της διαπαιδαγώγησης των νέων είναι η οριοθέτηση.
Διαφορετικά αν η μειοψηφία αφεθεί να ζητά ειδική (διάβαζε προνομιακή) μεταχείριση, αυτό μελλοντικά θα αποβεί καταστροφικό. Μέσα σε αυτό τα σκηνικό όποιος θέλει να προβληθεί βγαίνει να υπερασπιστεί τα δήθεν καταπατημένα δικαιώματα της μειοψηφίας και να κάμνει σχετικές διαλέξεις κατά προτίμηση στα διάφορα κανάλια.
Ζούμε την εποχή όπου οι κάθε λογής περιθωριακοί θυμούνται τα «δικαιώματά» (διάβαζε προνόμια) τους και απαιτούν να επιβληθούν στους πολλούς. Σε αρκετές περιπτώσεις θυμίζει το μύθο του Αισώπου που, επειδή μιας αλεπούς (μειοψηφία) κόπηκε η ουρά, προσπαθούσε να πείσει και τις άλλες (πλειοψηφία) ότι το σωστό και πρέπον θα ήταν να κόψουν και οι άλλες τις ουρές τους.
Φαίνεται ότι στη χώρα μας δικαιώματα έχουν μόνο οι μειοψηφίες και καθόλου οι πλειοψηφίες που σιωπούν. Οι πολλοί τις περισσότερες φορές παρακολουθούν χωρίς αντίδραση. Πότε επιτέλους θα αντιδράσει η σιωπηλή πλειοψηφία στις αυθαιρεσίες μιας θρασύτατης μειοψηφίας, που κόπτεται για δικαιώματα, ελευθερία και ισότητα των λίγων προσβάλλοντας βάναυσα τους πολλούς.
*Διευθύντρια Μέσης Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού.
