ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΠΟΥΜΠΟΥΡΗ*
Η πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου Κύπρου να τιμήσει τη Δρ Jacqueline Καραγιώργη-Girard είναι πέρα για πέρα δίκαιη, αποτελεί κυρίως τιμή και για το ίδιο. Τιμάται μια αθόρυβη, διακριτική, ουσιαστική και πρωτότυπη προσφορά προς την Κύπρο.
Πιστεύω ότι από το δίπτυχο Διδασκαλία των Γαλλικών και μελέτη της Μεγάλης Θεάς, το δεύτερο ήταν το ισχυρότερο κίνητρο για το πανεπιστήμιο να προχωρήσει στην τιμητική βράβευση. Πρόκειται για μια μοναδική προσφορά παγκόσμιας εμβέλειας που η τιμώμενη έφερε εις πέρας επιλέγοντας να εργάζεται άτυπα, χωρίς τις διευκολύνσεις της ένταξης σε πανεπιστημιακή έδρα και φυσικά χωρίς μισθωμένη ερευνητική εντολή από κρατικό ή πανεπιστημιακό φορέα.
Η προσφορά της στη εκπαίδευση είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο. Πρόκειται για μια διδασκαλία με ήπια και διακριτική προσέγγιση, με αξιοποίηση φυσικά των γλωσσολογικών συντεταγμένων μητρικής και στοχευόμενης γλώσσας, μια αξιοποίηση λανθάνουσα και άδηλη για να μην εκτρέπεται το μάθημα στη γνωσιολογία περί γλώσσας, αλλά να προχωρά γρήγορα στη μετάδοση της στοχευόμενης γλώσσας. Η καθαρά παιδαγωγική συνιστώσα της διδασκαλίας της ήταν σαν να ερχόταν από το μέλλον, ένα μέλλον που, με τα προβλήματα της εκπαίδευσης, αργεί ακόμη να έρθει στη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση, έστω κι αν εισρέουν ολοένα και πιο προσοντούχοι εκπαιδευτικοί και σ’ αυτό και στ’ άλλα τα μαθήματα. Δεν ξέρω αν θα αναδειχθεί αυτή η πτυχή της προσφοράς της. Δεν ξέρω αν οι επίσημες αρχές που, ευκαιρίας δοθείσης, εξέφραζαν εκτίμηση και θαυμασμό για την κα Καραγιώργη, είναι σε θέση ασχοληθούν με κάτι που σε εποχές αντιπαράθεσης εκπαιδευτικών και μαθητών είναι ζητούμενο, αλλά φαίνεται άτοπο.
Ίσως οι μαθητές και μαθήτριες της να μπορούν να εκφράσουν μέσα από τα δικά τους μαθησιακά βιώματα, μια παιδαγωγική προσέγγιση που η ίδια η εκπαιδευτικός τότε ίσως να μην συνειδητοποιούσε σε όλες της τις διαστάσεις. Γεγονός είναι όμως ότι η μετά το σχολικό ωράριο διδασκαλία της, και ήταν μακρόχρονη η διδασκαλία στο τότε Ινστιτούτο Ξένων Γλωσσών, έβγαλε μαθητές και μαθήτριες που όχι μόνο διατήρησαν τη γλωσσομάθεια τους, αλλά έγιναν προσωπικότητες με διαφορετικό ποιόν. Χρειάζεται μόνο ανάληψη κεντρικής πρωτοβουλίας, για να έρθουν σε επαφή αυτά τα άτομα, πλείστα από τα οποία συναντήθηκαν μόνο στο συγκεκριμένο μάθημα.
*Εκπαιδευτικός
